Wachten
Rond 1990 bouwden we ons huis, dus ik denk dat het bankje er zeker zo ongeveer vijf jaar later wel was en het mankeert nog niets. Een fijn bankje, ik dacht er alleen hier geen plaats voor te hebben. De stoep was toen ook nog niet bestraat, het was nog een rommeltje en Miriam wilde het wel hebben, zodoende verhuisde het naar Haamstede.
Eergisteren kreeg ik een appje of dat bankje nog speciaal was of zo, ze wilde het verkopen. Ho ho ho, dacht ik toen gelijk want ik liep al een paar weken aan een bankje te denken voor die plek. Zodoende is het bankje weer thuis, ik kreeg het voor moederdag alvast, dan hoeft ze daar ook niet meer over na te denken 
Nou we zijn behoorlijk aan het wachten. Vanmiddag samen om een ijsje en een paar boodschappen gefietst, het was nog behoorlijk koud, maar zo was Joop in elk geval ook nog even buiten, alleen van zo'n ijsje word je ook niet bepaald warm.
Hij is inmiddels ingecheckt en nog iets, er komt geen balie meer aan te pas blijkbaar, dat scheelt drukte.
Van der Krieke deed sam sam wat de rekening betreft dat is fijn!
Rabin en Rita doen hun best hem ergens te ontmoeten maar dat gaat nog niet eenvoudig zijn. Rabin gaat juist vrijdag weer naar zijn werk en Rita zit al op de Universiteit in Dharan en dat is een flink stuk van Kathmandu verwijderd.
Er komen wel verkiezingen 15 mei en waarschijnlijk hebben ze dan een paar dagen vrij. Dat zou leuk zijn. Joop heeft ook al gezegd dat het waarschijnlijk de laatste keer is dat hij daar is.
vijf reacties
Leuke foto’s van het bankje, voor de eerste.
Fijn plekje om af en toe nog eens even samen te wachten.
Bankje staat daar leuk. Daar heb je vast weer veel plezier van als je daar even gaat zitten. En inderdaad, Als je per vliegtuig reist kan wordt op de heenreis alles digitaal gedaan. Voor de terugreis gelden weer andere regels.
Ja, dat bankje kan nog jaren mee, die heeft nu weer een leuke plek, met een leuk verhaal.