Terugblik
Hier ook maar even de leuke foto's van 54 jaar geleden, zo'n tweehonderd meter verderop gemaakt aan de andere kant van het dorp.
Na een niet zo leuke zwangerschap waarin Joop behoorlijk ziek was, hij had sarcoïdose, werd Miriam gezond en wel geboren. Het was een hele bevalling zal ik maar zeggen, mijn hoofd was ongeveer twee keer zo groot geworden.
Joop was aan de beterende hand en Miriam gezond en wel, dus we waren blij!
Vandaag gingen we even op luch- kofffie in de kapsalon We hadden gebak meegenomen. Nu ik het typ zie ik dat we helemaal geen koffie gehad hebben. Eigenlijk had ze helemaal geen tijd en haar knotje wilde ook al niet lukken. Zo gaat dat, druk druk, en dan komen ook je ouders nog eens aanzetten.
Joop was ook al boos want ik was te lang in de winkel, gebak kopen is best moeilijk, want welke zal ik nemen en oh ja ik ben hier nu toch, ook gelijk nog maar even dit. Ik had drie dingen en er was een enorme rij en maar twee kassa's. Nou leg dat maar eens uit.....
Mijn rug gaat al iets beter, maar ik moet niet vergeten paracetamolletjes in te nemen, die helpen echt wel voor ruggen, niet voor jeuk.
Geprobeerd te kleuren maar dat wil nog niet lukken, tot nu toe tenminste, ik ga hem wel afmaken natuurlijk.
Het leven is een strijd 
vier reacties
Dat is maar een rare ziekte dus. En ze weten nu nog niet hoe het ontstaat. Ja, gebak uitzoeken is niet zo makkelijk als het klinkt. En soms is er van alles maar eentje te koop.
Tja …, de kunst is om er zo weinig mogelijk een strijd van te maken. Ik ben er intussen wel achter dat het geen zin heeft om ten koste van alles tegen de stroom in de blijven roeien. Het is lekker om jezelf af en toe ook eens even lekker ontspannen met de stroom mee te laten drijven. Morgen weer een dag. 
Het is maar wat je ervan maakt.