Zeventig
Het is komende 1 februari zeventig jaar geleden dat de ramp er was.
Naar aanleiding daarvan is er een boek samengesteld, met foto's en verhalen, waarvan de meeste al eerder in de Wereldregio stonden. Dit is mede mogelijk gemaakt door de Stichting Verhage-Wesdorp in Renesse.
Het boek is gratis voor de zeventig plussers van Schouwen Duiveland.
Wij reden vanmiddag na het boodschappen doen even door naar Haamstede waar we het op konden halen.
In het boek staan QR codes die verwijzen naar filmpjes, waar mensen hun verhaal vertellen, dat zouden er 53 moeten zijn. Ik weet niet of het wat is om te laten zien, allemaal ellende natuurlijk en het wordt ook elk jaar weer opgerakeld. Ik vind het wel goed, er komt best veel los nu nog steeds, maar mijn zus wil het niet meer zien, ze kijkt ook niet naar de serie op tv.
Voor mij is het het begin van mijn leven zeg ik altijd, van voor de ramp weet ik erg weinig. Ik weet nog dat ik naar de kleuterschool liep met een buurjongetje heel die lange Boogerdweg af, dat kon toen nog als kinderen van vier.
Toen we terugkwamen na de evacuatie in Rotterdam gingen we naar Zonnemaire, een schoon dorp, waar geen water had gestaan en geen huizen waren ingestort. Een nieuw begin met veel kinderen in de buurt. Het was op 1 september ik was inmiddels zes en kon gelijk naar de lagere school in de Oostweg.
Zo’n gebeurtenis vergeet je nooit meer. Lijkt me best heftig nu iedereen het er weer over heeft.