Wind en schuiven
Wegens aanhoudend snot, sloeg ik vanmorgen even over en nam me voor vanmiddag een wat grotere ronde te wandelen, zo gezegd zo gedaan. Dat snot begint me letterlijk de keel uit te hangen en onderweg ruimt dat lekker op als er niemand in de buurt is, want het komt uit mijn voorhoofd of ergens daar in de buurt en ik moet best moeite doen het naar buiten te krijgen. Ik voel het al leger worden, heerlijk.
Goed ingepakt richting Brouw met muts en al, er stond een stevige wind die ik op de terugweg mee had, het was ondertussen nòg een beetje harder gaan waaien, ik kon mijn benen nauwelijks bijhouden.
Joop kreeg vandaag een nieuwe tand, zijn gat is weer gevuld. Breed glimlachend reed hij een rondje dorp met de riolstoel, net als gisteren, dat is een betere oefening dan met de roeimachine. Lekker buiten zijn armen oefenen met het draaien van de wielen en wat wendbaarder proberen te worden, voeten blijven stil, nu nog een rolstoelvriendelijk dorp, want dat valt niet altijd mee, maar hij doet het wel!
Vanavond schoven we weer aan aan de aanschuiftafel, die er niet echt is, maar wel steeds wisselende aanschuivers, vanavond weer een aardig stel uit Zierikzee, we hebben gezellig zitten kletsen onder het (heerlijke) eten.
Zo’n aanschuiftafel lijkt me ook wel wat, ik moet het iedere keer zelf maken…