Huizen en verhalen
Laatst stond het geboortehuis van Janny en mij op Dreischor te koop en ik keek eens binnen (op funda).
Elf jaar geleden deden Janny en ik dat samen en een paar jaar daarvoor had ik het alleen ook al eens gedaan. Dat huis blijft altijd trekken, maar foto's maken durf ik dan niet. Toen wij het bekeken was er al veel veranderd binnen. Toch was er nog veel herkenbaars voor mij, vooral boven, want daar keken wij toen niet.
Want kijk boven die houten deur is de zolder en daar stond de trap er naar toe een (losse) houten trap en op die zolder sliepen we die nacht, er lagen appeltjes te drogen, verder hadden we niets geloof ik, dat weet ik niet meer en vanaf het punt waar de foto gemaakt is keek je dan naar beneden, daar was de trap. Er waren nog drie treden droog, 'hoger komt het niet' zei mijn vader, blijkbaar was het dus net hoog water geweest.
De voordeur waar het water tegen beukte, met rechts de trap naar boven, het halletje is ook nog ongeveer hetzelfde wel een andere deur, maar allemaal nog erg herkenbaar al waren het heel andere tijden, want op de eerste foto staan we achter bij de wc.Wie al die mensen zijn weet ik niet. Mijn moeder met mij op haar arm en Janny met pa links.
Soms is Funda best leuk om ergens binnen te kijken, zeker bij dit huis. Gebouwd eind jaren dertig vlak voor de oorlog door de broer van mijn moeder, Han Prince, zijn eerste huis.
Ik kan me voorstellen dat je er nog steeds belang in stelt. Mijn geboortehuis was een houten noodwoning en is inmiddels reeds lang geleden afgebroken. het huis waar ik in ben opgegroeid staat er wel nog.