Dag 9
Kijk dit was toch ook wel één van de leukste dingen van een week Kunstschouw, de herkenning soms, of dat nu van mij of van de ander kwam, zo bijzonder. Ook deze weer, haar ken ik niet, maar wel haar zus en zij herkende mijn naam, Ria van Joop noemde hun moeder mij altijd ....
Er was vandaag zelfs een lurker (zo noemde zij zichzelf). We moesten elkaar kennen want we hingen kruk in dezelfde periode in het clubhuis van de watersportvereniging en zij keek af en toe weleens op mijn blog, zei ze. Ik herkende haar niet, maar dat maakt niet uit. Mochten nu ineens meer lurkers de behoefte krijgen zich te melden is dat prima, fijn zelfs.
Verder kregen mijn potloden het even zwaar te verduren toen mijn buurman bezoek kreeg van zijn kleinkinderen en werd dag acht ook nog even lekker gevuld.
Het was weer een lange dag, maar eindelijk werd het bijna vijf uur en begonnen we maar alvast met inpakken, niet zo intensief als het ophangen, maar na zo'n week een vermoeiende klus, gelukkig was Joop er ook, hij kan dan wel niet veel maar wel de kleine dingen in de auto brengen.
Bedantkt iedereen, alle bekenden en onbekenden de naar mijn tekeningen kwamen kijken, alle lovende woorden, het was heerlijk en o zo leuk. Ik heb genoten, maar ik ben nu ook o zo blij dat het voorbij is en ik morgenochtend misschien wel weer 'gewoon' een rondje kan gaan doen.
Ik kan me voorstellen dat het wat moeilijke dagen waren zo lang achter elkaar. Ik gun je alle rust om weer in je ritme te komen…