Vannacht ging alles gelukkig goed, ik lag ingepakt tussen de badlakens maar dat bleek niet nodig achteraf. Goed en wel uit bed voelde ik het weer druppelen, dus ik zat alweer vroeg een kwartier in mijn neus te knijpen, dat leek te helpen en ik kon even Didi uitlaten, maar eenmaall terug aan de koffie op de bank begon ik alweer te druppelen.
Weer maar knijpen, je hebt het gevoel of je leegloopt zo akelig. Joop belde even met de dokter, want ik zag me al zitten knijpen de hele dag en gelukkig kon ik terecht.
Bloeddruk was uitstekend dat hadden we gisteren ook al gemeten, niets bijzonders te vinden verder en ik kreeg een neusspray mee (dat rijmt).
Hoe eenvoudig kan het zijn, nergens staat dat als je googeld op: bloedneus, wat te doen met een bloedneus. Geen spray of druppels te bekennen. Wel als je eenmaal weet dat dat kan, maar ja ik weet niet zoveel.
Geen bloed meer gezien nadien, het lijkt te helpen.
Niet ver gewandeld, het miezerde en het was waterkoud.
Een snotneus, dacht ik vannacht toen ik wakker werd, dus ik voelde eens of er nog zakdoekjes op mijn nachtkastje lagen, maar nee... Toen ik opstond voelde ik al dat er wat anders aan de hand was en eenmaal in de badkamer schrok ik behoorlijk toen ik in de spiegel keek.
Een bloedneus, ik kan me de tijd niet heugen dat ik die had. Mijn schone bed onder tot de vlekken tot de matrashoes aan toe, dat zou alweer een echte wasdag worden dus. Gelukkig scheen nu wel de zon. Alles weer droog, bed weer aangekleed en nu maar hopen dat het vannacht niet weer gebeurd.
De matrashoezen brachten we bij Weekra, want die van Joop nu ook gelijk maar in de was gedaan, begin van de middag konden we ze alweer ophalen, keurig schoon voor 11.50.
En nu maar hopen dat het vannacht niet weer gebeurt, ik moet er toch niet aan denken.
Lekker in de zon gewandeld en thee met Heleen.
Joop maakte de binnenkant van de auto alvast inruilklaar, nog drie nachtjes.
Het beloofde een mooie dag te worden vanmorgen, dat had de weerman ook voorspeld, dus ik nam me voor een paar wasjes te draaien zodat alles lekker buiten in de zon kon drogen.
Eerste wasje was klaar en ik had het net opgehangen toen de mist zijn intrede deed. De zon zou zich niet meer laten zien.
Toch ook nog maar de hondekussenhoezen gewassen, want die had ik ook al uitgekleed. Dat is altijd een nogal harige bedoening, uitzuigen, uitkloppen, na het wassen nog eens uitkloppen en nog is het allemaal haar wat de klok slaat. Wel iets minder natuurlijk en ze zijn weer fris.
Dat hoeft dit jaar niet meer. Hondebedden hoeven niet zo vaak, dat vindt Didi ook.
Dat derde wasje ligt er nog, dat komt nog wel als de rest weer droog is.
Veel heen en weer geloop zodoende, plus rondjes door de polder waar weinig te zien was.
Ik vind wel dat ik nu een Beaujolaitje verdiend heb, ièmand moet het toch opdrinken...
Een beetje saaie zaterdag. Op het dorp niet hoor, want Sinterklaas kwam aan en ik hoorde de trommels van de muziek. Sinterklaas kwam met de bus en liet zich rondrijden op een trekker met aanhangwagen, ik zag erg leuke foto's voorbijkomen op het grote boek, maar ja wij weten al wat ons cadeau is...
Het was koud zonder muts. Hier ben ik bijna thuis gelukkig en maakte gauw nog een paar foto's gemaakt voor mijn grote boek.
En dan ook nog maar een keer deze.
Ik moet vaak aan deze foto denken als ik daar loop.
Ik weet ook nog goed dat die bomen gerooid zijn, verschrikkelijk vond ik het, de Zuidweg was de Zuidweg niet meer.
Even een klein voorproefje want dit vind ik toch zo leuk! Mooi hè! De rest volgende week als hij klaar is.
Na een paar boodschappen op Scharendijke reed ik eens door naar het strand. Het was geen hoog water had ik gegoogeld, het was heerlijk weer en het was ook al erg lang geleden.
Na een uitbundig begin en een hap stront die verkeerd viel (ze moest er erg van kuchen) was Didi er al snel moe van. Op het harde zand valt weinig te snuffelen en op het losse zand loopt het best wel zwaar.
Ze is ook geen twintig meer, dat merk je dan wel. We waren ook nog haar riem verloren dus moesten een eind terug om die weer op te rapen, maar draaiden wel weer om voor nog een stukje verder.
We liepen niet door tot het Watergat zoals vroeger, maar draaiden bij ZuidZuidWest de duinen in, we hadden tenslotte ook vanmorgen al een paar kilometer gedaan. Dat is het verschil met voordat we verhuisden, toen deed ik 1 keer per dag een flinke wandeling, de rest van de dag poepte en plaste ze in de tuin en maakte daar dan nog wel een paar kilometer.
Het pad is vernieuwd, verhard, netjes hoor, vroeger waren het alleen schelpjes, veel kuilen ook en daardoor weer plassen. Nu is er een betonnen onderlaag.
Foto's van het strand als het zo rustig is vind ik altijd heel bijzonder. het lijkt of de lucht zich vormt naar de scheiding tussen land en zee en dat zal ook wel zo zijn, zodat je vaak bijzondere wolkenlijnen krijgt.
Eigenlijk ben ik niet zo van de tradities, maar de Beaujolais Primeur hou ik erin.
De derde donderdag van november daar kijk ik altijd naar uit en zal altijd een paar flesjes halen. Ze is in de supermarkten niet meer te vinden en bij Gall en Gall ook al niet meer zo dat je er bij binnenkomst over struikelt, maar nog wel verkrijgbaar. Komende dagen zal ik er nog naar uitkijken en anders blijft het bij deze vier.
Het is ook niet zo dat ik er gelijk een hele voorraad van insla. Joop doet niet meer mee, dus ik zit er ook maar in mijn eentje van te lurken, niet dat ik dat erg vind hoor, ik vind het lekker!
In Frankrijk maken ze er tenminste nog een feestje van.
Vanmiddag een telefoontje... de auto is gearriveerd in Goes!
Alles wit vanmorgen en stil en helder en best fris, maar zo heerlijk!
Vanmiddag kwamen Janny en Freek gezellig op de koffie en we wandelden een rondje in de zon.
Joop heeft afgelopen maandag zijn gerepareerde nieuwe schoenen opgehaald. Ze hebben de zolen ongeveer de helft dunner gemaakt en gedaan wat ze konden om het beter te maken. We zijn benieuwd natuurlijk en het was nu de eerste keer dat hij er een rondje op liep.
Het ging wel goed we deden het rustig aan, als hij alleen was geweest had hij gelijk weer een stuk verder gelopen, hoezo geen conditie...
Wel kwam hij er vanmorgen achter dat de betablokkers sinds een paar maanden van een andere fabrikant zijn...
Onderweg alweer iets geleerd. Kijk, zei Freek, 'roapjes', ook een groenbemester. Die worden ook gewoon onder geploegd.
Vroeger aten we ze thuis ook wel, met een papje, maar die waren geel. Er zullen vast verschillenden soorten 'roapjes' zijn, dit waren net grote radijzen.
Mooie wolkenpartijen vandaag. Met de regen viel het gelukkig wel mee.
Toch stapte ik in mijn regenjas de deur uit vanmiddag, eenmaal buiten voelde dat te koud en draaide ik om voor mijn gewone jas, plus bodywarmer, plus, sjaal muts en wanten, beter te warm dan te koud hoor en voordat ik thuis was stonden de ritsen open en muts, sjaal en wanten zaten in de jaszakken.
Thuis meette Joop zijn bloeddruk eens en die was veel te laag, hij kan ook niks meer eigenlijk, zo buiten adem. Gelukkig kon hij even bij de dokter langs, hartfilmpje gemaakt, inspanning gedaan en dan moet het omhoog gaan maar dat deed het niet en daar raak je dan van uitgeput...
Goede kans dat het van de Betablokkers komt, die zijn niet goed voor je conditie, volgens de dokter en het is al minimaal wat hij daarvan slikt, om de andere dag een halfje. Ze zijn voor zijn hartritmestoornis en daar helpen ze goed voor. Nu gelijk mee stoppen en over twee weken kijken of het resultaat heeft.
Medicijnen, het is fijn dat ze er zijn maar ze kunnen ook vreemde bijwerkingen hebben. De jaarlijkse controle bij de cardioloog stond al gepland voor begin december, dus dat komt mooi uit.
Verder alles onder controle hoor, vanavond vergaderen in Sluis, van autorijden word je niet moe en bij vegaderen hoef je ook maar te zitten.
