Joop ging vandaag met de bus naar Chitwan. Ik ben benieuwd wat voor dieren hij daar allemaal te zien krijgt, maar of er dan ook foto's komen.....
Het was nog bewolkt op de foto, beter vond Joop want daardoor was de reis niet al te warm, maar later trok het open. Dit is het uitzicht vanaf zijn balkon.
Ik wandelde vanmiddag een rondje Schraphage, het werd alweer bijna te warm voor Didi. Het fluitekruid bloeit en hier en daar is de meidoorn al te ruiken. Verder zat ik lekker buiten, vanmorgen nog wat in de zon, maar vanmiddag in de halve schaduw, een boom is soms toch wel prettig, want een parasol is gelijk zo radicaal en kil.
Breiwerkje erbij gepakt maar het wil niet vlotten. Gisteren wilde ik de nog niet gebruikte wol alweer terugbrengen, maar ik heb me bedacht, wel een paar bolletjes omdat ik veel te veel had, dat kon ik al wel zien en nog een paar bolletjes extra bij die ik nog over had van een andere trui, zodat dat weer een hele trui kan worden.
Joop maakte gisteravond een filmpje van de muziek tijdens het eten.
Ik weet zeker dat als ze dat hier bij Op d'n Diek of bij de Smisse zouden doen onder het eten dat hij zou zeggen 'daar ga ik niet meer eten hoor, veel teveel herrie, je kan niet eens normaal met elkaar praten'.
Maar ja, nu is hij alleen, dus dat is dan weer anders natuurlijk dan hoef je niet te praten. Hij at 'Kip Annemarie...' Dat zijn stukken in mootjes gehakte kip, met bot en al, wel lekker veel groente maar of hij dat ook op at...
Dat was gisteren.
Vandaag at hij samen met Rabin die ook in Kathmandu is natuurlijk:
'Net 1,5 uur bij New Orleans met Rabin gedineerd. Was heel gezellig en we hebben gezellig gekeuveld over van alles en nog wat Zijn studie duurt nog 1,5 tot 2 jaar. Tot nu toe gaat het uitstekend. Een maand geleden heeft hij weer een examen gedaan en het duurt nog een maand voor de uitslag maar hij ziet het met vertrouwen tegemoet'.
Morgen of overmorgen ziet hij Rita in Pokhara.
Ik heb nog geen foto gezien en ik heb het hem toch nog zo op het hart gedrukt, maar goed als er nog wat komt komt dat hier.
Hier gaat het zijn gewone gangetje. Tenminste gewoon kan je het niet noemen natuurlijk want ik ben toch uit mijn doen, doe dingen anders, of meer, dat kan nu ook omdat Joop niet moppert dat ik lawaai loop te maken.
Ik at een restje bruine bonen. Voor morgen haalde ik alvast asperges en ham.
Die ham haalde ik bij de vleesboerderij en onderweg daarnaar toe kwam ik langs de meerkoetjes, dus ik stapte even uit om te kijken of ze er waren en jawel. Lief hè en niet eentje maar wel drie, het was voedertijd maar dat is het misschien wel heel de dag.
Vandaag liep ik weer eens langs de meerkoeten waar het jonge spul nu rondzwom.
Bij het eerste nest zaten ze erg tussen het riet en ze hadden me ook gelijk al in de gaten.
Bovendien waaide behoorlijk en inzoomen en dan je toestel erg stil houden lukt met die wind niet zo.
Bij het tweede nest waren ze iets vrijer en leken ook al iets groter, ik zeg nu wel 'ze' maar ik zag er maar één.
Over een paar dagen nog eens kijken. Ik hoop toch niet dat ze allemaal al opgevreten zijn.
Schattig hè, niet echt heel scherp maar toch best de moeite om te plaatsen vind ik.
Joop is goed aangekomen in Nepal en ook daar was de taxi die hem naar het hotel zou brengen er niet, maar dat was minder spannend en ook snel weer opgelost.
Je gaat toch anders slapen als je weet dat je er om kwart voor vijf weer uit moet, het wilde ook niet erg lukken. En dan gaat er plots een piepje om kwart voor drie. Nooit zijn er piepjes 's nachts echt nooit! ... Maar dan ben je toch allebei klaar wakker.
Joop ging er even later maar uit, ik probeerde het nog eens, maar ja dat lukt dan toch niet meer. Ik ging de krant maar lezen en ook tegen vijven eruit. Half zes zou de taxi komen.
En dan is het vijf over half en twintig voor en krijg je het een beetje benauwd want krap gemeten. Alleen handbagage en al in gecheckt, vijf voor negen vliegen. Joop belde eens, de chauffeur had startproblemen met zijn eigen auto en moest van Oosterland komen.
Twintig over zes was hij er gebracht door een vriend oid en ze reden met onze auto anders had eerst de taxi nog opgehaald moeten worden op Renesse. Het was krap, meestal file rond Antwerpen en voor Brussel, maar wat bleek het was 1 mei vandaag, de dag van de arbeid en dan doen ze juist niets in België. Het leek wel zondag op de weg.
Dat was dan weer een meevaller en ze waren nog ruim op tijd.
Ik had al een rondje gedaan en gedoucht toen de chauffeur weer terug was, hij was blij, had hem ook wel een beetje geknepen natuurlijk. Bruno bracht hem weer thuis.
Daarna ging ik naar de kapper weer even voor de puntjes, mijn haar zat prachtig vandaag want Mir had het netjes gefohnt. Ik was van achteren een lyceum en van voren een museum. Zo voelde het ook na een nacht bijna geen slaap, ik had de hele dag het gevoel of ik een kater van jewelste had (ja ik weet hoe dat voelt) en een tukje in de zon vanmiddag wilde ook al niet lukken, dus dat wordt vroeg in mijn mandje vanavond.
De bloemen kwam ik tegen bij Bommenede waar ik met de auto naar toe gereden was...
Ik bleef maar kijken op het buienalarm vandaag, dan werd het om elf uur droog, dan om half twee, het bleef maar opschuiven en ondertussen hozen. Dus af en toe zette ik eens een plant buiten als ik dacht dat het nog wel kon en zodoende zijn ze allemaal fris gedoucht.
Didi is twee keer tot op het vel nat geregend dus die glanst ook weer!
Zo heb toch het nadeel van de nattigheid ook wel weer zijn voordeel.
De tekeningen die ik voor IenR maakte hangen inmiddels ook en passen prima bij de nieuwe bank.
De opbrengst zit alweer lang en breed in de pot van Rita.
Nog een paar uurtjes en Joop gaat weer eens kijken hoe ze het maken daar in Nepal. Zijn koffer staat klaar, alles is geregeld om een uur of half vijf gaat de wekker.
Vanmorgen en begin van de middag nog redelijk droog, dus toch nog even een rondje gedaan, waarbij ik vanmiddag deze lepelaar tegenkwam.
Daarna werd het alleen maar natter.
Verder ben ik iets kwijt, een ring. Ik heb alle doosjes en kistjes waar hij eventueel in kan zitten al twee keer doorzocht, nergens te vinden. De oorbellen en het kettinkje zijn er wel. Omdat ik ze nooit draag wil Joop het aan Rita geven. Ik vind dat een prima idee, maar dan moet hij wel boven water komen.
Nog anderhalf nachtje, want vroeg weg dinsdagmorgen! De taxi brengt hem weer in Brussel, best een luxe elke keer. Ook nog een upgrade voor een stukje bussiness class gedaan, toe maar! Zolang het nog kan wil hij elk jaar een keer gaan, zomaar een stukje wandelen en een beetje rondhangen daar, geen zware tochten meer. En nee ik ga niet mee.
Alleen al aan de reis moet ik niet denken, ik ben dat totaal niet gewend en ik denk dat ik me doodongelukkig voel daar, dus het gaat echt nooit gebeuren.
Wat leuk eigenlijk hè, ik kijk net eens bij de link van tien jaar geleden, waar dan gewoon de reacties nog bij staan, ook die van Gerda. Gek op sieraden was ze, ze overleed afgelopen oktober.
Het setje sieraden kocht Joop in 1998, twintig jaar geleden al, toen had ik nog geen blog.
En ineens is dan het fluitekruid er ook weer volop, jammer dat de zon niet scheen.
Er waren buien en het was koud.
Jassen en sokkenweer.
De meidoorn komt er ook aan, vol met knoppen overal, nog even wachten tot mei.
Wat dit voor bloem is weet ik niet. Het gemeenterandje narcissen is uitgebloeid en nu komen deze erachteraan, wel mooi, maar het gaat me eigenlijk meer om wat er op het land erachter staat...... dat is namelijk vlas! Joechei!
Vanmiddag kwam ik een oud werknemer tegen met zijn vrouw, de vrouw die hij toen ook al had, dat gebeurt namelijk tegenwoordig ook soms nog gewoon. We maakten even een praatje.
"We worden allemaal ouder..." is dan zo'n kreet.
"ik hoorde het aan je stem..." jeetje is het zo erg, denk je dan...
".. en grijzer" komt er dan ook nog achteraan.
Ik ben toevallig helemaal niet grijs, dat is nog gewoon blond...!
Een beetje somber was het wel vanmorgen en koud, maar gelukkig was het niet heel laat geworden gisteravond, dus redelijk fris, al gaan de jaren wel tellen natuurlijk na zo'n avond.
De muziek deed een rondje met de versierde fietsen door het dorp en ondertussen maakte ik een lekkere pan kippensoep.
Verder heb ik het feestgedruis maar een beetje aan me voorbij laten gaan. De meiden kwamen op de koffie mèt oranjetompouce. Zij deden daarna een rondje door Zierikzee en ik met de honden. Vanavond aten we soep met stokbrood en nog een restje papa. Sil is nu weer richting Nijkerk en Joop gaat zo weer naar de duiven.
Gewoon een lekker dagje met een oranje randje, ik hou dr van.
