Gisteravond waren we even bij het transportbedrijf op bezoek dat wekelijks de duiven vervoerd, ze vierden hun 195 jarig bestaan, tegenwoordig zeker een feestje waard.
We keken sinds lang weer eens bij het haventje van Bommenede, Didi had wel zin in een plons. Lekker gewandeld ook het gaat weer steeds beter. De orchideeën bloeien volop.
We zaten buiten en genoten van de nieuwe parasol, super hoor, lekker groot en hij kan kantelen, daar zullen we wel plezier van hebben komende zomer.
Vandaag is de laatste boom gerooid van de stuk of vijf die er ooit stonden, de anderen zijn al lang al weg. Als er een loods bijgebouwd moet worden is daar de meest logische plek, dus dan zou hij toch weg moeten. Nu kan als de stronk is weggefreesd de grond vast een beetje inklinken. En nee het is niet zonde want mooi was hij niet meer hoor, veel dood hout dus bij een beetje wind een hoop takken op het gras en in het najaar een vieze blarenbende.
Tekening ook weer klaar. Dag vogels, dag bloemen... of zoiets.
Het was eergisteren natuurlijk overal erg warm ineens, hier ook. En omdat de boom van de buurvrouw nu een stuk minder schaduw geeft, wat overigens wel fijn is hoor, hebben we een parasol aangeschaft. Zo'n ding kan open en weer dicht als je hem niet nodig hebt.
We bestelden hem bij Blokker, die kwam goed uit de test, misschien konden we de zaak zo nog redden en hoefden we zelf niet al teveel te sjouwen, want ook dat is het handige van on-line bestellen.
Vanmiddag werd hij bezorgd, zonder voet, daar waren we inmiddels al achter, dus daar moesten we toch zelf nog achteraan, want nu de parasol er wel was hadden we natuurlijk geen geduld de voet ook nog eens online te bestellen.
Negentig kilo lossen uit de kofferbak en dan naar achteren, maar gelukkig hebben we ons trouwe steekwagentje nog. Hij staat op wieltjes want zitjes moet je kunnen verzetten ook al is je plaatsje nog zo klein, je zult altijd zien dat je net aan de andere kant zou willen zitten als het buitenzitmoment daar is. Dat is tenminste onze ervaring, maar misschien valt het hier mee.
Beetje gepoetst en gewassen vandaag en lekker gewandeld.
Joop kreeg nieuwe zooltjes en daarna ging ik met Didi naar de dokter. We kregen een zalfje voor haar ontstoken oog en weer een anabole injectie, toch maar wel. Het duurt lang voordat dat gaat werken en het is het proberen waard vond hij , ze heeft er verder geen last van. Het is aan de zenuw en de spier om elkaar weer te vinden, zodat ze weer goed kunnen functioneren.
Vorig jaar op deze dag verhuisden we. Nu alweer een jaar in Zonnemaire en nog steeds in volle tevredenheid. Genieten van onze rust en niet meer zoveel moeten, alleen maar dingen die we leuk vinden in ons eigen tempo.
Na de dierenarts kocht ik nog wat eenjarig spul, hangpetunia's die vind ik altijd leuk en een paar lange bakken erbij voor op de stoep. Foto's maken kwam er niet van. Daarom nog maar wat klavers van gisteren.
Mijn weblog verhuisde ook pas en de reacties werken weer, het archief nog niet. Net voor het eten wilde ik nog eens wat proberen en toen liep alles in de soep, daar ben ik erg goed in.
Om onze eenjarige verhuizing te vieren aten we een daghap bij Salud, gebakken mossels, ze waren heerlijk.
En nu nog even een rondje rond het dorp en nog even kleuren. Ik heb er pas eentje verpest zo halfverwege, heel jammer want hij werd best leuk, maar er begon iemand tegen me te appen en toen was ik niet meer geconcentreerd en kleurde ik door daar waar ik niet wilde, het gummen daarna was niet goed, ik had het zo moeten laten dan had alleen ik geweten dat dat kleine kronkeltje anders had gemoeten.... ook verpest!
Ik was vanmorgen even bij de dokter. Mijn neus was een beetje onrustig wat vel betreft en er was nog zo'n soort vlekje, dus ik dacht voordat de zomer aanbreekt moet ik daar maar even werk van maken.
Ik had afgesproken bij mijn eigen dokter, want die heb je toch het liefst, maar er was een ander, die van mij was ziek. Ook dokters kunnen dat worden namelijk. Ik weet dat hij weleens gelezen heeft hier en misschien nog weleens nu, dus van harte beterschap hoor lieve dokter, dat je maar weer snel de oude mag zijn.
De andere dokter heeft mijn vlekjes aangestipt en met eentje moet ik over drie maanden terug want daar zat een zwart puntje in. We praatten nog eens over het een en ander want ik wil graag dat de zaken goed geregeld zijn als ik op een bed lig weg te rotten, om het maar eens plat te zeggen. Dat dat niet zo eenvoudig gaat weet ik wel, maar op de site kun je een formulier uitprinten en invullen en eventueel afgeven bij je arts, dat hij in elk geval op de hoogte is van wat eventueel je wensen zijn.
Morgen ga ik toch ook met Didi even terug naar de dokter. Positieve dingen gehoord over de anabolen, het duurt een tijdje eer het werkt blijkbaar, ook daar gewoon even over praten vooraf.
De reacties werken nog niet geloof ik, ik zie het wel, ook dat komt weer goed.
Warm he.
Vroeg op pad voor een flink rondje, want het zou warm worden en Joke en ik hadden afgesproken, dus van een middagwandelingetje zou niet veel terecht komen.
'Ja maar, ik heb geen auto' zei ze nog
'ik kom je wel halen hoor, ik weet de weg' riep ik vrolijk. Nou en toen ging ik over Dreischor naar Nieuwerkerk, want dat is natuurlijk stukken korter dan over Zierikzee, en bij Nieuwerkerk ging ik linksaf richting Oosterland.... daar woont Joke niet, dus daar moest ik helemaal niet zijn was ik me inmiddels van bewust en deed een toeristisch rondje door Oosterland, verschrikkelijk wat een dorp. Toen ik eenmaal de uitgang gevonden had ging ik richting Ouwerkerk, nou daar was ik ook zomaar nog niet hoor. Ik heb vreselijke lol gehad in mijn eentje in de auto, gelukkig was ik erg vroeg op stap gegaan en vonden we elkaar uiteindelijk.
Joke wees de weg naar Zierikzee, 'kijk uit een bocht' 'je mag hier maar 60 hoor' 'niet voorbij die fietsers', whahaha, ik dacht dat ik erg was.
We installeerden ons op een terras en vertoefden daar een gezellig een paar uurtjes. De eerste warme dag geloof ik, het was heerlijk onder de parasols met een wijntje en een hapje. We hadden ook heel wat te bepraten na een paar jaar elkaar alleen maar af en toe vluchtig tegengekomen te zijn.
Deze houden we erin hebben we afgesproken.
Mijn weblog is vandaag verhuisd, er zijn nog wat dingen niet in orde, maar ook dat komt wel weer goed hoop ik.
Het dorp ligt nog steeds overhoop, soms is de dijk ineens weer afgesloten zoals vanmorgen en moet je even een omweggetje maken. In de polder gaat de boel nu ook overhoop, het is net of er een joekel van een mol door de berm kruipt. Morgen eens een fotootje maken.
Natuurlijk keken we naar de huldiging van De Club, wat een mensen en wat fijn dat het allemaal zo goed verliep, je moet er dan toch niet aan denken dat er een of andere idioot rare fratsen uit gaat halen.
De Rhododendron vouwt zich open, mooi hoor. Wel veel dode blaren maar dat hoort geloof ik, na de bloei komt het nieuwe blad en ook gelijk nieuwe knoppen. We zullen het zien. En als hij doodgaat gaat hij maar dood, dan zet ik er weer wat anders. Net zo makkelijk.
Miriam kwam nog even op de thee en ik verzon nog een tafel om buiten te kunnen tekenen, want met mooi weer boven zitten is niet leuk natuurlijk en anders moet ik weer een nieuwe hobby verzinnen.
Een rondje Korteweg op de zondagmorgen en dan met dit weer, heerlijk!
Een alleenstaand boompje en ik denk aan moeders die een kind moeten missen.
En aan moeders waarvan het kind niet eens heel even de moeite neemt voor een telefoontje of berichtje.
De eerste bloeiende klavers, met op de achtergrond een koekoekende koekoek en ik zwaaide even naar die van mij, die nog steeds in mijn gedachten dagelijks even langskomt.
Verder werden we kampioen vandaag, het is feest en morgen nog een keer.
Het is te hopen dat alles goed gaat, ik zou er voor geen goud naar toe gaan.
Winnaars, verliezers of gewoon de strijd staken als het niet meer gaat, dat gebeurt ook maar daarover waarschijnlijk later meer.
