Het was al donker eer Joop weer terug was met de nieuwe tuut.
We keken eens binnen en ik ging eens zitten, de stoelen stonden op standje 'onderuit' ik schrok ervan maar gelukkig is dat allemaal wat op te krikken. Het is nu eenmaal het eerste wat opvalt als je gaat zitten, Joop was daar blijkbaar al aan gewend en niet blij met mijn reactie.
Na het eten reden we eens naar Haamstede even bij Mir op bezoek, gelukkig liep het goed af met haar vlees. De auto rijdt heerlijk, toch een stuk comfortabeler natuurlijk, al weet ik niet of ik al die lampjes en dingetjes ga kunnen onthouden. Eerst maar eens zien of ik er sowieso mee uit de voeten kan. De tijd zal het leren.
Ik was vooral druk met erwtensoep vandaag. Morgen kippensoep. De pompoensoep zit al in de vriezer.
Eergisteren gingen we met z'n allen gezellig nog een keertje door de wasstraat, hebben we de kleedjes uitgeklopt en hem voor het laatst uitgezogen, want morgen gaat hij weg, onze Matiz, na tien jaar trouwe dienst.
IK heb alvast maar wat boodschappen gedaan voor het geval ik nog niet durf, want eng vind ik het best wel zo'n automaat, maar het moet makkelijk zijn zegt iedereen.
Er gaat bijna geen ochtend meer voorbij zonder dat we een rondje Korteweg doen, een heerlijk begin van de dag. (je kunt aan de schaduw zien dat mijn knotje al behoorlijk groeit)
De dijk was nog glad in de schaduw, dat wordt oppassen! En er was bomijs natuurlijk.
Daarna zeemde ik de ramen want met zulk weer is het toch heerlijk om buiten bezig te zijn en als ik er een beetje op let val ik niet om, het gaat ook wel weer, gewoon negeren.
Al een paar dagen dacht ik , o jee het lijkt wel of het er weer aankomt en ja hoor vanmorgen toen ik mijn schoenen aandeed viel ik bijna om en onderweg toen ik naar een vliegtuig wilde kijken was het ook luid en duidelijk aanwezig.
Het is nu eigenlijk best al lang geleden en ik hoop ook maar dat het snel weer weg is, niet teveel omhoog en omlaag kijken.
Ik moet ook gewoon niet teveel uit mijn evenwicht worden gebracht door allerlei zaken, regelmaat dat moet er zijn.
Ze doen hun best maar haar die oudere dames die zo nodig jong willen blijven, ik zie er het nut niet van in en gelukkig heb ik ook een oudere man, al denkt hij zelf nog van niet. Hij zit nog in de ontkenningsfase.
Natuurlijk zijn we nog niet oud, daarom zeg ik ook bewust 'ouder', maar de kwaaltjes zijn er best en dat realiseer ik me op een dag als vandaag maar al te goed.
Gelukkig scheen de zon en wandelden we een paar rondjes en scoorde ik ook nog wat flesjes Beaujolais bij Gall en Gall. Niks mis met deze dag verder hoor.
We moeten er weer wel even van bijkomen, dat duurt steeds langer en ook je nachtrust gaat er niet op vooruit na zo'n avondje, maar goed, we hebben toch niets anders te doen.
Gistermiddag toen ik helemaal nog niet wist dat we 's avonds tasjes zouden gaan maken, kreeg ik een appje van een vriendin, ze nodigde me uit voor een tasjesavond en of ik nog andere mensen kende die dit wilden. Wat een toeval toch weer.
En eigenlijk vind ik deze tasjes veel leuker dan die van gisteravond.
Allereerst scheelde het maar een haar of ik had hier niet meer gezeten. Hij kwam van de Achterweg met zijn dikke zwarte Jeep (of iets wat er op lijkt) en stond stil, druk met zijn telefoontje of wat dan ook. Ik stak over en met dat ik daarmee bezig was begon hij te rijden, de dijk op richting dorp, hij keek de andere kant op en zag mij totaal niet, de meneer met het kale hoofd en de donkere zonnebril. Het zal de laagstaande zon wel geweest zijn, maar ik schrok me dood en kon op het nippertje uit de voeten.
Vanmiddag ging Didi voor het eerst van haar leven logeren, dat viel niet mee voor mij.
Wij gingen naar een duivenfeestje, uitreiking van bekers en eten en we knutselden weer een tasje.
Ik was weer als eerste klaar en snap ook niet dat anderen daar zolang over kunnen doen. Er was een zanger en eigenlijk wilde ik alleen maar naar huis naar mijn hondje...
Dat hondje had het prima gehad en lag heerlijk te slapen toen we haar gingen halen, ze had zich keurig gedragen maar was gelukkig wel weer blij toen ze ons zag.
Er was niets zwarts aan deze vrijdag voor mijn gevoel, hij was vooral zonnig.
Vanmorgen een rondje zus en vanmiddag een rondje zo, allemaal alleen want Joop had andere bezigheden vanwege de duiven.
Kijk toch eens hoe mooi en vooral hoe stil en rustig, ook al rijden er best nog veel boeren af en aan, maar hier kan ik dus erg van genieten.
Joop had vorige week een tekenblok voor me meegebracht, tenminste dat dacht ik tot ik vanmiddag ineens 'aquarel' zag staan, dat klopte niet.
Ik ging even terug om te ruilen maar de A3 die ik wilde was er niet, wel A2 en dat is best groot, maar als je die door de helft doet heb je 2x A3, dat wist ik ook niet ik dacht 2x A4, best ingewikkeld die Atjes.
Er stond ook een doosje kleurtjes en ik keek eens rond of er losse potloden te koop waren, die had hij niet meer. Ik begrijp dat wel, het is net als vroeger met het DMC borduurgaren natuurlijk een hele investering om alle kleurtjes altijd in voorraad te hebben.
Van grote kleurdozen gebruik je ook de helft niet.
Dat doosje wat er stond is een mengsel van goede en slechte kleurpotloden, meneer Zwart neemt weleens wat terug zei hij. Misschien van mensen die stoppen met kleuren of het niet meer kunnen omdat ze overleden zijn, ik weet het niet, maar ik heb nu 160 kleurpotloden voor € 2.--, daar kan een mens niet aan miskocht zijn.
Silvia naar huis, Joop aan het vergaderen, lekker!
'ik zat de hele tijd met mijn neus in een boek' zei ze nog, maar dat is het niet, het is gewoon anders in huis met een mens en een hond erbij, ook al is het je eigen kind.
We wandelden nog een rondje met z'n drietjes, het was koud en echt winters met de lage zon zo halfverwege de middag.
Toen Sil vertrokken was ging ik nog even naar Zierikzee, even eruit voor een paar boodschapjes.
Op de terugweg weer een mooie oranje ondergaande zon.
Morgen Black Friday las ik net, ik heb niets nodig geloof ik...
