
Omdat Joop nog steeds niet aan een rondje lopen toe is, stapten we vanmiddag eens in de auto, een rondje toeren kan ook best gezellig zijn in een Golf.
We keken eens op Burgh, wat er zoal te koop staat waar we eventueel niet zouden willen wonen en dat was best veel. Er waren ook veel 'verkocht' borden, wij willen ook graag zo'n bord.

Het is best druk op Burgh en krap en vol, nee ook om te wonen vonden we niets.
Terug over Scharendijke, een stuk rustiger al en ruimer en eenmaal de Delingsdijk af, terug in Zonnemaire komt de rust je tegemoet.

Ik deed gelijk maar een wandelingetje daarna, het dreigde wel, maar het bleef droog in onze mooie polders.
Nu maar afwachten wat de komende week ons weer gaat brengen.

Eerst maar eens een paar fatsoenlijke schoenen gekocht vandaag. Ik had alleen nog twee paar oude waar totaal geen fatsoen meer in zat en ongeveer nog een halve zool, het verschil is duidelijk merkbaar
Het zijn dezelfde als mijn vorige alleen dit is het hoge model en een ander kleurtje, van Teva, superlicht.
Ik heb ze gelijk maar op waterdichtheid gestest vanmiddag en drie kwartier in de regen gelopen. Geen druppel lekkage, net als mijn jas, super! Mijn broek daarentegen was zeiknat, maar ja spijkerbroeken zijn nu eenmaal niet waterdicht.
Joop is alweer rwee dagen voor de duiven op stap, dat gaat gewoon door. Vanavond aten we gezellig bij de Smisse.

Toch wel weer gezellig 's morgens bij het wakker worden, zo'n bobbel naast je. 'Ik ben er niet' riep de bobbel nog, maar ik wist wel beter.
Het was best een spannende dag vandaag, tenminste niet echt spannend, maar toch wel belangrijk. Wij hadden al begrepen dat de andere partij niet aanwezig kon zijn vanwege andere bezigheden, maar wij hebben inmiddels uitgebreid geparafeerd. gekrabbeld en gebabbeld met de makelaar.
Felicitaties zijn nog lang niet aan de orde, maar 'er zit schot in', zoals mijn zus zo treffend zei vanmorgen.
Ik had voor de gelegenheid mijn nieuwe Nepalese sjaal aangedaan (zie foto), dat brengt geluk.
(Wordt vervolgd)

Gisteren eind van de middag ging hij de lucht in en keek nog eens achterom Kathmandu en de bergen achter zich latend. Het was kort en krachtig. Niet veel echte bergen gezien vanwege mistig weer en de tocht was zwaar, het zal waarschijnlijk de laatste zijn geweest.

Twaalf keer Nepal. De tijd zal leren of er nog een reis komt, zonder tocht.
Hij bracht weer mooie doeken mee, de meeste voor Marlies en een mooie rooie voor mij.

Ik was vanmorgen ook al vroeg op want om acht uur zou hij landen in Brussel, alleen ik hoorde maar niets, anders werd ik steeds op de hoogte gehouden. Dus ik deed eens een berichtje naar de taxi of hij er al in zat, reden ze al op de Zeelandbrug, telefoon was leeg.

Een reis met Qatar Airways waar hij de meeste tijd mee vloog en nu met gespaarde punten business class, lekker relaxed.
Ik heb weer gekookt, want ik kan dan wel zeggen dat ik goed voor mezelf zorg, koken komt er weinig van hoor. Soep, gebakken eitjes, stokbroodjes, gerookte vis, verder kom ik niet, maar daar overkom je in die twee weken ook niets van, maar gezellig samen eten is toch anders.

Didi is erg blij met haar supergrote buitendrinkbak en zolang het maar genoeg regent heeft ze drinken zat.

Natuurlijk staat er binnen ook nog wel een bak, maar dat is kraanwater, daar zit zo weinig smaak aan!

Ik ga er maar een vijvertje van maken, paar plantjes erin, beetje stenen, ik heb me er nog niet in verdiept of daar ook nog regels voor zijn.
Joop is met de terugreis bezig en zit op het moment in Doha te wachten. Onderstaand berichtje kreeg ik vanmorgen.
'Over een half uurtje begint de terugreis eerst met de taxi naar het vliegveld daar 3 uur wachten dan 5.5 uur vliegen 6 uur wachten 7 uur vliegen 2 uur taxi en dan ben ik weer thuis'

Fijne avond wandelingetjes de laatste dagen, overdag ook wel, maar er is veel wind overdag die 's avonds is gaan liggen. Nog steeds keelpijn en hoesten en kuchen het wordt tijd dat daar eens verbetering in komt al lijkt het nu wel los te komen, maar dat dacht ik gisteren ook al.

Gewassen zodat de meeste bacterien uit het beddegoed zijn als Joop thuis komt. Hij is vandaag afgezakt naar Kathmandu. Gekleurd en even naar Scharendijke voor een paar boodschappen.
De allerlekkerste peperbollen zijn er ook weer en omdat het schaaltje waar je uit mag snoepen leeg was nam ik maar een zakje mee. Dan moet ik oppassen dat ik ze niet allemaal achter elkaar op eet, dat is niet zo goed voor je darmen.

Ook de eerste bloembollen in een pot gedaan en de uitgebloeide blchrsntn in de kliko.

Veel wind en best fris vandaag. Nog steeds verkouden waardoor je niet lekker slaapt met een verstopte neus en kriebelhoest. Van mij mag het nu wel over zijn.
Ik heb vanmorgen de tv geprogrammeerd om iets op te nemen, want Joop wilde toch Max Verstappen nog wel even zien winnen. Nu had ik dat nog nooit gedaan, maar samen kwamen we eruit in een videogesprek.
Morgen vliegt hij vanaf Pokhara weer terug naar Kathmandu om woensdagmiddag de terugreis te beginnen.

Van mij mag het morgen allemaal weer 'normaal' zijn, nou vooruit donderdag dan, ook al zal het dan ook nog wel even duren.
Lekker gewandeld vandaag, gisteren ook samen met Heleen. Wandelen moet, anders verstijven de mensen en hondenspieren. Er stond een flinke bries en de haven van Bommenede is op een enkel bootje na ook weer leeg. Ik klungel een beetje aan de tafel, bovenzitten heeft nu weinig nut en is ongezellig voor Didi.

Joop doet niet veel meer dan eten drinken en rusten, het is te warm om iets te ondernemen zegt hij.
Vanavond at hij bij Hari in zijn hotel met vrouw en kinderen. Ze aten schaap. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken, net als geit, lam heb ik een keer geprobeerd maar daarna nooit meer. Het vlees was taai zei hij, ik geloof niet dat ik het recept hoef te vragen.
Eigenlijk is er niets meer aan om zover weg te zijn, want via het www ben je toch dicht bij huis. Ik krijg foto's van het eten en wat hij doet met de nodige informatie erbij. We kunnen chatten, of elkaar zelfs zien tijdens het bellen, zo heb je toch als je thuiskomt niets meer te vertellen.
In de tijd dat wij elk jaar naar Frankrijk gingen en één van de kinderen niet meer meeging, schreven we brieven over wat we deden. Geen foto's want bij thuiskomst moesten eerst de rolletjes ontwikkeld en afgedrukt worden en als je ze dan samen ging bekijken kwamen de herinneringen weer boven.
We zaten 'maar' in Frankrijk maar eigenlijk veel verder van elkaar verwijderd dan nu ook al zit je aan de andere kant van de wereld.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2977-2984 van 8318 |
Volgende Pagina »