1993
Een ochtendrondje en dat was het dan. Niet helemaal natuurlijk, maar ik kwam niet zo heel veel van mijn plek vandaag, op een keer of wat de trap op en neer na, en iets met was.
Ik bestelde iets voor mijn projectje en toen kwam ik ook nog iets anders leuks tegen, dat krijg je dan he, dat zit dan in je achterhoofd dat je dat eigenlijk ook nog weleens wilt en dan ga je eens kijken enz enz...
Het viel me vandaag op dat het inmiddels ruim dertig jaar geleden is dat Joop voor het eerst de bergen op zocht.
En omdat de verhalen erbij toch niet komen ga ik hem eens intervieuwen...om te beginnen bij de kennismaking 1993, dat is misschien makkelijker. Kijken of het lukt.
Lamlendig word je van zo'n dag, het regent weer pijpestelen en ik heb alweer slaap.
Er hebben al meer een paar stoelen gestaan, maar nu lijken ze toch een serieus huis te hebben, met aparte kamers. De hanen lopen nog steeds langs de dijk, ik schreef er oktober 2022 voor het eerst over en het worden er geloof steeds meer.
Het staat wel gezellig en niemand heeft er last van en ondanks dat de zon scheen vanmiddag, zaten ze wel allemaal lekker binnen, want er was behoorlijk veel wind en daardoor ook best nog koud, ook al was het negen graden.
Lekker wandelweer, dat best en vanaf hier had ik de wind weer mee.
Het ging behoorlijk tekeer vannacht, meestal schuilen we achter de kerk, maar nu trilden we af en toe en vroeg ik me af of de zonnepanelen wel stevig vast zaten, hoewel ze al best zwaardere stormen te verduren hebben gehad.
We kwamen de nacht weer heelhuids door.
Het leek zo koud, maar toen ik eenmaal naar buiten stapte viel het eigenlijk best mee, daar kwam nog bij dat ik dacht dat het al veel later was want ik had al zoveel gedaan, maar de klok sloeg nog maar net twaalf uur. Ik besloot een langer rondje te doen.
Een clupje zwanen was lekker aan het dobberen, daar was weer ruimte voor.
Toen ik verder liep vlogen er een paar op, het was leuker geweest als ze dat even eerder hadden gedaan.
Niet veel beleefd, wel gekleurd, maar die blijven voorlopig geheim, het is een projectje zal ik maar zeggen en dat komt dan vanzelf een keer tevoorschijn, of niet als het tegenvalt, ik ben er nog maar net mee begonnen.
Het enige moment vandaag dat ik mijn mijn wanten even uit durfde te doen, want wat was het koud!!
Ik verschuilde me even achter de boom, zodat mijn schaduw niet zichtbaar zou zijn, dacht ik, maar vanavond zag ik dat de boom daardoor zelf een gezicht kreeg.
Vanmiddag nog een rondje, maar het was nog even koud.
De winter is lang.
Er lag zo hier en daar wat sneeuw vanmorgen, ook op onze stoep en ik moest aan Aargh (Judith) denken, sneeuw schuurt zei ze altijd en ze nam dan haar kans waar om de stoep groenvrij te schuren. (waar is ze toch gebleven, ze had zo'n leuk blog)
Driftig begon ik te vegen met mijn ijzeren bezem, maar dat viel niet mee, de sneeuw zat grotendeels vast gevroren, ik hield het al gauw voor gezien en liep de polder in. Het was niet glad, alleen wat van die ruige sneeuw op de weg waarop je niet uitglijdt en de polder zelf was helemaal sneeuwvrij.
Hier was al volop geploegd deze ochtend, ik liep de andere kant op, er waren twee ijsvogeltjes, zo leuk altijd.
Oh en we hadden heerlijke ham/kaas croussantjes uit de zak van de bakker vanmorgen, even in de oven en smullen maar, morgenochtend weer iets anders, geen idee hoe het allemaal heet, lekker is het zeker.
Het was heerlijk vanmorgen! Eerst volop zon en wat later kwamen de buien binnendrijven, prachtig om te zien. Veel sneeuw heb ik niet gehad, een paar vlokjes maar.
De rest van de dag bleef het afwiselend, zonnig en af en toe wat wolken, sneeuw hebben we niet gehad.
Vanmiddag even naar Zierikzee naar de man die Bakt, ik was te laat voor brood, tenminste er lag niets meer in de winkel maar ze had nog wel een zak vol dat over was, veel brood, maar het zag er heerlijk uit dus ik nam het mee en deelde wat en op de koop toe deed ze er nog een zak krentebollen bij. Ze ging naar huis zei ze, een minuut later en ik was echt te laat geweest. Er was ook herrie in de straat, heel veel herrie, er werd glasvezel gelegd.
Nu ja voorlopig hoef ik niet naar de bakker.
Bloggen is ook hersengymnastiek...
Ineens zag ik op de foto van gisteren ook een hond staan en dan begint het... hoe heette die hond ook alweer? En dan halverwege mijn ochtendrondje kom ik erachter, ze hadden er twee met namen die bij elkaar hoorden en toen was het niet moeilijk meer, Monty staat op de foto, Pyton was er nog niet denk ik die kwam later pas.
Mijn gedachten gingen verder er moest een foto zijn met één van de kinderen en ik wist bijna zeker dat het Yara was, dus ik dook mijn archief eens in, nergens te vinden en als ik me daar dan eenmaal in vast gebeten heb moet en zal ik het vinden, het was Levi en ik was de i vergeten, op Levmont werd het niet gevonden.
Een foto uit 2003 toen ik net begon, het was braderie op het dorp en ik liep weer vrolijk met mijn fototoestel te wapperen, iemand moest het toch doen, dat gevoel had ik in het begin heel sterk. Mobieltjes waren er nog niet en als er iets te doen was was ik erbij om het vast te leggen... zo leuk voor later dacht ik dan en digitaal, zo makkelijk! En een beetje bewerken kon ik ook al snel.
Als er nu ergens iets te doen is wemelt het van de fotografen, plus de hele goegemeente met telefoon, dus ik voel me niet meer zo geroepen, gelukkig maar.
Er worden de prachtigste natuurfoto's gemaakt en filmpjes, bij mij gaat het tegenwoordig alleen om het vastleggen van mijn eigen omgeving op een zo leuk mogelijke manier.
Kijk en hier sta ik op dezelfde braderie, te bewegen op de muziek met de mevrouw van gisteren, rokend en al, zomer 2003. Ik durf best te beweren dat ik nu lekkerder in mijn vel zit dan toen.
Het is winter en je blikt eens terug, koud buiten hè!
Deze foto maakte ik precies 20 jaar geleden, ik keek weer eens terug omdat ik geen foto's maakte vandaag. Al vaker viel het bord me op en natuurlijk maakte ik een foto van de dame die daar staat en die ik ook wel ken, maar dat bordje van Pieter de Hoogh boeit me ook en vanavond heb ik hem eens opgezocht.
Kijk toch eens hoe mooi en wat een precisie, 400 jr geleden.
Pieter de Hooch (1629-in or after 1684) werd in Rotterdam geboren. Zijn opleiding als schilder volgde hij bij bij Ludolph de Jongh in Rotterdam en bij Nicolaes Pietersz. Berchem in Haarlem. In 1655 schreef hij zich als zelfstandig schilder in bij het schildersgilde van Delft. Zoals in die tijd gebruikelijk had De Hooch naast het kunstenaarschap nog een tweede beroep: hij werkte voor een linnenhandelaar. Pieter de Hooch specialiseerde zich in interieurs met mensen. Kenmerkend voor zijn werk zijn de vele doorkijkjes via vensters of gangetjes naar andere vertrekken.
Naast het bloggen fotografeer ik nu ook twintig jaar. Mooier dan het nu is zal het niet worden, want mijn camera moet erg compact zijn zodat hij in mijn tasje past, met de telefoon fotograferen vind ik erg onhandig en in mijn ogen niet mooi, maar dat zal helemaal aan mij liggen.
Een manier om de foto's eens anders te bekijken, wie weet of ik nog meer leuks tegen kom af en toe.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 337-344 van 7967 |
Volgende Pagina »
