En dan fietsen ze je voorbij, kleine kinderen nog met joekels van tassen op vrijdagmiddag op weg naar huis. Geen zuchtje wind, lekker op het gemakje, met hun eigen gedachten.
Ik probeerde me voor te stellen hoe het ook alweer was zo'n 55 jaar geleden, net twaalf was ik, een vroege leerling. Vreselijk vond ik dat gefiets, wij moesten een kilometer of elf, maar op vrijdagmiddag en dan met zulk heerlijk windstil weer, dan ging het wel. Eenmaal thuis nog even lekker buiten spelen, of op de stoep zitten, even bijkomen van al het nieuwe dat op je af kwam... tot langzaamaan de maandagochtend weer naderde.
Het was een dag met een eigenaardigheidje zoals je ziet, ik ben er een beetje stil van...
We zijn niet ver gekomen vandaag. We liepen even naar het strandje bij de dijk en Didi zwom en poepte lekker even. Gelukkig had ik zakjes bij me, het gebeurt niet zo heel vaak dat ik denk 'dit moet ik even opruimen', maar vandaag dus wel en nieuwe zakjes zitten alweer in de tas.
Van mij mag het iets koeler nu hoor.
Een heerlijke dag als je alleen maar hoeft te zitten. Ik maakte er een wasdag van, de machine waste, ik hing het op en het was zo droog. Vannacht hopelijk eens een fatsoenlijke nachtrust, dat wil niet erg lukken de laatste tijd, ach het is ook niet de laatste tijd, het is gewoon al jaren. Halfverwege de nacht wakker worden en dan maar hopen dat het voor de tweede keer nog lukt en dat is soms wel, maar vaak niet. Gelukkig ben ik niet de enige en troost me daarmee bij het wakker liggen en gedraai, waarbij de warmte ook zeker niet bevorderlijk is.
Deze bloem was klaar om met volle teugen van de komende mooie dag te gaan genieten net als ik en dat is prima gelukt!
Janny en Freek kwamen weer even langs. Freek bracht eerst een bezoekje aan de kapper. Als eigenaar van 27 kruinen en erg weerbarstig haar, heeft hij al vele kappers versleten, maar sinds kort is hij erg blij met zijn nichtje.
We dronken koffie en wandelden door de polder met z'n allen. Voor mij altijd heerlijk, een feest van herkenning met mijn zus. Wij zijn samen alleen over, verder geen directe familie meer, een neef en een nicht moeten er nog ergens zijn, maar verder niet.
We halen herinneringen op. Ik weet dan weer dat we van onze opa altijd geld kregen met nieuwjaar en zij dat onze moeder geld in tasjes deed, daar weet ik dan niets meer van. Een ander heeft een ouwe sok, onze moeder had tassen. Ze vond het ook erg leuk om ze te kopen. Niet zo heel vaak hoor, ze wist zich te beheersen, maar als ze dan een nieuwe had kon ze daar bijna kwijlend over praten en eraan ruiken, dat moesten wij dan ook doen, "ruik eens hoe lekker! .... echt leer!"
Leren jasjes en schoenen, daar was ze ook gek op. Nu ik er zo over nadenk hadden we eigenlijk best een modebewuste moeder. Rokjes en truitjes, ze maakte alles zelf.
Nu ja, het was weer erg gezellig op deze prachtige dag.
Janny had ook een nieuwe coupe, maar die heeft nog haar oude vertrouwde kapster, niets mis mee als het goed bevalt. Het staat haar wel veel beter vind ik, beetje korter.
Nadat ik ze had uitgezwaaid het duivenhok verder afgemaakt en inmiddels zijn de duifjes ook weer thuis.
Het is natuurlijk heerlijk weer, maar best warm en ik heb geen zin meer om in een korte broek te lopen, die tijd is voorbij vind ik dan, ik ben een rare wat dat betreft.
We wandelden niet te ver, want warm en druk met het duivenonderkomen.
Iets uit elkaar halen is al een heel gedoe zeker als je weet dat het weer in elkaar moet, maar het dan werkelijk weer opbouwen is een hele klus hoor, want, hoe zat dat ook alweer, waar is dat balkje, te kort en te lang, passen en meten, maar het staat in elk geval voor het grootste deel weer in elkaar.
Van foto's maken komt er zodoende ook niet zoveel, dus dan duik ik na het eten nog maar even de tuin in voor wat vers materiaal.
en daar moeten jullie het dan maar weer mee doen.
Nou kijk ik wilde het nog even geheim houden maar Irene zag het dus gelijk, dat het het besturingssysteem van een alien spacecraft was. Vandaag geef ik de bestuurder vrij, handjes nog op de rug gebonden want als hij de kans krijgt terroriseert hij vooral zijn eigen stukje space natuurlijk.
Gelukkig kan ik hem ook weer besturen door een klik op zijn bruine driehoekje, zo houden we de boel onder controle.
Verder veleende ik hand en spandiensten bij Joop, ik kon niet veel meer want het is weer eens in mijn rug geschoten. Het valt nog mee, maar ik merk wel dat ik niet te gek moet gaan doen.
De kweekduifjes zijn dakloos op het moment, ze hebben even een ander onderkomen gezocht, maar omdat we ze toch wel heel erg missen werken we hard aan het verplaatsen van hun hok naar een rustiger omgeving. Als alles klaar is ga ik mijn fantasie daar weer eens de vrije loop op laten.
Tussen de bedrijven door genieten we vooral van het mooie weer en zijn heel de dag lekker buiten.
17 mei 2012 plantte ik hem hier, het uitgelopen okkernootje.
Een jaar later, 27 juni 2013 was hij al zo.
Begin dit jaar, 14 mei 2014
En vandaag dus zo.
Er stonden kinderen langs de weg om zakjes noten te verkopen, ik kocht een zakje en onderweg naar huis vroeg ik me af hoe lang het nog zou duren eer ik mijn eigen notenkraampje kon beginnen.
Dat zit er voorlopig nog niet in denk ik, maar de groei zit er in elk geval goed in.
UPDATE:
Vanmorgen drie verse nootjes geplant.
De laatste twee dagen niet veel meer gedaan dan gekleurd en gewandeld en ik denk dat dat nog wel een dag zo blijft het is tenslotte morgen zondag.
Een grote gekleurde homp is het geworden, niet mooi, maar het verzet wel mijn gedachten.
"Wie prijst er ooit een mens die oude bomen velt:
En in dezelfer plaats geen nieuwe wederstelt?
Want hadden oudstijds toch onze ouders niet geplant,
Wat zoude ons Nederland zijn als louter veen en zand".
Jacob Cats
Het gedichtje staat in de Wereldregio van vandaag.
Alweer zo'n prachtige dag. Ik heb lekker een beetje zitten kleuren en gewandeld enzo, geen zin in karweien, ik moet even een beetje bijkomen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3769-3776 van 7991 |
Volgende Pagina »
