De regen viel vanmorgen met bakken uit de hemel en ik dacht dat er vandaag wel niets van wandelen zou komen. Ik ging eerst naar Ans voor wat verse bolletjes katoen gewoon om wat in voorraad te hebben en wat bolletjes voor een vestje, ja nòg een vestje, dus ik ben voorlopig weer even zoet.
Toen nog even door naar Zierikzee, waar ook wel een overstroming gaande leek, gelukkig had ik niet veel nodig en daarna kon ik bij de kapper terecht. Zodoende was het al snel middag.
Langzamerhand klaarde het op en liepen we toch nog een rondje, er stond een koude wind en omdat ik de laatste kilometers tegenwind zou hebben wachtte ik op de bus die er zo aan zou komen, zag ik op het bordje, toch wel handig die bussen.
Ik deed weer een rondje over het nu alweer een paar jaar geleden aangelegde fietspad tussen den Osse en Serooskerke. In het begin was het nog erg kaal natuurlijk, maar ik verheugde me op prachtig bloeiende slootkanten, bermen en greppels in de zomer en op een paar stukken was het ook best al mooi.
Maar wat er deze zomer van terecht moet komen weet ik nog niet. Na het uitdiepen van de vaart ligt er een dikke laag vieze blubber waar weinig uit tevoorschijn zal komen qua bloemen ben ik bang. Ik denk dat ze het gewoon zo laten liggen, want omploegen zal ook niet gaan.
Dus bij gebrek aan bloemen nog maar een paar kleivliegers, want dat dit geen tarwepiepers zijn, dat zie ik ook nog wel. Ze hebben wel bloederige bekken... oh nee snavels natuurlijk ;)
Nu zo ongeveer drie jaar geleden begon ik met af en toe eens de bus te nemen, vooral richting Renesse en dan weer terug lopen beviel prima!
Toen ik vanmiddag langs de bushalte liep keek ik eens even naar de nieuwe busregeling waar zoveel over te doen is en ja het is nogal een verandering. De bus rijdt tegenwoordig rondjes, 's morgens linksom via Noordgouwe richting Zierikzee en 's middags rechtsom, via Serooskerke ook naar Zierikzee. 's Avonds na zes uur geen enkele bus meer.
Als ik dus 's middags naar Zonnemaire zou willen moet ik eerst naar Zierikzee via Serooskerke, daar een kwartier wachten en dan naar Zonnemaire. Als ik naar Renesse wil moet ik eerst naar Duin en Strand lopen voor lijn 104, dan ben ik al een kwartier onderweg.
Vooral gericht op de schoolgaande jeugd dus, die eigenlijk gewoon hoort te fietsen net als ik vroeger. Waar zijn de gezonde Hollandse jongens van stavast? De ouden van dagen moeten zich maar zien te behelpen met een belbus?? Ik ga nog maar eens ergens een petitie tekenen, want dit lijkt natuurlijk nergens naar.
Deze knop overwinterde in de garage en gaat nu gewoon gezellig open.
We deden weer een rondje door de polder en zoals altijd maakte ik zo hier en daar eens een foto. Dit keer van de meeuwen, want ik had gisteren vogels gefotografeerd waarvan ik niet wist wat het nu eigenlijk waren.
Alleen toen ik thuis kwam zag ik dit. Een beer in de polder?
Dit zijn die vogels van gisteren, zwartkopmeeuwen? (Scholeksters dus, ja ik dacht het al, maar ik vond ze zo wit... ;)
Scholeksters en waarom heeft er één een wit kraagje? (Die witte kraagjes zijn de jongere dieren en is vooral in de winter waarneembaar. Aldus William de boswachter)
Een dag later dan vorig jaar was er vandaag de eerste anemoon en ik hoop dat dat betekent dat we weer net zo'n prachtige zomer krijgen als vorig jaar.
Ik scharrelde wat in de tuin. Om te beginnen heb ik eerst de teilen met water die een hele winter klaar stonden leeggegooid en opgeruimd, de plannen zijn veranderd, tenminste mìjn plannen.
Marleen heeft een poel en daar heb ik ook al aan gedacht. Gewoon de folie eruit en maar zien wat ervan komt. Het is ook minder onderhoud en daar moeten we toch naar toe. Geen zuurstofplanten, geen lelie, geen vissen, waterloop weg en een bankje van de stenen maken zodat ik rond de poel kan lopen en halfverwege even uit kan rusten. Didi kan er lekker in zwemmen als er tenminste water in staat...
Joop twijfelt nog en wil eerst nog kijken of we nog een lek vinden... maar die staat 's zomers niet naar die stomme algen te vissen en waterplanten uit te scheppen, want die dingen groeien als kool. Hij (de vijver) moet in elk geval eerst leeg.... echt he-le-maal leeg.
Ik had het warm gekregen van het gesjouw en deed zodoende toen ik ging wandelen te weinig aan, geen wanten geen sjaal, geen trui, wel een jack, maar dat bleek gewoon te weinig want ik kreeg het koud zodat ik mijn rondje maar wat ingekort heb.
Je ontkomt er niet aan, of je nu wilt of niet, je bent gewoon jarig en zelfs als je het een gewone dag zou willen laten zijn gaat dat niet, want tegenwoordig word je van alle kanten gefeliciteerd.
Vanmiddag gezellig twee Ouwerkerkers op bezoek en vanavond een hapje bij Salud, we doen niet meer zo gek. Nu nog een drankje thuis achter de buis (?) en dat was het dan.
Allemaal hartelijk bedankt voor de felicitaties!
Het was een bijna gewone dag met een feestelijk randje.
In een paar weken tijd zijn er twee oude bloggers die hun blog weer nieuw leven hebben ingeblazen.
Allereerst Landseinde die ik begon te volgen toen ze hun oude boerderij helemaal aan het verbouwen waren en er een Bed en Breakfest begonnen. Een grote tuin rondom waarvan Marleen vertelt wat ze daar allemaal aan het sjouwen is, heel inspirerend.
De ander is de Vader Knipmes, ik weet niet of ze eigenlijk gestopt is, maar ik kwam haar pas weer tegen. Ze wonen op hun boot, die ze zelf nu alweer een aantal jaren geleden hebben afgebouwd en Marijke vertelt over hun reizen en waar ze zijn met prachtige foto s.
Ik heb ze weer bij mijn linken gezet, want ze zijn zeker de moeite waard om te volgen.
We sloten de droger aan die nu op de diepvries staat omdat de wasmachine te klein is. Een rare combinatie natuurlijk maar hij wordt toch niet veel gebruikt. Daarna gingen we naar Zierikzee voor wat boodschappen. Niet eens gewandeld, het was een beetje druilerig.
De nieuwe wasmachine is binnen hoor. Het wachten duurde lang, dat is altijd wel, maar als je weet dat deze bezorgdienst ALTIJD zo rond één uur komt en vandaag dus pas om twee uur, poeh! En ik kon niet weg want Joop was ook de hort op.
Daarna gelijk even uitpakken natuurlijk, zodat Joop dat niet meer hoefde te doen en gelijk de boel aan kon sluiten. En natuurlijk staat hij (de machine) nu al vrolijk te wassen, tenminste dat denk ik, want horen doe je het niet.
Wij wandelden daarna een rondje, het eerste stukje samen met Velan de grote vriend van Didi, nog nooit samen los gespeeld en nu kon het! Feest natuurlijk! Alleen duren hondenfeestjes nooit zo lang hoor, want daarna moet er natuurlijk ook nog druk gesnuffeld worden.
Filmpje is van juni 2010 de hondjes zijn bijna vijf jaar ouder dus
