Op de vlucht
Mooi hè. Ze peddelden eerst een stukje samen op,
maar toen Didi wat te dichtbij kwam, stegen ze op, ik had net mijn fototoestel gepakt.
En was net op tijd om er nog snel eentje te maken.
Mooi hè. Ze peddelden eerst een stukje samen op,
maar toen Didi wat te dichtbij kwam, stegen ze op, ik had net mijn fototoestel gepakt.
En was net op tijd om er nog snel eentje te maken.
Wanneer gaan we nu, het is zulk lekker weer
Maar ja, dan moet ik nog even dit en nog even dat en ondertussen houdt ze me nauwlettend in de gaten.
Maar uiteindelijk gingen we toch lekker naar het strand vandaag.
Het was er best druk, want meer mensen hadden zin in een rondje met hun hondje of twee, drie, vier, er waren bijna meer honden dan mensen.
We reden naar Zeerust, parkeerden daar de auto en liepen over het strand naar het Watergat en door de duinen weer terug. Dat is een kilometer of zeven denk ik, voor degenen die denken dat ik altijd maar mijlenver loop. Dat valt heus wel mee hoor. Ik denk gemiddeld een kilometer of acht per dag, dat vind ik ver zat.
Ik laat Didi ook verder niet uit. Als ze naar buiten wil gaat ze voor de deur staan en als ze weer naar binnen wil idem dito maar dan aan de andere kant. Er is al maanden geen poep geruimd want het is één grote blubberbende in de tuin, maar als ik eens een rondje doe zie ik weinig liggen hoor, dat is al lang alweer weggespoeld door de regen.
Wat zijn we goed hè, zoveel oranje, zoveel medailles!
Na Ganny's squares ben ik nu aan de Granny's stripes heerlijk zo'n haaksel en hoewel ik al veel gedaan heb op handwerkgebied had ik, behalve de appels, nog nooit van Granny gehoord.
Na de stripes ga ik eens kijken of Granny nog meer voor me in petto heeft.
Eerst weer even naar Ans vanmorgen want mijn rood was op en daarna kon ik terecht bij de beste kapster van Schouwen en omstreken, want mijn haar zit weer heerlijk en dat kunnen er niet veel hoor.
Gisteren belde Janny of het goed was dat ze vandaag de schilderijtjes kwamen brengen en natuurlijk was dat goed. Voor dat ze er waren had ik de spijkertjes er al ingeslagen, dus het was alleen een kwestie van even aanhaken. Prachtig hè! Ik ben er zo blij mee! Dit is nu wat ik zie als ik 's morgens wakker word, drie echte Janny van Feliussen.
Eigenlijk wilden we wandelen, maar het begon vanmiddag al snel te regenen en zodoende kwam er van wandelen niets. We dronken koffie en kletsen wat en omdat ze vanavond nog naar Zierikzee moesten besloten we samen een hapje te eten bij Salud. Het was erg gezellig.
Ik liet Janny ook de nog door mij afgedrukte foto's zien, ze vond ze gelijk prachtig, we zijn natuurlijk niet voor niets allebei in het vlasdorp geboren. Lastig fotofraferen omdat ze om een hoekje hangen, maar ze zijn echt leuk. Ik ga nu ook een setje voor haar af laten drukken.
De dag begon niet zo heel erg vroeg, we sliepen gewoon lekker lang (heerlijk hoor zo'n nacht waarin het eens wèl lukt), maar daarna was hij erg gevuld met vanalles en nog wat. We lijken wel kleine baasjes.
Af en toe even zitten voor een kopje van het één of ander, puzzeltje doen, even haken, en hupsekee we doen nog een wandeling, wat boodschappen in de stad, zo vliegt een dag voorbij en is hij nog leuk ook.
Tegen de avond een lucht vol buien en donkere wolken en ik realiseerde me ineens dat ik eigenlijk alleen maar naar de weinige stukjes blauw keek en het prachtige rood aan de horizon.
Vanmiddag nog even de oude situatie van de molen vastgelegd, want de bovenverdieping van het restaurant gaat eraf en dat zal best een raar gezicht zijn, ik denk ook eigenlijk wel mooi. Beter voor de molen natuurlijk want die vangt zo ook meer wind.
Ik deed nog snel een rondje eer het noodweer los zou barsten, maar dat viel nog wel mee, koud was het wel.
We hielden het droog tot thuis en daar ging weer snel de kachel aan.
Er zit een HDR stand op mijn fototoestel en daar experimenteer ik de laatste dagen eens wat mee, dus ik nam er ook eentje van de molen met dit als resultaat, haha, ik vind het wel grappig. Het toestel neemt een foto of drie vier, soms ook maar eentje, dat ligt aan de omstandigheden en maakt er daar dan eentje van. Wolkenluchten worden er wel intenser van, maar zo met die wieken ziet het er maar raat uit natuurlijk.
Ik had nog een paar lijstjes te liggen die heb ik vanmorgen eerst eens gevuld en opgehangen. Verder een nieuwe voorraad katoen gehaald want ik ben nog steeds aan het haken natuurlijk.
Ik was al bang dat het niet aangekomen was omdat ik maar niets hoorde, maar Truus was blij met mijn gehaakte roosjes voor haar verjaardag afgelopen zaterdag. Gelijk een mooie fotoserie erbij.
Je ziet het ik weet er wel raad mee. Leuke zelfgemaakte kados zijn eigenlijk het allerleukste! mailde ze.
Voor het kastje in de kamer maakte ik nog een patchwork dingetje, anders lag er altijd zo'n badstof lapje uit de kroeg met PALM erop, dit is veel leuker. Eigenlijk moet ik het even een beetje plat strijken... maar dat gaat ook vanzelf op den duur...
Daar stonden we dan vanmiddag. Tot hier en niet verder, dat weten we dan ook weer. Eerst moet het tunneltje blijkbaar klaar. Voorlopig geen rondjes Ellemeet.
Het duurt niet lang meer eer het spul in elkaar stort denk ik, daarom maak ik af en toe maar eens een foto.
We kijken gezellig naar de spelen, 's morgens gaat gelijk de tv aan en als het koud is zoals de laatste dagen ook gelijk de kachel maar, het is tenslotte winter. Ik heb er een haakwerkje bij, dus kneuterigheid alom.
Vanmiddag wel een lekker lange wandeling gemaakt.
De nieuwe jonge duiven van Joop, die zo rond de jaarwisseling geboren zijn vliegen al uit, alleen is er nu weer eentje die niet op kon houden en niet binnen wilde komen, we zagen hem wel steeds vliegen. Als het donker wordt gaan ze ergens zitten, dus die zit nu ergens in een boom of zo.
Schitterend he die broertjes Mulder op het podium, tweeling zijn en dan samen zo ver komen!.