De pijpen om het strand op te hogen en zodoende de kust te versterken liggen klaar. Eind 2012 staat er maar dat zal wel een voutje zijn.
De strandtent is al afgebroken.
Dikke trui aan vanmiddag want ook al scheen de zon, 't was best koud, maar ja eer je dan weer thuis bent loop je toch te zweten natuurlijk.
Verder druk aan het breien, anderhalf mutsje is de stand, ik wissel het af met de archieven. Ik ben bij maart 2005, Joop zat in Nepal en ik had het vooral koud.
Zo langzamerhand wordt het land weer leeg en donker, geploegd en wel, klaar voor nieuw zaad. Zo hier en daar komt de wintertarwe zelfs alweer op. Ik denk dat onze achterbuurmanboer dat ook weer gezaaid heeft. Dat vind ik leuk, tarwe is mooi om te zien groeien en rijpen.
Joop heeft de laatste dagen zijn kamertje veranderd en opgeruimd, gelukkig is het goed afgelopen. Opruimen vind ik prima, maar veranderen houd ik niet zo van, zeker niet als hij het zelf gaat doen. Als vroeger de kinderen aankondigden dat ze hun kamertje gingen veranderen brak het angstzweet me ook al uit, bedden op de vreemdste plekken en onhandige toestanden waren vaak het gevolg.
Joop deed het met het oog op de komende bekerS die hij gewonnen heeft, die moeten natuurlijk een plekje krijgen en ik heb gezegd dat de kamer verboden gebied is voor bekers, ik moet er niet aan denken, eigenlijk vind ik het in zijn kamertje ook al niet leuk en zag ik ze het liefst op een plankje bij de duiven, die hebben ze tenslotte bij elkaar gevlogen. Maar goed, het zijn er nog maar twee, als er geen plek meer is moeten ze sowieso naar buiten 
De meesten van jullie denken misschien dat ik al jaren op dat strand loop te banjeren, maar dat is helemaal niet zo hoor. Zelfs toen we Simba al hadden, vanaf 1996, kwam ik alleen maar op het eerste stukje bij de Brouwersdam. Daar reed ik dan met de auto naar toe en als ik dan tot de overgang van het Klokje gelopen had vond ik dat een vreselijk eind!
Ik heb gewerkt tot 05-2001, de laatste periode drie dagen in de week in Rotterdam, we waren hele dagen van huis en als ik thuis was had ik wel wat anders te doen dan lange wandelingen maken.
Vanmorgen stond er een stukje in de krant over Blasa Bloesa, de strantent die gaat verdwijnen en even later vanmorgen kwam ik in mijn archief een stukje tegen waarin ik voor het eerst daar voorbij kwam, het was januari 2005. Ik zal er best wel eens langsgelopen zijn natuurlijk, maar niet in de mate die na die dag volgde.
Hetzelfde is het geval met fotograferen, dat doe ik ook nog maar een jaar of vijf vrij intensief.
Soms ben ik weleens jaloers op Joop, als die ergens aan begint stort hij zich er met zijn hele ziel en zaligheid in. Wordt lid overal van en zijn streven is vooral om goed te worden, zo niet de beste. Ik denk altijd dat er al zoveel zijn die datgene goed en vooral beter doen dan ik, dat er niemand op mij zit te wachten, waarom zou ik dan nog beter willen dan ik al doe...
Best leuk hoor, zo'n archief helemaal doorlopen, jammer dat ik vooral veel foto's kwijt ben. Gewoon weggegooid, hoppa, wat moet ik er nog mee...
Nou nou wat heb ik het toch druk met alles, het zal een rust zijn als het kouder wordt en de regen losbarst, al zit ik daar natuurlijk ook niet op te wachten. Maar wel lekker de tuin wat opgeruimd vandaag, die is wat mij betreft klaar voor de winter. Nog een keertje gemaaid, elke keer denk ik dat het wel de laatste keer zal zijn, maar het gras blijft maar groeien.
En nu wil ik eigenlijk alleen maar languit op de bank, met speculaas.
Vandaag wandelden mijn zus en ik weer een heerlijk rondje door de polder. Echt genieten met dit weer natuurlijk.
Mijn verf is bijna op, de rest komt volgend jaar weer. Zodoende ben ik toch nog een heel eind gekomen, volgend jaar alleen de achterkant van het huis, de carport en de veranda... en de blokhut natuurlijk, daar moet ook een laagje op komen. Ik verheug me er nu al op :/
Afgelopen week had ik een nieuw afdichtingskoord gekocht voor rond het kachelruitje, zodat het goed afsluit. Ik dacht gisteren dat ik dat misschien zelf wel even kon verwisselen en begon met het oude er alvast uit te halen en de boel wat schoon te maken. Even de stofzuiger erbij en jawel hoor, slurrrrrrrrrrp ..... en weg was mijn mooie nieuwe koordje dat al klaar lag. Ik kon het er nog wel uit krijgen, maar het was helemaal in stukjes en zag er ook niet meer uit als een koordje. De winkel was al dicht maar omdat Joop daar nog voorbij zou komen zouden ze een nieuwtje klaarleggen in de plantenbak, dat moet er nu nog in want daar kwam niet meer van gisteren. Even niet stoken zodoende. Daarna gooide ik nog een blik as naast de Kliko over mijn benen en liet de bak hondenbrokjes uit mijn handen vallen, echt zo'n moment dat je denkt, ik kan beter maar gewoon gaan zitten en niets meer doen. Dat heb ik dan ook maar gedaan.
Ik was weer eens bij het voetgangerstunneltje, jaren geleden was ik er ook en toen zag het er nog zo uit.
En kijk nu eens hoe mooi!
Dat was het op alle fronten vandaag. Het weer, wat ik deed en hoe het eruit zag in de polder...
OP dit moment een oranje horizon, morgen nog zo'n dag in het verschiet.
Vanavond lekker relaxen bij de The voice of Holland, kijken jullie ook? En dan daarna 'hotter than my daughter', mijn vrijdagavond. Ik ga er voor zitten. Heerlijk!
We zijn best vroeg op 's morgens, nu Joop elke dag op tijd in zijn clubhuis moet zijn. Ik ga er dan ook maar uit en zodoende heb ik elke dag zeeën van tijd. Vandaag weer een heel stuk geschilderd, lekker buiten in de zon.
Kennen jullie het verhaal van die man, die elke dag veel medicijnen moest slikken?
Hij vond dat helemaal niet leuk, had er na een paar jaar schoon genoeg van en stopte er gewoon mee, volgens hem kon hij best zonder. Tot hij klachten kreeg en weer naar de dokter moest, zijn bloed werd onderzocht, het was niet goed en de dokter snapte er niets van... toen kwam de aap uit de mouw natuurlijk, dokter hoopte al zoiets. Maar ja er moest toch even verder onderzoek plaats vinden en vandaag was er een scan om te kijken of er toch niet een nieuw litteken ergens was, gelukkig was dat niet het geval. Medicijnen worden weer trouw ingenomen en hopelijk verdwijnen de klachten zodoende ook weer...
En die man... juist.
