We doen niet veel hoor.
Het is koud en guur. Ik deed wel een rondje, warm aangekleed en verder hang ik wat bank.
Didi is een echte speelhond.
Ze komt hele dagen balletjes bij je brengen, of haar konijn haas. Hij is wel een beetje stuk nu, maar ze doet er heel lang mee. Als ze een nieuwe krijgt rust ze niet voordat de piepertjes eruit zijn en daarna stukje bij beetje de vulling, dan is hij pas echt speelklaar.
Dan heeft ze ook nog een balletje met een snee erin, daar is ze heel voorzichtig mee want dat balletje kan praten. Als je erin knijpt gaat zijn 'bek' open en zegt dingen en soms hangt hij ook aan je lip, best eng eigenlijk.
Vanavond aten we kreeft bij Zee&Meer. De tweede keer van mijn leven dat ik het at en het was alweer errug lekker. Miriam vroeg of ze ook mee mocht en natuurlijk mocht dat. Gezellig gekeuveld en gegeten en daarna deden we nog een kroegentocht. We namen nog wat in de Surf Inn en Joop ging nog even door naar Salud.
Goed, het was goed, zeker voor mij.
Ik was echt helemaal vergeten dat er nog een rekening stond van mij van de Straô bij de Surf! Terwijl ik altijd zeg, dat als er iemand nog geld van je krijgt dat je dat nooit vergeet....
Toen ik naar huis ging zat ze te roken ... buiten... ik moet er niet meer aan denken!
Janny en ik deden weer een rondje vandaag, het was er heerlijk weer voor.
Even na tien uur was ze op het station van Zierikzee waar Joop en ik haar oppikten. Eigenlijk hadden we afgesproken in en rond Zierikzee te gaan wandelen, maar met het oog op de paasdrukte, had ik de plannen wat gewijzigd, wat ze helemaal niet erg vond. We liepen op het gemak van Schuddebeurs naar Scharendijke.
Al jaren riep ze dat ze haar oude (kleuter) schoolvriendje van vroeger nog weleens wilde zien en toevallig wist ik waar hij tegenwoordig woont, dus we keken even of hij thuis was en dat was hij.
We hebben gezellig een tijdje zitten kletsen over van alles en nog wat. Nu blijkt dat een oude schoolvriend van de man van Janny ook daar in de buurt woont gaan ze zeker nog eens terug.
Na de koffie wandelden we verder via Zonnemaire, naar Brouwershaven. Ik zei nog dat ik vergeten was een foto te maken, jammer natuurlijk, dat vond Janny ook.
In Brouw kochten we wat te drinken en een bakje kibbeling, wat we lekker in de zon opaten en tot onze verbazing liep hij toen weer langs, kon ik toch nog de foto maken!
We hebben weer genoten van deze prachtige dag.
Eesrt dacht ik dat het 'onkruid' was, of een zaailing van iets dat ik niet wilde, maar toen ik hem een paar jaar geleden uit de aarde trok hing er een nootje aan, een okkernoot. Toen heb ik hem weer netjes op dezelfde plaats vast gezet en zo is hij de laatste twee jaar behoorlijk gegroeid en omdat ik het geen goed plekje vond heb ik hem gisteren uitgespit en weer ergens anders geplant, met goedvinden van buurmand Mark want hij krijgt er op den duur ook schaduw van, als het goed is. Ik zal dat waarschijnlijk niet meer meemaken. Boompje groot plantertje dood, is toch wel van toepassing hier denk ik want het boompje is nu ongeveer een halve meter.
Ik kocht gisteren ook al de eerste Franse Geraniums bij de Lidl, nog wel erg vroeg natuurlijk, maar ze waren zo mooi dat ik ze niet kon laten staan. Ze staan al lekker met hun voeten in een flinke bak aarde, beter dan die koude potjes natuurlijk. Ik zie wel wat ervan komt.
Vandaag ruimde ik onze klerenkast op. Alles ligt weer netjes en de helft heb ik weggegooid (bij wijze van spreken dan, maar best veel). En ik wandelde een rondje... erg koud, ik vond het jammer dat ik geen wanten aan had.
Het eiland helt zo langzamerhand weer een beetje over. Het is erg druk, maar niets blijft wat het is, ook de Paasgekte niet.
Het Fluitekruid wel natuurlijk, de uitzondering die de regel bevestigt...
Gisteravond at ik een stukje kaas bij mijn glaasje wijn en toen brak er ineens een stuk van mijn voortand af. Ik had al een ondertand waar een stuk vanaf was, dus nu was het toch eens tijd om te boel te laten repareren, zodat ik er met de Pasen weer netjes bij loop.
Daarvoor moet ik dan naar Middelburg en omdat ik nooit precies weet waar het is bracht tante Tom mij netjes op de plaats van bestemming en omdat ik van ver kwam kreeg ik voorrang. Dat hield nog wel in dat ik anderhalf uur moest wachten maar ik hoefde dan tenminste niet heen en weer te rijden.
Gelukkig heb ik mijn oude gebit nog, zodat ik toch nog iets in mijn mond had. De onderkant past niet meer, maar de bovenste helft kreeg ik er gelukkig nog ingeklikt.
Ik had Didi meegenomen dus we deden daar een rondje in de buurt.
Ik kwam langs een oude bunkerplaats, een beetje luguber was het wel en ik zou er 's avonds toch niet zomaar ingaan, maar gelukkig had ik een grote sterkte gevaarlijke hond bij me.
Hier kan je lezen hoe het zo gekomen is.
Eindelijk weer eens een hele nacht geslapen, zonder urenlange zorgen en gesnurk van Joop en gedraai van mezelf, dan word je toch wel een stuk uitgeruster wakker.
Want dat doen vrouwen 's nachts hè, die maken zich zorgen over allerhande zaken die er eigenlijk helemaal niet toe doen en als ze er al toe doen, dan is dat hun zorg helemaal niet en kunnen ze er zeker ook niets aan veranderen.
Vanmorgen gelijk lekker de tuin in gedoken en daar ben ik de rest van de dag ook zoet mee geweest, op een wandelingetje na.
Onbewust deed ik een stukje over de Brouwersdam en eenmaal onderweg bedacht ik dat het vandaag negen jaar geleden is dat Peter Kaars verongelukte met zijn vriendin of tenminste het meisje waar hij toen mee was. Ik stond even stil bij dat kruis en maakte een foto, er was zo te zien nog niemand me voor geweest, of die had tenminste net als ik niets achter gelaten.
Live goes on voor iedereen en af en toe staan we even stil bij mensen die we wel of niet gekend hebben en die er niet meer zijn, ik wel tenminste.
Het gaat wel weer hoor, ben al een stuk vrolijker dan zondag. Eigenlijk werkt het bij mij heel eenvoudig, als ik geen zorgen heb over de mensen waar ik van hou, dan ben ik gelukkig.
Ook dat zal wel bij veel vrouwen zo werken.
En deze zijn wel heel vroeg dit jaar.
We zijn weer een beetje gewoon thuis samen, niet meer al dat gejakker naar het dorp. Dat is even leuk maar het moet niet te lang gaan duren en het duurt nu eenmaal altijd langer dan je denkt en de duifjes hangen er dan ook maar een beetje bij.
We gingen samen even naar Zierikzee. De Japanse Jasmijn die ik vorig jaar bij de kleine caravan plantte ziet er erg dood uit, ik laat ze maar even staan, maar heb uit voorzorg toch maar twee Bruidssluiers meegebracht, die doen het altijd en dan zien we wel wat er van de rest terecht komt.
Lekker in de tuin bezig geweest en alweer het gras mos gemaaid.
De Judaspenning bloeit inmiddels ook. Nog steeds geen witte hoewel ik wel steeds opgeduikelde witte zaadjes zaai.
Nu ja, het moet er maar even uit hoor.
Ik heb mijn dag niet vandaag en voel me al een paar dagen niet fijn.
Loop te tollen op mijn benen en echt niet vanwege de wijntjes.
Als ik wandel heb ik geen last dus dat doe ik dan maar.
Waarom zou ik altijd vrolijk moeten zijn?
Dat ben ik niet!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4825-4832 van 8152 |
Volgende Pagina »
