Natuurlijk weet ik wel dat ik niet meer hoef te netwerken, maar af en toe is het leuk om te zien hoe dingen zich ontwikkelen en dat ik daar dan op mijn manier ook een steentje aan kan bijdragen… op Twitter.
Er is al veel over gezegd en gezeurd, maar ik zie best de goede kant er van. Neem de Surf Inn, daar krijgen ze ook de smaak te pakken en zeker met hun publiek een goede zaak.
Wat ik niet snap is dat iemand je totaal kan negeren, je kent hem, gaat hem volgen, zegt af en toe eens wat, maakt eens een compliment en krijgt geen enkele reactie…. met andere woorden, ‘jij bent voor mij niet interessant genoeg’. Zo iemand heeft dan ‘air in zun neuze’, zeggen wij. Rot op, weg ermee! Zo dat lucht op.
De pruimen hangen hoog, het wordt bijna een sport om ze te plukken.
Zo was mijn dag wel vandaag.
We waren al vroeg uit de veren en ik heb eigenlijk geen moment gezeten, behalve als het moest, op de maaimachine bv en in de auto. De strijkplank werd zelfs uit de kast gehaald en vanmiddag zei Joop zelfs: “loop je nu alweer met die strijkplank te sjouwen”, kan je nagaan. Het gaatje dat Didi als pup in het gordijn kauwde is gerepareerd, niet dat het zo netjes is, maar het is in elk geval dicht en ‘s avonds zie je er niets van.
Vanavond heb ik voor het eerst in mijn lange huisvrouwenloopbaan kans gezien de vis aan te laten branden. Het eten stond op het vuur en ik wilde nog even de kabouter ergens plaatsen, dat ging dus niet in één keer en inmiddels rook ik het al… gelukkig was het nog wel te eten.
Na het eten ging ik lekker even buiten zitten met een roseetje, even uitblazen, dan zou ik toch zo graag een shagje van een meter hebben en een glas dat niet leeg raakt
Geen gebrek aan afwisseling voor mij deze dagen. Koffie met logjes, tuinieren, koffie met surfen, wandelen, thee met een spelletje, streepje breien, nog meer tuinieren, beetje huishouden, nog een streepje breien, ik verveel me geen moment. Soms komt daar dan ook nog de zorg voor de duiven tussendoor, als Joop er niet is, zoals vandaag.
Druk druk dus, maar om nu te zeggen dat ik veel beleef, nee. Eigenlijk beleef ik nooit veel, hoe hou ik het in hemelsnaam vol elke dag weer dat gelog. Gelukkig heb ik meestal wel een fotootje dat de moeite waard is, tenminste dat vind ik dan en zodoende is het alweer gelukt vandaag.
Nu nog even het bed aankleden en dan daarna nog even….
Deze viel eruit vanmorgen toen ik voorzichtig even aan de boom schudde en na de foto heb ik hem gelijk opgepeuzeld natuurlijk. Heerlijk! De rest ziet er nog erg groen uit, maar met een beetje zon, die vanmiddag gelukkig zijn best deed, kan het best hard gaan.
Na een zonnige wandeling, ging ik even terug naar de wol- en breiboetiek voor wol. Ik had inmiddels een modelletje uitgezocht, niks al te basic effen, maar een leuke streep, dat breit makkelijk. Elke dag een streep of twee, drie, vier…
De wolboerderij ondergaat een grondige verbouwing, maar blijft gewoon bestaan. Ans verloor afgelopen najaar haar man en krijgt nu de kinderen de boerderij voortzetten haar eigen appartement daar, een mooie oplossing.
Didi zat in de auto en het hondje dat daar liep begon te blaffen.
Ik vroeg of dat het hondje was dat altijd bij haar man was, ik kwam ze nogal eens tegen samen in de auto.
Het bleek niet hetzelfde hondje te zijn, die was namelijk een dag na de begrafenis overreden…
Dat vind ik dan weer zo apart, dat kan toch geen toeval zijn…
Elk jaar rond deze tijd heb ik er wel een keertje last van, zeker als het van dat herfstachtige weer is, dan krijg ik de breikriebels. Meestal gaat dat dan wel weer over als ik bedenk dat ik misschien weer pijnlijke schouders krijg, maar nu overheerst de gedachte aan mijn heerlijke oude zwarte trui, die ik vorige winter tot in den treure gedragen heb en die nu lelijk wordt. Ik heb gewoon zin om een mooie nieuwe alledaagse basic trui te breien, zo eentje die je nooit kan kopen, omdat er allerlei modefrutsels aan toegevoegd zijn.
Vanmiddag ging ik even langs bij Ans van de Wol-en Breiboetiek in Kerkwerve, ze stond net op het punt om weg te gaan, want dinsdags is ze gesloten. Jammer, maar ik heb alvast wel watbreiboeken meegenomen, bij Phildar kan je ze on line doorbladeren. Natuurlijk zijn die modellen ook modegericht, maar dat doorbladeren zie ik meer als een warming up ;)
Komende week ga ik zeker langs voor wol, elke dag een uurtje… of twee, dan wordt het vanzelf weer een trui.
De Hibiscus begint nu pas te bloeien, erg laat dit jaar.
De jongelui van de camping lijken er weinig last van te hebben, maar ik had wel mijn regenkleren aan hoor. ‘t was een natte boel vandaag, al viel het achteraf toen ik wandelde wel mee. De rest van de dag heb ik voornamelijk doorgebracht met de Hyves spelletjes. Ik ben er suf van.
Nu is het wachten op Joop die een rondje met de taxi doet, voordat we kunnen eten. Ik doe alvast maar een wijntje.
Kleuter af en vanaf vandaag een tiener.
‘t Gaat hard!
Toen ik vroeg wat ze graag wilde hebben, zei ze, “Geld oma, dan kan ik wat groots kopen, in plaats van al die kleine dingetjes die ik anders krijg”. Een verstandig kind.
We gaan er niet heen. Joop had al ritten te staan en nu ik zie wat voor weer het is vind ik dat ook helemaal niet erg. Geen weer voor de Spit en je gaat nu ook niet voor je plezier 3,5 uur op de weg zitten. We hebben elkaar pas twee weken gezien, het is goed zo.
Miriam en Mark zijn zo rond deze tijd ook alweer 10 jaar bij elkaar, ook wel eens een vermelding waard vind ik.
HARTELIJK GEFELICITEERD ALLEMAAL!
Vorig jaar om deze tijd hadden we nog niet eens plannen, dat kwam pas half augustus
Vandaag dus jarig, loops, lekker gezwommen en gespeeld, wat zijn we blij met onze stoere Rottweiler met staart.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 5433-5440 van 8159 |
Volgende Pagina »
