Die met de rok aan is mijn moeder, de andere dame is volgens mij mevr. Telle, de vrouw van de dorpsschilder waar ze goed mee kon rijden. Ze deed het graag en ik denk dat dit de winter van 1957 was, ik heb werkelijk geen idee, maar toen was het ook koud zag ik net in mijn fotoboeken. Ik weet ook niet waar het is, maar volgens mij kan het niet anders zijn als op ‘de Kreeke’ bij boer Delst voor de deur, daar gingen wij ook altijd. Hoezo gevoelstemperatuur, daar hadden ze toen nog nooit van gehoord hoor, je ging gewoon in je kousen, ze zullen iets dikker dan anders zijn geweest, dat denk ik wel. Ik heb mijn moeder eigenlijk nooit met een broek aan gezien, ze naaide altijd rokjes voor zichzelf en breide daar dan een truitje op, of als het zomer was naaide ze een bloesje Ze had van die houten schaatsen, bootjes.
Deze foto is van februari 1963. Suus Fondse en ik, veertien en vijftien jaar, buurmeisjes en vriendinnen, zij woonde in het hoekhuis achter ons en wij op de andere hoek van het rijtje van vier aan de I.M. van der Bijlstraat. Zo te zien zijn we ook klaar om te gaan schaatsen. In de linkerhoek nog net de bumper van de kever van mijn zwager, de ZK-21-73 hihihi, ik weet niet of die het was maar hij had er wel ooit eentje met dat kenteken.
Update: Mijn jack was van Sturka, groen met blauw geblokt, herinner ik me nog, ik heb van dat merk meerdere jacks gehad. Het bestaat natuurlijk al lang niet meer, maar toch vond ik dit.
Als we geen beesten hadden gehad, was dit echt zo’n dag geweest om lekker in bed te blijven. Gelukkig hebben we beesten en Joop ging al vroeg op pad om er nog twee op te halen ergens in Friesland… dus ik moest ook voor de duiven zorgen en die zijn hongerig genoeg, vooral degene die jongen hebben. Ik vind het wel een beetje zielig hoor, die ukjes in de kou, maar ze groeien als kool. Verder ben ik alleen even buiten geweest om een stukje op het strand te lopen toen Joop alweer terug was. Nu zijn alweer alle gordijnen dicht en de kachel staat te ronken, we sluiten de kou maar zoveel mogelijk buiten. We zullen wel zien wat de zaterdagons brengt Ik ben het alweer een beetje beu eigenlijk.
Nog een week en ze is vijf maanden. Zeker als Simba er bij loopt zie je natuurlijk nog goed dat het een pup is en dat ontlokt veel vertederende lachjes en aanspraak, vaak wordt er ook gevraagd of het een kind van Simba is. Dat zal zo langzamerhand wel minder worden, want dat groeien gaat hard. We waren weer even op het strand vanmiddag en gingen daarna naar Zierikzee voor wat boodschappen. De voorraad was behoorlijk geslonken en mijn wijnrek bijna leeg, dat kan natuurlijk niet, al heb ik natuurlijk altijd nog een kelder met de wat duurdere achter de hand, want bij nood wordt mijn kelderverbod natuurlijk opgeheven ;) Wat mij betreft kan er nu weer een halve meter sneeuw bij…. In Etten Leur strooien ze bij het eerstvolgende pak met badzout: Op de gemeentewerf staan de strooiwagens klaar met lichtgroen, paars en geel geparfumeerd strooizout om uit te rukken bij de eerstvolgende sneeuwbui. De straten worden alvast gekleurd voor het komende carnaval :)
Eerst eens gedaan wat ik al een tijdje van plan was. Flickr account opgeheven en alle foto’s weg bij footo.nl daar bestaat mijn account nog wel, ik kijk het even aan. Zoals zovelen heb ik een beetje genoeg van het geruzie en steeds maar op hetzelfde terugkomen daar, om nog maar niet te spreken van de groepsvorming, ach ja ‘t is overal wat en professioneel worden is toch niet mijn plan. Leren kan ik ook wel door te kijken en te lezen zo hier en daar. Ik plaats mijn foto’s die ik hier gebruik nog steeds gewoon bij Photobucket, de linkjes links hiernaast heb ik aangepast. Bij Mobypicture plaats ik bijna elke dag wel iets, ik zie dat meer als een soort fotografisch dagboek. Zeelandnet is even een beetje uit de picture maar dat komt wel weer…. of anders ook maar niet, gelukkig is iedereen vrij om te doen en laten wat hij of zij wil. U bent voorlopig weer op de hoogte.
De enige plek waar het nog een beetje fijn wandelen is, is op het strand, daar ligt geen ijs en geen sneeuw. Gisteren deed ik dat dan ook, het was er heerlijk en ik ging lekker ver. Dat heeft Simba een beetje moeten bekopen, vandaar dat ik vandaag een rondje met Didi alleen door de polder en het dorp deed. Dat viel op sommige plekken niet mee, er wordt erg zuinig omgesprongen met het nog beschikbare zout blijkbaar, voetpaden worden al helemaal niet schoongemaakt, of het moet door de bewoners die er langs wonen worden gedaan. Ik vind het best eng en heb een paar behoorlijke schuivers gemaakt, gelukkig niets gebroken ;) Het heeft ook niet gedooid vandaag, we hadden een prachtige zonnige dag.
Het was oudejaarsavond rond de klok van tien, mijn shag was op en ik haalde een nieuw pakje uit de kelderkast, daar ligt een slof met een doosje vloeitjes. De vloeitjes liet ik uit mijn handen vallen en ze bleven liggen op het randje van de gleuf die daar altijd is omdat het luik een stukje open staat voor de ventilatie. Ik stond perplex! Alles wat ik daar laat vallen valt altijd in de kelder, zodat ik af en toe eens naar beneden moet om alles te verzamelen. Dit was duidelijk een teken voor het komende jaar, vandaar dat ik maar eens op zoek ging, het was rond die tijd ook volle maan dacht ik en ja hoor:
“31 december: Volle Maan en maansverduistering op 10.15 Kreeft om 21.14 (tot 21.24 uur)”:
Toen ik verder klikte kwam ik hier, niet dat ik het allemaal begrijp, maar het boeit me wel.
Zodoende heb ik mijn horoscoop er maar eens op nageslagen, het wordt een goed jaar voor de Kreeft als ik het zo lees. Ach ja, die horoscopen hecht ik ook niet zoveel waarde aan, al blijft het natuurlijk best leuk om even te lezen en in grote lijnen zal er best eens iets kloppen.
Alles is liefde Voor wie dat wil En voor wie nog durft te dromen Over wonderlijke prinsen op witte paarden Die niet goed kunnen rijden En hun geheimen lang bewaren En alles is ook liefde Voor wie stilletjes verlangt
Alles is liefde Alles is liefde Voor iemand zoals jij Voor hem, voor haar, voor mij
Alles is liefde Voor wie het kan En voor wie echt durft te kijken Voor wie iets durft te zoeken Zelfs voor wie alleen nog maar, het allerkleinste beetje durft te hopen
En weet je, Alles is ook liefde Voor wie stilletjes verlangt Naar dat ene cadeau, dat niemand nog verwachtte En waarvan niemand had gedacht het ooit te zullen geven
Alles is liefde Alles is liefde Voor iemand zoals jij Voor hem, voor haar, voor mij Alles is liefde Alles is liefde Voor wie denkt dat het te laat is, Ergens om de hoek wacht soms geluk
Valt het tegen dat het wachten soms zo lang duurt? Valt het tegen nu het lijkt of niemand kijkt? En voor wie denkt dat het te laat is, Ergens om de hoek wacht soms geluk
Alles is liefde Alles is liefde Voor iemand zoals jij Voor hem, voor haar, voor mij Alles is liefde Alles is liefde Alles is liefde
Deze foto is van precies twee jaar geleden, toen lag er ook een ietsiepietsie sneeuw. Ik vind de eendjes altijd erg leuk en ze wisselen nogal eens van plaats, meestal ergens rond de vijver waar ze een beetje tot hun recht komen.
Geld en goederen, het heeft allemaal geen waarde als je niet gelukkig bent, dat roep ik al heel mijn leven. Wat ik wel altijd vind is, dat als je niet gelukkig bent, dat je daar zelf iets aan kunt veranderen en dan gaat het vaak maar om kleine dingen.
Ijs en kraaksneeuw, glibberige paadjes en spiegelgladde plassen. Het was heerlijk wandelweer en ondanks de vorst niet eens koud, muts en wanten bleken overbodig. We hebben niets gebroken, al ging Didi wel een paar keer behoorlijk onderuit op zo’n gladde plas, maar dat jonge spul is nog van rubber dat buigt wel mee. Verder niet veel gedaan op de zoveelste zondag en al was het maandag geweest dan had deze dag er nauwelijks anders uit gezien. Lekker hoor!
I van IenR heeft de teller van het Toverballenspelmet ingang van het nieuwe jaar op nul gezet en staat nu zelfs bovenaan, daar moet wat aan gedaan worden natuurlijk, wie helpt mee!
