Alweer werden we vanmorgen verrast met een flink pak sneeuw, prachtig!
Joop was erdoor gereden vannacht, dat was minder, super grote vlokken vertelde hij, maar ja daar had hij me maar niet voor wakker gemaakt. Mijn nacht was toch al wat rumoerig, Didi was een paar keer aan het kotsen. Het is nog niet helemaal over, even morgen aankijken, want het is volgens mij alleen als haar maag leeg wordt. Verder heeft ze weinig last en rent ze als een gek door de sneeuw. We zijn niet verder dan het dorp gekomen vanmiddag, erg glibberig overal vooral de voetpaden dus ik loop maar over de rijbaan, wat weer niet erg veilig is.
Mikelodeon viel het gisteren al op dat de duiven wel erg vroeg eieren hebben, dat klopt want normaal gesproken legt nu geen enkele vogel een ei. De duifjes worden ‘lichtelijk’ voor de gek gehouden, ze worden belicht, waardoor ze denken dat het voorjaar is, de temperatuur doet er blijkbaar niet toe. En nu maar afwachten wat er van terecht komt, er zijn er inmiddels al acht uit hun ei gekropen en daar komen er nog vijf bij. Daarna volgt er nog een tweede ronde, wat zo’n veertig jonge duiven op zal leveren bij elkaar. We wachten het af.
Vanavond gaan we voor het eerst dit jaar weer eens samen naar bed.
Oud en nieuw verliep rustig hier, we keken wat tv en deden eigenlijk hetzelfde als anders, een gewone avond. Om twaalf uur keken we naar het vuurwerk door het raam, want buiten was het erg koud en dat was ook beter voor de honden. Didi keek gezellig mee naar buiten, ze ging er voor liggen. We hadden ‘s middags in de Schelphoek gewandeld en op Serooskerke waren ze al volop vuurwerk aan het afsteken. Simba is behoorlijk doof, die reageerde er niet op, ik ook niet, dus Didi deed ook of er niets aan de hand was. Het viel allemaal reuze mee dus.
Tegen half een is Joop vertrokken om met de taxi te rijden, ik heb nog een wijntje achter de pc gedronken en ben lekker vroeg gaan slapen. Joop rolde rond een uur of zeven naast me voor een paar uurtjes slaap.
Gisteren was er al een duif uit een ei gekropen en vandaag volgden er nog een paar, vijf jongen inmiddels.
Daarnet een rondje over het strand gedaan het was er best druk, er zijn weer veel Duitsers en Belgen, maar heerlijk om te wandelen in de zon. Er lagen zelfs oliebollen, tot groot genoegen van Didi.
Iedereen een goed uiteinde en een spetterend begin.
“Wat zit je haar leuk!”
“Mijn haar zit toch altijd leuk…”
“Ja, maar vanmorgen zit het wel heel bijzonder…”
Ik denk dat ik het maar zo laat vandaag, we hebben tenslotte een feestje
Het leek me weleens grappig om te zien wat voor resultaat ik zou krijgen door van de schoolfoto’s van de kinderen de gezichtshelften te spiegelen en tegen elkaar te plakken. Niemand heeft een symetrisch gezicht en toch dacht ik dat Levi er niet ver vandaan zat, bij hem valt het ook wel mee, alleen zijn nek is buiten proporties.
Yara vind ik heel apart, die is behoorlijk scheef, ik denk ook dat het komt omdat ze haar hoofd vaak scheef houdt door haar manier van kijken en misschien slaapt ze altijd op dezelfde kant.
“Doe mij de gewone maar…” , was het commentaar van Silvia en dat vind ik natuurlijk ook 
Er gaan soms dagen voorbij dat de radio helemaal niet aan staat, maar de laatste dagen luisteren we toch wel met groot genoegen naar de top 2000, we zingen, fluiten en dansen dat het een lieve lust is.De Schelphoek was een plaatje op zich, bladstil water met af en toe een heerlijk zonnetje erbij, Simba liep ook weer lekker mee na een behoorlijke dip eergisteren, daar krabbelt ze toch elke keer weer bovenop. We kunnen dan wel niet zover en niet zo snel, maar nu ga ik straks nog maar een extra rondje met Didi i.p.v. de puppycursus, ik heb geen zin in een uur kleumen op een voetbalveld vanavond.
Mijn oogappels.
Miriam werd vorig jaar al veertig en morgen/vandaag de 28ste is Silvia aan de beurt.
Ik vond het alleen maar leuker worden na mijn veertigste, maar dat komt ook omdat die bovenstaande veertigers toen al bijna twintig waren en er voor mij weer een soort tweede jeugd aanbrak.
Het heeft nogal eens gestrubbeld tussen Sil en mij, onze verhouding verloopt niet altijd even vlotjes, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat we onvoorwaardelijk van elkaar houden. Moeders bewaren ook altijd geheimen en weten alles als eerste, tenminste zo gaat dat bij ons, al wordt dat wel wat minder… geloof ik.
Het feest is in januari, we gaan ook niet even heen en weer naar Nijkerk crossen morgen. Hoe heb ik het ook zo kunnen verzinnen tussen kerst en oud en nieuw een kind te krijgen.
Gefeliciteerd lieve Sillebil!
Dit zit er allemaal in mijn ronde buik, ik koos voor de vis.
Het was heerlijk, de nieuwe kok mag voorlopig blijven van ons.
Het was ook erg gezellig samen met Ina en Martin.
Nu even uitbuiken.
Morgen erwtensoep.
Fazant stond er niet op het menu, die mogen nog even vechten.
Pfff….
« Vorige Pagina |
Toon berichten 5505-5512 van 7992 |
Volgende Pagina »
