Vijf uur: Stemmetjes en gestommel, dus ik ga even kijken, Yara moet een plasje doen. Ga nog maar lekker even slapen hoor, want het is nog nacht, is mijn advies. Als ik door het raampje van de kamerdeur kijk zie ik Joop in zijn stoel nog wat tv kijken, weer thuis na het taxirijden, een kwartiertje later rolt hij naast me. Ik vraag me af of hij wel zijn herriestoppers in heeft.
Zes uur: Alweer stemmen en gestommel, ik ga weer even kijken, dit keer moet Levi een plas, bovendien is zijn onderbroek nat geworden en met een natte onderbroek ga je nu eenmaal niet terug in bed, dus eerst een schone uit de tas gevist, aangetrokken, pyamabroek weer aan en alweer geef ik het advies nog maar een dutje te gaan doen, 't is nog erg vroeg tenslotte, al begint het al wat te schemeren buiten. Ik kruip maar weer in bed, wacht het af en hoop dat ik ook nog een dutje kan doen.
De stemmetjes blijven, nog niet erg aanwezig, maar toch.... af en toe duidelijk hoorbaar. Acht uur, de klok luidt en we liggen nog steeds in bed, af en toe sukkel ik zelfs even weg. Tot ineens luid gehuil van Yara, niet echt huilen van verdriet of pijn, maar......... Leevieee heeft me geslaaahaaageeeeeeeeeeen.....whèèèèèè`!!! Stoppers of niet, dit is wel duidelijk hoorbaar, ik sta naast mijn bed en om negen uur zitten we aan het ontbijt op deze donkere, koude, natte, vroege zaterdagmorgen.
Voor veel mensen misschien een redelijk tijdstip, maar voor kinderen die rond een uur of elf nog volop aan het lachen en dollen waren en voor een oma die ook niet veel slaap heeft gehad best vroeg.
Joop was zodoende ook al vroeg uit de veren en op mijn vraag of de herriestoppers dan niet hielpen, was zijn antwoord.... "die dingen helpen toch niks", (m.a.w. die heb ik niet eens ingedaan).
Je bent een tijdje bezig, maar dan heb je ook wat.
Halloween in de Surf Inn vanavond.
We hebben gezellig gegeten en daarna was het optuigen geblazen.
Eerst naar de kapper en daarna verschenen de bloederige wonden.
De kinderen mochten opblijven om het resultaat te zien, maar dat duurde dus even. Inmiddels lijkt het rustig achter me.
Opa rijdt taxi en oma past op.
Hopelijk zijn ze niet al te vroeg wakker, want dan moeten we wel erg lang 'zachtjes doen omdat opa slaapt', al heb ik wel een paar herriestoppersvoor hem klaargelegd.
Hij wilde er eigenlijk niet aan geloven, 't was niet nodig, hij had gekeken en er zat niets in. Maar nu het stookseizoen toch weer volop begonnen is bleek toch dat de kachel niet lekker trok, vandaar dat we vanmiddag de boel maar even uit elkaar hebben gehaald. Het is zo gebeurd natuurlijk, Joop doet het zelfs op zijn sloffen. En kijk maar eens wat er op de kranten ligt en daar komt dan ook nog bij wat er in de stofzuigerzak zit.
Gelijk een fotootje gemaakt natuurlijk, als eventueel bewijsmateriaal.
't Puupje is nu weer lekker schoon zowel aan de binnen als de buitenkant en de kachel brandt weer als een tierelier.
Vanmorgen rond een uur of acht zou de man met de hakselaar komen, dat is best vroeg voor ons, dus Joop had de wekker gezet. Toen die afging stond hij zoals altijd als dat ding gaat meteen naast bed, ik bleef nog even lekker liggen natuurlijk en gelukkig ook maar want toen hij de krant ging halen was die er nog niet en dat is natuurlijk wel raar om half acht. Het bleek dus gewoon nog maar half zes te zijn, dat komt ervan als je je wekker een uur vooruit zet in plaats van achteruit......
Afijn, rond een uur of twaalf was alles in mootjes gehakseld. Gelukkig bleef het grotendeels droog op een paar flinke hagelbuien na.
Ik ben gelijk begonnen de boel een beetje te verdelen en heb bij de vijver ook een paadje gemaakt. Daar lagen een paar houten schijven, maar die dingen worden spiegelglad als ze nat zijn, dus voordat er ongelukken gebeuren heb ik die maar weggehaald, ze zijn ook leuk om er iets op te zetten. Toen het weer begon te hagelen zijn we gestopt er komen tenslotte nog meer dagen.
De dag van gisteren slaan we maar even over, die van vandaag maakte alles weer goed, zo gaat dat soms.
Het was heerlijk opstaan, met de zon al ruimschoots in de kamer.
Wandelen doe ik maar wat vroeger, want Simba begint nu om een uur of elf al naar me te kijken of het nog gaat gebeuren vandaag. Poten over elkaar gevouwen en de blik op mij gericht, zo achter het kastje vandaan, wat eigenlijk in de weg staat om rechtstreeks naar me te kijken. Zodoende ben ik natuurlijk ook weer wat vroeger thuis en omdat het wel erg lekker was vandaag, de 'oevers' van de vijver een beetje netjes gemaakt. Het riet afgeknipt, blaren gevist en alles wat er verder nog voor mijn voeten kwam.
Vanavond hebben we bij Marjory een hapje gegeten. Joop heeft haar pc wat opgeschoond, ik zou haar eigenlijk daarmee helpen, maar hij is wat rigoreuzer wat dat betreft en weet veel meer dan mij.
Erg gezellig en als vanouds.
Ik kijk mijn ogen altijd uit bij haar, zoals zij het als etaleuse in haar vingers heeft haar huis gezellig te maken. Veel komt van marktplaats, ik moet daar toch ook eens wat vaker kijken, denk ik dan...
Als je bij de afbeeldingen van Google op voeten zoekt, staan die van mij op de tweede plaats, ze worden vaak bezocht.
Nu kreeg ik vanmiddag het volgende mailtje:
Op internet zocht ik foto's van blote voeten voor mijn praktijk voetreflextherapie. Ik stuitte op jouw vreselijk leuke foto van voeten waar de zon op schijnt. Ik werd er helemaal blij van. Ik zou deze foto willen gebruiken voor een afbeelding op een cadeaubon voor een voetmassage en mijn vraag is of je dat goed vindt
Leuk hè. Natuurlijk vind ik dat goed en ze beloofde me zelfs een cadeaubon. Dit is haar site.
De eerste keer dat Joop naar Nepal ging in 1998 bracht hij een souvenir voor me mee. Een ring, twee oorknopjes en een hangertje, alles gezet in Nepalees goud, met robijnrode 'stenen' en een Nepalees gouden kettinkje voor de hanger.
Ik was er absoluut niet blij. Ik vond het lelijk.
Natuurlijk heb ik dat gelijk gezegd, hoewel ik wist dat hij er dagen zoet mee geweest was, maar zeggen dat je iets mooi vindt en dan nooit dragen slaat ook nergens op natuurlijk.
Het heeft tot nu toe altijd in het Nepaleese papiertje gezeten en af en toe keek ik er eens naar, of ik liet het zien aan iemand als hij erover vertelde.
Ik ben nu zover dat ik af en toe de ring draag, Joop had het nog niet eens gezien, tot ik hem er op wees vanavond.
Hij vond het best wel leuk geloof ik .....
