Vandaag was het wasdag en heb ik ons bed weer eens binnenstebuiten gekeerd, wat een werk toch altijd. Het gaat niet lang meer duren eer ik twee eenpersoonsdekbedden aanschaf, die zijn makkelijker te hanteren en het slaapt ook nog eens rustiger, zo ontdekte ik een tijdje geleden toen we bij vrienden sliepen. Wat een rust. Niet meer halfverwege de nacht het gevecht om jouw deel van het dekbed, maar gewoon ieder zijn eigen ding.
Even nog de zomer door met de oude...
Joop is ook weer aan de wandel. Hij deed vandaag een rondje Brouwersdam en omdat hij zijn portemonnee niet bij zich had vroeg hij ergens bij een strandtent om een bekertje water en wat denk je.......... hij kreeg het niet!!!
"We hebben geen water", zeiden ze.
Okee, ze zullen het wel zelf aan moeten voeren, maar een dorstige wandelaar geen bekertje water geven vind ik toch wel een beetje erg onvriendelijk. Joop weet zelf niet meer welke tent het was en hoe hij heet, maar daar komen we nog wel achter. We hebben al bedacht eens een onderzoek te doen waar je wel of niet gratis een glaasje water kunt krijgen.
Het is toch te zot voor woorden. Zelfs een hond krijgt overal water, maar ja die drinkt geen spa met een rietje natuurlijk, of een biertje.
Een foto van
dezelfde vakantie, ik zag er best goed uit, al vond ik toen zelf van niet natuurlijk. Nu, negentien jaar later, zou ik best willen ruilen met dat lijf van toen. De reden dat ik deze foto plaats is om eens te vertellen dat wij op onze vakanties altijd zoveel mogelijk
bloot liepen. Vanaf onze eerste vakantie al bezochten we steeds naturistencampings, onze kinderen zijn er zodoende mee opgegroeid. Het ging ons er vooral om, om lekker op
het strand en rond de tent of caravan te vertoeven zonder knellende of plakkende kleren.
Volleyballen deed ik toch al niet, dus zeker niet naakt.
Noem het naturisme of nudisme, ik vind
naaktrecreatie een beter woord.
Ook het lekker helemaal bruin worden, zonder witte broek of bikini strepen, was zeker een reden.
Ik heb een tijd geleden eens met iemand uit het dorp zitten praten over de beginperiode dat we hier kwamen wonen, dat was in 1976. Er werd best een beetje scheef naar ons gekeken, wij liepen bloot, ook in de tuin. Niemand kon het zien want de bosjes waren dicht en we hadden een zitkuil, maar gepraat werd er wel.
Tegenwoordig zoeken we bij warm weer eerder de schaduw op, dagen op het strand doorbrengen is er al helemaal niet meer bij.
Als ik zin heb in mijn blootje te lopen doe ik dat, maar eigenlijk is dat zelden het geval.
's Zomers staat wel heel de familie gezellig buiten onder de douche.
Zo! En laat nu de zon maar weer eens komen!
Onze huispad.
Hij vertoeft al weken tussen de tuinstoelenkussens.
Af en toe pak ik hem even op, dan praten we wat en daarna zet ik hem weer terug.
Ik dacht dat hij zo langzamerhand wel een beetje aan me gewend was, maar toen ik vanmiddag wat foto's wilde maken vond hij dat toch maar niets. Na deze foto nam hij dan ook een flinke sprong en belandde op de grond, ik heb hem toen maar weer lekker tussen de kussens gezet.
De zon schijnt inmiddels weer even, maar wat een water is er gevallen vandaag.
Toch nog een rondje kunnen doen en ik heb het zowaar droog gehouden.
Bij
de camping was het een drukte van jewelste, je moet er toch maar zin in hebben om er nu met je tentje op uit te trekken, maar ja besproken is besproken en gelukkig ziet het er voor de komende week wat aangenamer uit.
UPDATE
Het is de
rugstreeppad.
Het is vakantietijd.
Vandaar dat ik maar eens even terugblik op de onze.
De vakantie waar ik de leukste herinneringen aan heb is onze eerste vakantie samen en dan bedoel ik zonder kinderen, voorjaar 1989 op
Formentera.
Toevallig zag ik van de week ergens op tv dat het werd aangeraden.
Ibiza is overvol en daar schijnt het nog steeds erg rustig te zijn.
Een aanrader dus met prachtig diepblauw water.
We hadden fietsjes gehuurd en hebben heel wat afgefietst.
Volgens mij ook de laatste keer dat ik gefietst heb.
Uit de PZC:
RENESSE - Ze zijn groot, ze zijn geel en hebben vrolijke bloemen op de motorkap en de kofferdeksel.
De twee nieuwste aanwinsten van Bruno van der Hoek van New York Taxi in Renesse vallen wel op. ,,Het zijn auto's die zijn beschilderd door Amerikaanse kinderen die terminaal of chronisch ziek zijn. Dat is een project in New York waar 2000 taxi's aan hebben meegedaan.''
Het is duidelijk te zien dat de bloemen er met de hand op zijn geschilderd. De strepen van de kwasten zijn zichtbaar en geen motorkap is gelijk. De schilderingen zijn gesigneerd, maar helaas was de stift niet zo goed bestand tegen reiniging in de autowasstraat. De naam van de kunstenaar is niet meer goed te lezen. De auto's hebben drie jaar in New York rondgereden voor ze door Van der Hoek naar Nederland zijn gehaald. Ze zijn nog in originele staat. Niet meer helemaal puntgaaf en tussen de bestuurder en de passagiers op de achterbank zit een kogelwerend scherm. "Dat kan open en dicht. Bij één auto laat ik dat er in zitten. Daar wordt nog wel eens om gevraagd voor filmopnames.'' Van der Hoek hoopt binnenkort nog drie soortgelijke auto's binnen te krijgen.
Leuk hè.
Ik was al een tijdje van plan er eens een foto van te maken, maar vanmorgen stond er één in de krant.
Ze zien er erg leuk uit. Joop heeft er nog niet in gereden op de foto staat Jan een collega van hem.
UPDATE
Van de andere, die nog niet klaar is voor gebruik heb ik vanmiddag een foto gemaakt.
Het vlas van een
tijdje geleden is inmiddels bijna genoeg gerijpt om gemaaid te worden. Joop had al gezien dat ze er ergens mee bezig waren, dus ben ik vanavond nog maar eens gaan kijken, want ik wilde ook nog een foto van de bolletjes. Gelukkig stond 'mijn lapje' nog overeind.
Nog een paar weken en er zal alweer volop geoogst worden, alles ziet al behoorlijk geel.
De
papavers staan er ook nog, daar heb ik een paar bolletjes van meegenomen voor in de tuin volgend jaar. Zou ik dat zaad nu al neer kunnen gooien? Je zou denken van wel, maar ik weet niet of het dan de winter overleeft...
Verder niet veel gedaan, er komt niet veel uit mijn handen.
Wel een wandeling elke dag, maar zeker geen vierdaagse tempo, we sjokken maar een beetje en zijn zodoende lang onderweg.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6049-6056 van 7989 |
Volgende Pagina »
