"Hij stond niet goed hoor oma", maar ik vond het juist wel erg charmant.
Yara is aan de bril, niet voor hele dagen, maar nu even wel om te wennen.
Ze hoeft hem enkel op als ze moet lezen op school, zodat haar luie oog wat wordt geactiveerd.
Nu moet ze bij het verloop van de regels steeds opnieuw focussen en dat houdt erg op bij het lezen.
't Is erg gezellig dat ze er weer zijn, al is het wel even wennen dat mama er niet bij is. Maar ook dat raken we wel weer gewend.
Nou zeg, nooit verwacht dat het me zo snel zou lukken, maar het is gebeurd hoor, de kelderkast is schoon! Schoon is misschien een groot woord, ik heb opgeruimd en muizenkeutels geveegd van boven naar beneden en dat zijn veel planken. Alles is van zijn plek geweest, ik heb alles in handen gehad en overwogen of ik het nog wel nodig had. Toch kon ik nog steeds geen afstand doen van de oude cassette en video banden, de oude pijpen van Joop (hij heeft jaren pijp gerookt), zijn loopmedailles (twee schoenendozen), de oude Ariadnes en nog een paar ongebruikte zaken die daar alleen maar liggen te liggen op de bovenste planken. Toch heb ik een paar zakken vol rommelmarktspullen, geen idee waar ik die moet brengen maar misschien kan iemand me daarover inlichten. De echte rommel ligt in de Kliko en de kast is netjes en overzichtelijk, heerlijk, ik ga telkens even kijken want ik kan er geen genoeg van krijgen. De bijkeuken heb ik gelijk ook wat opgeruimd en de hondenkussenhoezen uitgewassen.
Daarna heb ik op het gemak een rondje dorp gedaan, ik kwam thuis met zes mooie wijnglazen voor netjes, dus toen ben ik gelijk maar verder gegaan met het uitruimen en schoonmaken van het glazenkastje, ook nog een heel karwei, want er stonden veel glazen die we nooit gebruiken, maar ook dat is weer netjes. Tussendoor heb ik ook nog even een nieuwe
Senseo besteld, de
Puc is blijkbaar nergens te krijgen, dat vind ik dan weer geen goed teken en er is een
actie van Philps, ook mooi meegenomen. Een rode weer, want die had ik en staat leuk in de keuken. De andere kan dan weer naar de caravan, want daar moet toch ook koffie zijn.
En nu ben ik gebroken, ik heb dan toch snel last van mijn rug en heb moeite in één keer recht overeind te komen. Ik moet dan altijd aan mijn tante Betje denken, de zus van mijn opa, ze woonde in Zonnemaire waar wij toen ook woonden en zij liep altijd zoals ik dan de eerste stappen doe, een beetje krom en een beetje stijf, bij mij is het alleen na een paar stappen wel weer over.
Drie van de lammetjes krijgen de fles, omdat de spenen van de moeder niet goed werken en toen ik vanmiddag langs liep was het net voedertijd en natuurlijk heb ik daar een paar
foto's van gemaakt. Ik mocht ook een
flesje geven. Even later was ik zo slim om met mijn been tegen het schrikdraad te gaan staan, ik schrok er behoorlijk van, maar daar is het waarschijnlijk ook voor bedoeld.
Verder van alles gedaan behalve de kelderkast.
En nu regent het hier behoorlijk op het frisse jonge groen, dat er zo mogelijk nog frisser uit gaat zien, je ziet het gewoon groener worden buiten.
Vorig jaar kreeg ik van mijn Enschedese schoonzusje eens een blad met allemaal bakjes, dat komt nu goed van pas en het staat ook nog eens heel leuk, gevuld met onderweg en in de tuin geplukte bloementjens.
Het was heerlijk vandaag, we zijn weer verder gegaan waar we gisteren gebleven waren. Ik heb de buitenboel gedaan, auto gewassen en uitgemest, beetje onkruid getrokken tussendoor, Joop heeft eindelijk de plinten in de garage gemaakt, die lagen al een paar jaar in het plastic te wachten. We hebben wel veel ruimte ineens nu alle bijenspullen weg zijn.
Verder zit er in een oude autoband in het houthok een roodborstje op vier eitjes te broeden en de winterkoninkjes zijn ook al bijna klaar met hun nest, 't is een drukte van belang ook bij de vogels.
Morgen weer verder, de kelderkast moet ook eens een keer een grote opruimbeurt ondergaan, maar meestal als ik zeg dat ik iets van plan ben komt het er op de één of andere manier niet van, dus die kast kan ik wel nog wel even vergeten.
De meidoorn bij de kerk staat prachtig te bloeien, misschien wel voor de laatste keer, want
de kerk wordt gesloopt, er komen appartementen en de boom zal dat wel niet overleven. Als het tenminste doorgaat, de plannen zijn er al jaren, maar het vordert niet erg, zoals
alle plannen niet erg van de grond komen.
Wij hebben vandaag hard gewerkt, in en om het huis. Ook een dode boom gerooid en de kleine caravan een stuk naar achteren gezet, die wielen draaiden nog, het viel alles mee en het staat beter zo. Morgen weer verder er valt nog genoeg te doen en als je eenmaal op dreef bent moet je wel even doorgaan natuurlijk.
Zo langzaamaan, rollen we een beetje het voorjaar in. De deur kan af en toe weer openstaan, even buiten zitten lukte vanmiddag ook, maar dan moet je wel zorgen dat de wind geen vrij spel heeft, want die is nog errug frissss. Het gloeiende wangen gevoel is er dus wel, maar nu weer bij de kachel. Ik kan nog niet zonder hoor.
Het wandelen wil ook niet erg lukken, we sukkelen met moeite een rondje rond het dorp en dat was het dan wel, de energie is er even wat uit, al hoop ik wel dat dat nog een beetje terugkomt, ze kan het nog wel, dat heb ik de afgelopen weken gezien, maar om nu kost wat kost kilometers te maken heeft geen zin. Zodoende heb ik mooi de kans mijn
nieuwe schoenen wat in te lopen, dat gaat zonder problemen, ze lopen heerlijk. Joop wandelt zijn eigen rondje en is gisteren naar Middelburg geweest voor een 25 km daar.
De verjaardag van Levi vieren we volgend weekend een beetje hier, ze zitten nu midden in de verhuizing dus we zijn er niet geweest. Volgend weekend komen ze naar de caravan, eerst met paps en daarna met mams, even tijd om uit te blazen. Fijn dat het zo kan, ook al is het niet de gewone gang van zaken.
Ook nog geen internet daar, dus ik bedank maar even voor de felicitaties. We hebben gebeld en hij heeft een 'game' gekregen, geen idee welke, maar één van de knopjes is van ons, zo te horen was hij er erg blij mee.
En zo hobbelen we maar een beetje door, alhoewel... hobbelen.... ik vind het meer sprinten, het gaat allemaal veel te vlug, van mij mogen ze vanaf nu de snelheid op 'low' zetten.
Zwarte hoofden
Ik houd zoo van die lage palissaden,
die van de kust de groote zee ingaan,
alsof veel menschen van den oever traden
en tot hun schouders in het water staan.
De zee, het strand, de lucht, alles is wijd
en breedgebouwd en krachtiglijk grootmoedig,
maar zij alleen leven in nederigheid
en praten niet, maar waken, trouw en goedig.
Dronken van stervensroode zonnepracht,
ijdel met luister dien zij roofden,
eischen de golven luid hun oppermacht.
Maar ervoor staan hùn zwarte hoofden,
en houden wacht.
Jan Prins (1876-1948)
Ik wist het nog niet, maar dank zij een mailtje van
Fialas vanmorgen nu wel,
de paalhoofden staan nu ook op de monumentenlijst en zo hoort het ook.
Bij het bericht van
de link hebben ze het alleen over de palen op Walcheren, maar ik neem toch aan dat die van Schouwen daar ook onder vallen.
Zouden ze nu ook als die palen op een gegeven moment gaan verpulveren, die hebben toch ook het eeuwige leven niet, weer niewe palen terug zetten?
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6313-6320 van 8166 |
Volgende Pagina »
