Vrijdagmiddag vertrokken we op tijd richting Limburg. De Zeelandbrug stond open en achter ons stapte een vrachtwagenchauffeur uit om ons te vertellen dat het linkerachterwiel wel erg slingerde, net of het er elk moment af kon lopen. Zodoende durfden wij de brug niet meer over en hebben we gelijk rechtsomkeert gemaakt richting Rinus Roon voor controle. Er zat speling op het wiel, dat wisten wel wel, maar je neemt met zo'n rit in het vooruitzicht toch geen risico natuurlijk. Alles gecontroleerd een nieuwe ring (ergens) geplaatst en de speling was weg. We konden met een gerust hart onze rit vervolgen.
Na een gezellige avond bij Kees en Truus stonden we om een uur of acht alweer klaar om te vertrekken richting startpunt ergens in België. Het regende wel iets maar we besloten toch met open dak te vertrekken, dat was niet slim, want bij Maastricht in de buurt begon het echt te regenen, gestopt om het dak dicht te maken en zo verder te rijden.
Eenmaal bij het beginpunt aangekomen de teller op nul en daarna verder rijden op de instructies die op de lijst stonden....
"Na 980 mtr links"
"Eé?"
"NA 980 MTR LINKS!"
"En nu?"
"Na 2100 mtr T-splitsing rechts"
"Eé?"
"NA 2100 MTR T-SPLITSING RECHTS!"
Zo ging het dus ongeveer, twee dagen lang.
Gelukkig stond alles duidelijk op papier en kon ik het ook zo houden dat hij in elk geval de plaatjes kon zien, de afstanden was dan weer wat moeilijker.
Inmiddels was het wel droog geworden en kon het kapje weer naar beneden. Van tevoren hadden we afgesproken onderweg gezellig niks te pikken en van de omgeving te genieten, ik had wijn en kaasjes mee, dat kwam er dus helemaal niet van, het was een lange rit en we moesten behoorlijk doorpezen om een beetje op te schieten, want
dit wilde ik ook niet missen natuurlijk.
Eenmaal aangekomen op de camping bleek er veel misgegaan te zijn met het reserveren en konden we kiezen uit twee kamertjes, in plaats van een caravan. Muffe kamertjes waar niet eens een raam in zat, wel een luik in het plafond maar dat was dicht en het zag er ook niet naar uit dat het open kon.
Gelukkig bleek dat later wel te kunnen en hadden we toch wat frisse lucht. De barbeque was leuk. Kennisgemaakt met een stel Amsterdammers en gezellig zitten kletsen. Op tijd naar bed, want zondag zou ook weer vermoeiend zijn.
En dat was het zeker, de rit op zich was wel korter, we vertrokken half negen en om ongeveer een uur of twee waren we bij het eindpunt, maar daarna moesten we toch ook nog weer naar huis, ook nog eens een ritje van 2,5 uur.
Onderweg naar huis dacht ik bij mezelf, ik doe het nooit meer, ik vind het niet leuk, het is teveel, het enige waar je mee bezig bent is die rit uitrijden en verder niet.
Vanmiddag zei Joop: "Volgend jaar weer hè..."
Ik ga er nog eens een paar nachtjes over slapen, voorlopig hoef ik helemaal niets....
Laat de zomer maar komen!
klik
We hebben heel wat kilometers gereden. Het begon met regen, maar later op de zaterdag werd het steeds mooier en warmer gelukkig.
Bijna op het eind van de eerste dag waren we vlakbij
hun in de buurt, dus hebben we even een bliksembezoek gebracht. Erg leuk om ze eens in levende lijve te zien en voor mij eigenlijk het hoogtepunt van de hele rit.
I. schreef er zelf ook al over, dus bij deze de ontknoping van
haar foto. Ik had mijn oranje ding aan en zodoende kwam ze op het idee gezamelijk in het oranje op de foto te gaan.
Het staat ons best vind ik, ook al houden we geen van beiden van voetbal.
IenR (de echte) zijn leuk en aardig, precies zoals ik dacht.
Morgen vertel ik nog wel wat meer van de rit. Ik ben er versleten van, even bijkomen.
We zijn er klaar voor.
Morgen eerst naar Kees en Truus, dan zijn we in elk geval al een eind in de richting en ook gezellig om elkaar weer even te zien.
Zaterdagmorgen vroeg op en dan maar de bolletjes en de pijlen volgen en zien waar we terecht komen.
Mooi zal het zeker zijn, maar ook erg vermoeiend, heel de dag rijden en kijken waar je heen moet.
Toen ik vanmiddag
de route eens bekeek dacht ik iets bekends te zien, en ja hoor, we komen bijna langs
hun huis. Eens kijken of het lukt daar even gedag te zeggen.
Zondag de rit terug en aansluitend huiswaarts.
Het klinkt misschien raar, maar ik zal blij zijn als het er weer op zit.
Ik weet nu al dat ik af en toe best bang zal zijn, al die haarspeldbochten, steil naar boven en net zo steil weer naar beneden. Achteraf valt het misschien dan wel weer mee, maar ik zie altijd leeuwen en beren op de weg.
Joop heeft beloofd kalm te rijden....
Afijn, we zijn dus even een stukje rijden.
Het begint me zo langzamerhand duidelijk te worden dat Nederland weer een beetje gek aan het worden is, hier valt het nog wel mee vandaar dat het me nog niet was opgevallen.
We waren vandaag even heen en weer naar Leiden om naar het 'nieuwe' huis van Ina en Martin te kijken, eigenlijk meer om te zien hoe het in de oude toestand is, want er volgt eerst een verbouwing eer ze erin kunnen. Een jaren dertig huis met glas in lood, een erker en heel veel puupen en buuzen volgens Joop en die kan het weten. Een huis dat nu al op de monumentenlijst staat om het gezicht van Leiden te behouden. 't Is een heel project en ik ben benieuwd hoe het gaat worden.
Onderweg zie je dan ineens overal oranje opduiken, vooral werkbusjes zijn soms
behoorlijk uitgedost. Wij doen daar natuurlijk niet aan mee, ik heb wel een oranje jasje maar dat heb ik al heel lang. Stomtoevallig hebben we nu ook wc papier met oranje beertjes met een oranje bal.
Een maneschijter is natuurlijk gewoon een maeneschieter, zo'n vieze dikke vlieg die overal op gaat zitten.... dat weet toch iedereen!
Zo, het resultaat.
Er is niet eens zo heel veel af, maar wel precies naar mijn zin.
Niet te kort van boven (dat vind Joop niet mooi) en toch lekker mijn oren bloot.
Het is weer
vakwerk. Voor een verfbad had ze geen tijd, dus daar kan ik nog even over nadenken.
De stroop was omgevallen vanmorgen en dat zag ik vanmiddag pas.
Eenmaal opgeruimd viel er een potje honing stuk.
Er zat een maneschijter op de bijna ontdooide gehakt in het zakje, ik heb het weggegooid.
Mijn haar zit niet, ik twijfel of ik echt wel zin heb in een bob.
Ik denk dat ik het opgeef en dat het er weer af gaat en daarna de verfkwast er overheen.
Kort is veel lekkerder, leuker, makkelijker, zal ik dan maar....?
Grijs en saai, maar wel heel aangenaam om buiten te zijn. Geen wind, dat betekent dan weer wel veel fietsers, maar alla er is altijd wel wat. Simba was een beetje misselijk vandaag, desondanks toch het hele rondje gedaan en daarna is het dan goed uitrusten bij de vijver.
Ik heb eerst nog even wat knipwerk verricht. Sorry Marlies en Stip, ik heb jullie helemaal gekortwiekt, jullie groeiden helemaal
lurp, dus even flink de schaar erin gezet. Hopelijk krijgen jullie nu weer een mooie dikke gevulde kruin.
En bij het zoeken naar een log over Marlies en Stip, die ik natuurlijk niet kan vinden, want de zoekmachine werkt niet meer in het oude log, kwam ik
deze tegen, grappig hè, 2004 en ik had ze nog nooit gezien.
Oh ja, de foto is de berenklauw bij de molen, die ga ik maar eens volgen komende zomer, elke week een foto of zo, ik zie wel.
UPDATE:
Naar aanleiding van de reactie van Mack even gezocht en het blijkt een echt Zeeuws woord te zijn, goh!
Lurp is een woord uit het Zeeuws dialect
Lurp:
1. beurs, overrijp v. peren enz.
2. v.e. persoon gebr. z'n eige(n) lurp werrake: boven z'n krachten, zich kapot werken.
Lurp (g) egroe:id, uit zijn kracht gegroeid.
Dit was een dag van
likmevestje.
Nooit geweten waar het woord vandaan kwam, maar het staat bij de link:
Dat is van lik-me-vestje; ook 'dat is van lik-mijn-gat'.
Stoett acht het waarschijnlijk dat 'het vestje' een verbastering is van 't Franse woord 'fesse' = bil.
Weer wat geleerd.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6313-6320 van 8210 |
Volgende Pagina »