Heb ook nog het verhaal gelezen van jullie pa in het boek van Kees Slager.
Ik neem aan dat het jullie verhaal is, want er is maar 1 Govert van Felius. Had meer gezag in z'n eentje dan tegenwoordig een peleton ME er's.
Dat stond er in een mailtje dat ik van
Annelies kreeg.
Ik heb dat boek nooit gekocht en gelezen, ik had het immers zelf meegemaakt en wist hoe het geweest was.
Onzin natuurlijk.
Ik heb
het vanmiddag aangeschaft en ben gewoon maar voorin begonnen, dan kom ik vanzelf het stukje over mijn vader wel tegen.
Ik merk dat het me aangrijpt, misschien heb ik het daarom wel nooit gekocht...
Want nooit eerder werd gemeld dat daar in de rampnacht een jongetje werd geboren dat een paar uren later - samen met zijn moeder en broertjes en zusje - verdronk, een jongetje dat nooit de burgelijke stand en dus ook niet de officiele dodenlijst heeft gehaald. Desalniettemin hoort het bij de slachtoffers en dus heeft de watersnood geen 1835 maar 1836 mensenlevens geëist.
Als ik dat lees zit ik al met tranen in mijn ogen, onvoorstelbaar wat die moeder moet hebben meegemaakt die nacht.....
Verder is onze familieband nu ook boven water, zij kan het gelukkig nog navragen:
Ook mijn moeder nog eens gevraagd naar onze familie relatie: jouw opa en mijn overgrootvader waren broers
Geboren in
Dreister, het vlasdorp bij uitstek, spreekt mij het gewas altijd erg aan. Ze maken er daar
elk jaar weer een feestje van.
Sierlijk als het is met zijn prachtige blauwpaarse bloemetjes, en later de mooie ronde zaadbolletjes.
Ik was wat aan de late kant vanmiddag, blijkbaar zijn alleen 's morgens de bloempjes open.
Eens kijken of ik morgenochtend zo'n mooi paars lapje vlas kan vastleggen, al mag dit er ook wel zijn vind ik.
De opbouw voor het
CAS is in volle gang. Dat mag ook wel want komende vrijdag en zaterdag is het zover, twee dagen dit keer en er staat nog bijna niets.
Als je op één van die dagen het eiland op of af moet wel iets om rekening mee te houden want alle toegangswegen worden afgezet.
Het zal weer een drukte van belang worden.
Hopelijk werkt het weer mee, de berichten zijn goed in elk geval.
Hij vond het niet leuk dat ik een foto nam, dat zag ik zo.
Wat zou er in dat tasje zitten?
Zij merkte er niets van, wat een tassen hè, daar kan veel in.
En misschien is het nu allemaal alweer op.
Opperdepop!
Net als het weekend....
We hebben verloren.
Vanaf nu ben ik met nog een paar dorpsgenoten voor Rusland.
Het was gezellig in het dorp, ik heb lekker buiten gezeten, het was me te heet binnen en buiten was er ook genoeg te zien.
Joop, Ina en Martin vermaakten zich binnen.
Vanmiddag samen met Ina even naar Zierikzee geweest. Op de Delingsdijk stak er ineens een 'netuithetnestvogeltje" over, ik kon het nog net ontwijken. We zijn even gestopt om hem over zijn bolletje te aaien, een foto te maken en hem weer terug in het gras te zetten. Wat moet je anders.
Moeders was nergens te bekennen, broertjes of zusjes ook al niet, dus hopelijk redt zij of hij het en anders .......jammer dan....
Het leven gaat door.
Slangenkruid.
Deze keer wel zelf
gevonden.
De bloem van
eergisteren is waarschijnlijk
Knolspirea.
Ik probeer het weer allemaal te onthouden, we blijven oefenen.
Vandaag hebben Joop en ik het restant hout wat er nog lag gekloofd. Alle kleine stukken zijn nu weg, er staan nu alleen nog grote stukken, daar moet ik nog eens even tussen kijken of er nog een leuke bij zit om eventueel te schilderen. Tijdens het kloven zag ik af en toe ook wel wat, maar zo'n kleintje zie je niet staan, 't moet wel een beetje body hebben natuurlijk.
Intussen heb ik ook leuk mailcontact met mijn
achternicht, wat geweldig dat dat toch allemaal mogelijk is tegenwoordig. Vroeger was je elkaar gewoon voor altijd uit het oog verloren. Tegenwoordig type je ergens een naam en soms vind je dan weer iemand.
Altijd maar stoppen op dat rare viaduct, zal ze wel gedacht hebben.
Tegenwoordig gaat ze er lekker bij zitten, dan kan ze even uitblazen, we hebben het weer volbracht vandaag, sloom als ze is vanwege het schijnzwanger zijn. Ik smeer maar weer met glycerine met kampferspiritus, dat helpt tegen het opzwellen van de tepels, maar niet tegen het slome.
Wat een storm vandaag, geen weer om lekker in de tuin te zijn.
Vanavond blijven we ook maar thuis.
Wat een overdreven toestand rond
de miskraam van de vrouw van één van de voetballers. Dood geboren zeggen ze tegenwoordig, terwijl ze nog maar vijf maanden zwanger was.
Natuurlijk is het erg!
Ook ik had ooit een miskraam (drie maanden zwanger), zoals zoveel vrouwen, je bent net gewend aan het idee dat je zwanger bent, er valt nog niets te zien en opeens ligt het dan in de wc.
"Zorg maar dat je zo snel mogelijk weer zwanger wordt", zei de dokter en dat hebben we toen ook maar gedaan.
Veel erger is het als je een voldragen kind hebt, de negen maanden zijn voorbij, alles ligt klaar, je bent er zelf klaar voor en dan wordt het dood geboren.
Dat overkwam de moeder van Joop, gestikt in de navelstreng bij de geboorte.
Maar dit, zo'n toestand en misschien wel spelen met zwarte banden zaterdag...... vind ik zwaar overtrokken.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen begin ik met een vraag.
Heeft iemand idee welke bloem dit is?
Er staan er een paar bij elkaar bij de afrit vanaf de grote weg, daar zag ik ook een orchidee, dezelfde als ik in de tuin heb, Scharendijke heeft ze dus ook in het wild. Maar die bloem heb ik nog nooit eerder gezien, ik heb ook nog geen tijd gehad om te zoeken, dat ga ik straks even proberen, maar wat hulp is altijd welkom natuurlijk en misschien is er iemand die het zo kan zeggen.
Het wordt misschien wel een beetje saai met elke dag weer die bloemen, maar ik vind het prachtig, het is ook zo mooi overal.
Verder heb het gewoon lekker druk overal mee.
Vanavond richting Dreischor gereden voor een loopje richting
windmolens en
gemaal, het was er heerlijk stil, daar
onderaan de dijk, ik heb genoten.
Mijn geboortedorp blijft toch altijd een beetje trekken...
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6297-6304 van 8210 |
Volgende Pagina »