De laatste vis

klik voor het artikel

ZIERIKZEE - Hij slaapt er al drie maanden bijna niet meer van. Zaterdag valt het doek.
Ko Hogerheijde (60) stopt na veertig jaar met zijn viswinkel aan de Mol in Zierikzee. Het gaat niet meer. Lichamelijk is het voor Ko en zijn vrouw Marieke niet meer op te brengen. Opvolgers zijn er niet.

Dat was vandaag.
Ik had me voorgenomen nog één keer een visje bij Co te gaan kopen, maar het warme weer weerhield me ervan.
Co kom ik vast nog wel eens ergens tegen.
Gemengde gevoelens ook bij mij, vooral omdat het de laatste winkel was waar ik samen met mijn moeder kwam.
"Even nog een visje voor pa kopen".
Het rare hanteren van haar portemonnee wat me vooral opviel, ze had er geen zin meer in....
en altijd als ik bij Co kwam, zag ik die handen, met het wegwuivende gebaar en dacht ik weer even aan haar, hoe we daar voor de laatste keer stonden.....

Bol, bos en bot

Het is toch ieder jaar weer een verrassing wat er boven komt. Dit jaar zijn het bovenstaande bollen, er zijn er drie van, erg hoog en erg mooi, de knopjes worden lichtgele kelkjes. Ze komen uit het noorden van het land, want ze zitten tussen de bolletjes die ik een paar jaar geleden alweer van Dorenda kreeg.
Volgens mij heb ik ze nog niet eerder gezien.
De morgenster bloeit ook sinds een paar dagen en zo ontdek ik iedere dag wel weer iets.
Omdat het veel te heet was om in de polder te wandelen, ben ik vanmiddag uitgeweken naar de Schelphoek, daar was schaduw en het rook er heerlijk naar meidoorn en fluitekruid. Op de terugweg even langs de vleesboerderij voor een makkelijke biefstuk en een lekker bevroren bot voor Simba, een soort ijslollie dus. Ze ging er heerlijk mee in de schaduw liggen.

Kloven

Op het filmpje van gisteren lijkt het nog een tamelijk kale boom, maar hij staat wel prachtig in bloei onze Pauwlonia Tomentosa.
Inmiddels ken ik de naam wel uit mijn hoofd, al moet ik af en toe nog wel even verzinnen.
Na de bloei komen de prachtige grote bladeren.

Joop, Ina en ik zijn vandaag de hele dag aan het kloven geweest. De stapel is flink geslonken.
Martin is weer een weekje de hort op met zijn kameraden.
Na een dag hard werken was het heerlijk pizza eten, we werden getrakteerd.
Na de pizza namen we nog wat lekkers op het terras bij Salud.
't Zijn zomerse dagen.
We genieten ervan.

Vandaag...

Waren er eendjes die zich uitgebreid kwamen wassen toen ik bij de vijver lag.
Ik had nog een veel leuker filmpje, waarbij er eendje onder dook, maar dat was te groot en van filmpjes kleiner maken heb ik nog geen kaas gegeten.



Vanavond waren de kikkers druk in de weer, maar altijd als ik er dan bij kom staan stopt het luidruchtige gekwaak.



Even later liep Simba luid blaffend op een paar fazanten af, kippetjes noem ik ze altijd, dan weet ze tenminste waar ik het over heb.
Gelijk maar even laten zien dat de bijenstal echt leeg is, 't blijft nog even wennen....

Zomerthee

De munt doet het weer uitstekend, ik heb verschillende soorten, maar deze is altijd het eerst.
Tijd voor een heerlijk kopje thee uit eigen tuin vanmiddag, na een lekkere wandeling, waarbij ik Simba maar zelf het tempo laat bepalen, dat gaat prima.
Er lopen vreemde schapen achter de dijk. Ik denk Jacobschapen, ze zijn tenminste gevlekt en ik kan niets anders vinden wat er op lijkt.

Vanavond heb ik eens voor mezelf asperges gemaakt, Joop lust ze niet, die kreeg boontjes.
Heel simpel met een ei erbij en een klontje boter, heb ik toch bijna het hele pondje opgesmikkeld, de laatste twee waren voor Simba.
Ze waren heerlijk!
Ik had ze laatst ook al bij Salud gegeten, met beenham en een sausje erbij, superlekker natuurlijk, maar dat vind ik dan voor mezelf alleen teveel gedoe, puur zijn ze ook lekker.

Bevrijdingsdag

De kinderen vonden een vlag gistermiddag, die werd natuurlijk mee naar huis genomen en ik maakte nog maar eens een foto.
Vandaag zag ik het Duitse nummerbord erbij met OK erop en vond het wel toepasselijk voor vandaag.
Nu nog wapperen.

Update:
Het is een Pools nummer hoor ik net, nu ja... ook goed.

Update 2:
De vlag làg op de grond, ze hebben hem juist opgeraapt! Netjes opgevouwen en meegenomen.

Stukje rijden

Nadat we vanmorgen eerst een paar uurtjes in de tuin hadden gewerkt, besloten we om eens een kijkje in Nijkerk te gaan nemen, het was prachtig weer, dus een leuk ritje met de Spit. We hadden ook nog een leuk cadeautje (de grijze), alvast voor moederdag, want koffie moet er wel zijn natuurlijk. Ze wist er al van en was er reuze blij mee. Nu nog eens kijken of ik nog wat terug krijg van mijn twee aangekochte exemplaren.
Het was een heerlijk ritje, ze heeft een prachtige penthouse, smaakvol ingericht in een rustige buurt, twee minuutjes lopen van school en daarna nog een paar minuutjes naar de stad. Dat hebben we vanmiddag ook even gelopen, Cor kwam vanaf de andere kant de kinderen brengen en we hebben met z'n allen nog wat gedronken.
Tijdens de dodenherdenking reden we op de rondweg Rotterdam, één auto stond op de vluchtstrook de rest reed rustig door.
Doden kan je ook al rijdend herdenken, ik wel tenminste.

Onkruid vergaat niet

brrrrr.....schoonouders voor de deur, van die zwerfouderen.....jouw dochter moet een heilige zijn.....

Je zult er maar mee te maken hebben, elk jaar opnieuw.
Als een klein pluizebolletje tegenover drie betonblokken.
Zeker weten dat dat pluisje er volgend jaar weer net zo staat, en het jaar daarna...
Dat beton gaat langzaam aan verbrokkelen.

Update:
Even ter verduidelijking en aangepast.
't Is een beetje raadselachtig stukje geloof ik.
Het gaat er eigenlijk om dat ouders zich niet ongevraagd horen te bemoeien met het leven van hun volwassen kinderen.
Dat pluisje is vergroed met dat ene blok, maar het blijven toch blokken en die zijn hard.