Je zult maar aan de Boutlaan wonen waar heel Scharendijke zijn hond uitlaat. De bewoonster van dit huis is het regelmatig zat en zet dan weer de bordjes langs het voetpad dat aan haar tuin grenst. Op de andere staat o.a. "ik poep toch ook niet op jouw stoep", "het ligt wèl aan het baasje", "poep op de stoep is a- sociaal", de laatste ben ik even vergeten maar de strekking is duidelijk. Ze heeft niets tegen honden want ze heeft er zelf ook eentje "Jansen" heet die en ze is dik bevriend met Simba, zoals het vrouwtje ook een oude schoolvriendin van mij is. Langs die Boutlaan staan ook een paar van die honderpoepverzamelbakjes met zakjes erin, toch ligt er regelmatig poep op de stoep, ik snap dat ook niet hoor. Simba poept altijd netjes in de berm waar niemand loopt, dat raap ik ook niet op, want dat is met een paar dagen weer verdwenen, zou ze het wel op de stoep doen, dan doe ik het wel weg natuurlijk. De bordjes van Jeannette, zou het helpen? Ik moet het haar nog eens vragen...
Ik zie dat al mijn aquarelletjes verdwenen zijn, tenminste die van 1995-2004.
Natuurlijk zijn ze niet echt weg, de meesten liggen hier nog gewoon in de map. Maar de foto's die ik gemaakt heb wel. Ik kan me er niet druk meer om maken, wel jammer dat je niet even van tevoren op de hoogte wordt gesteld. Misschien is dat ook wel gebeurd en heb ik het niet gezien, dat kan. Wel leuk is dat ik dit jaar begonnen ben om ze weg te geven. Vorige week was Martin jarig en ik wist dat hij het heel leuk vindt om zelfgemaakte dingen te krijgen, vandaar dat ik een mooie had uitgezocht die volgens mij wel goed in het interieur paste daar, hij vond het heel leuk en was er oprecht blij mee. Vandaag was Ed aan de beurt, twee jaar geleden rond deze tijd kwam hij bij mij op bezoek, ik had hem net gemaakt en hij stond vol bewondering te kijken, deze vind ik mooi" zei hij, dus kreeg hij die vandaag. Ook hij was er blij mee. Zoiets cadeau geven is altijd moeilijk, ik wil niemand opzadelen met iets waar ze geen zin in hebben, maar tot nu toe heeft het goed uitgepakt en natuurlijk is er altijd plek aan de muur in de schuur
Update: Dank zijDowner klopt nu alles weer, ik heb gelijk alles maar weer opgeslagen op mijn pc, nu nog even op cd
Vanmorgen werd ik aangesproken door een paar mensen die een wandelingetje wilden gaan maken. "Mevrouw ....zijn we hier bij de Kraaijesteinweg?" Duidelijk niet dus, dat is een kilometer of zeven verderop, ze vonden het er ook al zo anders uitzien als de vorige keer.... Ik wilde al helemaal uit gaan leggen hoe ze moesten rijden, maar dat was niet nodig, ze hadden immers hun Tom bij de hand. "Ik type wel even Kraaijesteinweg in hoor", zei de meneer, blij dat hij weer even met zijn Tommetje mocht spelen natuurlijk, maar toch had het ding hun ergens anders gebracht dan waar ze eigenlijk wilden wezen. Ach ja. Wij gingen vanmiddag even mijn zwager feliciteren in Putte, we weten de weg, dus daarvoor hoeft onze Eva niet mee, maar zij functioneert bij Joop ook als telefoon en weet ik wat allemaal meer. "Jij wilt zeker wel even clipjes kijken", zei hij na een tijdje, want dat andere ding lag maar een beetje doelloos in het dashboordkastje en dat is niet leuk. Natuurlijk wilde ik wel clipjes kijken en zo niet dan toch. En dat gebeurt dan allemaal onder het rijden en omdat ik niet weet hoe alles werkt moet bij Joop de bril af en toe even op en u snapt wel wat voor situaties daarvan soms het gevolg zijn. In Duitsland is er een partij die het roken in de auto wil verbieden, nou ik kan je verzekeren dat ik een stuk relaxter zit als Joop alleen maar een sigaartje rookt hoor.
Van Floyd kreeg ik bovenstaand filmpje doorgestuurd. Het is echt afschuwelijk om te zien hoe die beesten worden afgemaakt en ik ben dan ook halfverwege gestopt met kijken. Natuurlijk kan er weer een petitie getekend worden, dat kan hier, of het helpt is een tweede, maar niets doen helpt zeker niet.
Allemaal hartelijk dank voor de lieve reacties en mailtjes op het postje hieronder. Zoiets geeft je steun en af en toe heb je dat ff nodig. Het is ook niet zo dat ik zwaar in de put zit, maar soms slaat de verveling toe, dan lijkt het net of er niets gebeurt en of alles bij de buren beter is. Ik weet ook wel dat dat niet zo is, ik ben gewoon een gelukkig mens hoor, met alles wat ik wel en niet heb. Ik heb zelfs afgelopen week twee nieuwe broeken gescoord à €10.-- p.st. bij de thuiswinkel, dus qua kleding kan ik ook weer even vooruit. Vanmiddag heb ik ook gewoon weer even de polder opgezocht, heerlijk na al die strandwandelingen en daarna ben ik even bij de buurtjes gaan shoppen. Een kruiwagen vol lekker felle primula's en blauwe violen en ook twee bosjes rooie anemonen voor binnen. Eigenlijk vind ik er niks aan, aan die primula's, het is ook al een paar jaar geleden dat ik ze kocht, maar nu fleurt het de boel buiten wel even op, de doodgewaaide maar nog wel in leven zijnde viooltjes die in de potten stonden heb ik weer tussen de bomen geplant, ik gooi niks weg wat nog leeft en al met al ben ik daar dus ook weer een tijdje zoet mee geweest.
Vanavond zijn we gezellig even uit eten geweest bij Salud. Ik kwam nog een oud caravanbewoner tegen en ik ga nu ook hier even vertellen hoe hij heet: Willem Smit is zijn naam, daar zijn er vast nog wel meer van en het zegt ook iets over de man denk ik, dat ik niet eens meer wist hoe hij heette, of zegt dat nu weer meer iets over mij....
De ribes bloeit. Voorzichtige rose bloemetjes. Ik hoop mèt de ribes ook weer een beetje op te gaan bloeien, want ik doe dan misschien wel vrolijk en enthousiast, het gaat niet van harte. Er komt niets uit mijn handen, het enige dat ik doe is een beetje wandelen en zorgen dat man en hond te eten krijgen, dat er schone kleren zijn en dat we niet onder het stof bedolven raken. Mijn hoofd is wèl druk met allerlei gedachten en dat bezorgt me al weken een vage hoofdpijn, het zou fijn zijn als er ergens een knopje zat waarmee ik die gedachten even stil kon zetten. Want waarom heb ik toch altijd het gevoel dat ik alles verkeerd doe, waarom heb ik niet net zoveel energie als mijn vriendinnen, die creatief zijn, een goed gevulde dag hebben met allerlei sociale bezigheden en er bovendien ook nog eens mooi en goedgekleed uitzien en enkelen zelfs een man hebben die helpt in het huishouden. Misschien zie ik het bij die anderen ook wel te rooskleurig, misschien lopen zij ook wel net zo te tobben als ik en denken zij op hun beurt weer dat bij mij alles van een leien dakje gaat......
Weertje hè! Ik heb natuurlijk gewandeld, een extra stukje aan mijn gewone rondje geplakt en ook weer foto's gemaakt. Afgezaagd? Welnee! 't Is iedere keer weer anders, klik maar op het bosje touw. En omdat het zo lekker was kreeg ik ook zin in zomervoer, sla, met gebakken aardappeltjes en een biefstukje schafte de pot vanavond.
