De bemanning van de Bru 45 was vanmiddag fuiken aan het lichten bij "het Koepeltje", een prachtig gezicht, bijna windstil en een stralend blauwe lucht, dat leverde een paar mooie plaatjes op.
Wat is het lekker hè, 't lijkt wel voorjaar! Tenminste half de middag werd het zo, ik was vertrokken in mijn dikke jas en voor de zekerheid een paraplu, ik had ze allebei beter thuis kunnen laten....
We hebben al jaren een kleine telefooncentrale in huis, nog een restant uit de tijd dat we ons bedrijf hadden. Er staat er één in de kamer, twee bij de pc van Joop, waarvan één voor de fax (ja, ja, die wordt ook nog weleens gebruikt) en één bij mij. Meestal neem ik de telefoon op, en omdat die van mij het al een tijdje niet meer doet, ligt die uit de kamer vaak hier. Die begint echter sinds een paar weken ook te haperen, zolang hij in het houdertje staat kan je hem zo opnemen, gelijk verbinding, maar als hij los ligt, wat dus meestal het geval is, moet je eerst een knopje indrukken. In het begin lukte dat nog wel, flink timmeren met de wijsvinger tot er eindelijk een piep volgde...... Als nu de telefoon gaat en hij zit niet in het houdertje, volgt er een renpartij, al drukkend op het knopje, want misschien lukt het toch nog een keer, ren ik naar het houdertje, even daarin, weer eruit en hoppa.......Hallooooo! Hopend dat degene die belt genoeg geduld heeft gehad. Dat is ook geen doen, dus hebben we maar twee nieuwe besteld, het lijkt misschien overdreven, maar we zijn het nu eenmaal zo gewend en gemak dient de mensch.
Geen idee hoe het komt, het is er langzaam ingeslopen en ik krijg het er ook niet uit. Als Joop naar buiten gaat doet hij zijn sloffen uit en zijn schoenen aan, logisch! Die sloffen zet hij dan in de keuken naast de eettafel, dus niet in de bijkeuken bij de andere schoenen onder de kapstok, neeee, in de keuken. Als hij eenmaal weg is pak ik de sloffen op en zet ze bij de rest.....
Bij thuiskomst, doet hij zijn schoenen weer uit en zet ze in de keuken naast de eettafel, pakt zijn sloffen in de bijkeuken en doet die weer aan. Na een tijdje pak ik de schoenen weer op en zet ze bij de rest onder de kapstok....
Je kan natuurlijk nooit iets hetzelfde vertellen als de eerste keer, maar ik vertelde dus dat ik ze een jaar of twee, drie geleden in de uitverkoop gekocht heb, dat ik ze mooi vind, en dat ze lekker zitten, maar dat ik er niet op kan lopen............ dat ze me al veel plezier hebben bezorgd omdat ik er centimeters langer door word, en dat ik ze vanmiddag voor de laatste keer heb opgepoetst en aangetrokken en dat ik alweer dubbel lag om het komische gevoel dat ze me bezorgen, en dat Joop dan vanuit de kamer vraagt wat er te lachen valt.........dat ik er toen voor de laatste keer een rondje op heb gelopen en mezelf beloofd heb ze nooit meer aan te trekken.
Klut hoor, maar het is niet anders.............
Vanmorgen belde ze, hij was klaar speciaal voor mij gegoten. Ik heb hem gelijk opgehaald. Hoe zal ik hem noemen?
klik
's Zomers zie je ze bijna nooit, maar nu het weer een beetje rustiger wordt zijn ze er weer (Of ze zijn er wel, maar ik zie ze niet, ik kom ook niet op het strand als het druk is). Grappige beestjes vind ik het altijd, ze lopen zo snel ze kunnen voor je uit en vliegen maar heel af en toe op, als je echt te dichtbij komt. In de beschrijving staat dat ze beschermd zijn, nog maar 300-350 broedparen in 2000
Ze zijn al snel gaan slapen gisteravond en ik heb ze daarna niet meer gehoord tot vanmorgen een uur of acht. Joop was al vroeg vertrokken, die had een taxiritje.
Verder hebben we ons goed vermaakt vandaag, gelukkig kwam vanmiddag de zon ook nog even door. Eerst boodschappen gedaan vanmorgen, waarbij we toch ook wel even nog langs de "oude" boom moesten, hij stond er nog. Vanmiddag naar het strand om schelpen te zoeken enzo, Simba vond het maar raar, want er zat geen gang in de wandeling natuurlijk, gelukkig hadden we een balletje meegenomen.
Daarna even naar Renesse voor een ijsje. Appeltjes gekocht in Noordwelle en eenmaal thuis was het alweer bijna tijd voor het avondeten. Cor was er om een uur of vijf en we hebben heerlijk draadjesvlees, bloemkool (met een papje en een beetje nootmuskaat) en aardappels gegeten. Na het eten alles weer ingeladen en ik denk dat ze nu zo langzamerhand wel weer in hun eigen bedje liggen.
En oma zit bij te komen, die ligt er ook vroeg in vanavond denk ik........
"Oma er staat een kruis op die boom, waarom is dat?"
Ik heb netjes uitgelegd dat de boom waarschijnlijk heel erg ziek is en daarom omgezaagd gaat worden en dat ze dus nu de boom nog even gedag konden zeggen, dat hebben ze heel lief gedaan. Ik heb beloofd dat als ze weer komen we gaan kijken of zijn stronk er nog staat en dat ze daar dan op mogen gaan zitten, zodat we weer een foto kunnen maken. Verder hebben we eikeltjes gezocht en zijn vanavond samen met tante Miriam creatief met eikels geweest (foto's zijn wazig, mijn toestel stond verkeerd ingesteld)
Silvia heeft ze gebracht vanmorgen met de boodschap dat ze hoopte dat ze een beetje gezond te eten zouden krijgen bij oma, want het was de laatste dagen alleen maar frites en pannekoeken geweest, laat ik nu net voordat ze kwamen alles in huis gehaald hebben om pannekoeken te bakken..........
Dat was een tegenvaller voor opa! Gelukkig had ik ook nog verse worteltjes te liggen, daar hebben we vanmiddag kabeljauw bij gehaald en met het botersausje van (o)ma was dat ook wel lekker smullen hoor. En nu liggen ze achter mijn rug te rotzooien in de sauna, eerst een hoop herrie, want dat mocht, maar sinds een paar minuten mogen ze alleen nog fluisteren...........ik heb al een paar keer gessssssssssssst........
