Vandaag is ons otootje (Triumph Spitfire MKIV 1300 bj.1973) voor het eerst sinds het in ons bezit is APK gekeurd. Joop was gisteren al bij de garage langs geweest om te kijken wat er zoal aan moest gebeuren, dat was niet veel, een paar kleine dingetjes en dat heeft hij vandaag gedaan, eind van de middag laten keuren en goedgekeurd, dus nu kunnen we er weer twee jaar tegen. (ja ja, die oude beestjes hoeven maar om de twee jaar)
Kijk nou toch eens, het is Hans al gelukt!
En wat een verrassende naam!
Hans ik heb je in mijn blogrol gezet en vanaf vandaag ga ik je volgen en misschien met mij nog wel een paar anderen, veel succes in ieder geval met je nieuwe web-log.
Een enkel keertje heb ik het nog weleens, dat ik zit te likken en dat het plakrandje aan de andere kant zit, wat zou er dan toch fout gaan, want ik draai nu al jaren. Volgens mij doen ze het expres, daar bij de Rizla+ , af en toe een averechts vloeitje ertussen, gewoon alleen maar om te pesten.
Verder loopt mijn pc weer als een tierelier, Joop heeft hem vanmorgen opgeschoond en al het onkruid eruit gehaald, want in de tuin mag het dan van mij welig tieren, in mijn pc heb ik het liever niet.
Mijn vinger is ook behoorlijk aan het genezen en dat gaat met de nodige pijnscheuten gepaard.
Iedere dag wordt de rauwe plek iets minder groot en de rand erom heen iets harder en dat steekt!
Soms vraag je je af, welke mensen er allemaal achter die IP nummers schuilgaan en of je ze kent en waarom ze eigenlijk steeds bij jou komen kijken.
Daar ging ook eigenlijk mijn stukje van afgelopen zaterdagnacht over, dat ik weggehaald heb, dat ik me tegenwoordig wel eens in hou en niet alles direct zomaar post, terwijl ik dat vroeger wel deed.
Zo reageert de laatste tijd weleens ene Hans, netjes met email adres erbij, maar ik had dus geen idee wie Hans was en of we elkaar kenden ofzo.
Gisteren reageerde hij weer en omdat ik het nu toch eindelijk wel eens wilde weten, heb ik vanavond een mailtje gedaan, ik kreeg gelijk antwoord:
Hoi Ria,
Jouw weblog heb ik bij toeval ontdekt, toen ik een keer aan het surfen was. Daarbij werd ik getroffen door je mooie foto’s en heb je weblog meteen bij mijn favorieten gezet. Nu kijk ik elke dag even en omdat ik nogal een bemoeierig typje ben, kan ik het niet laten af en toe te reageren. Je kent me niet, neem ik aan, want ik ben 38 jaar geleden voor het laatst in Zeeland geweest. Dat was op mijn eerste vakantie met het meisje, waar ik later (1968) mee getrouwd ben. Trouwens je staat ook bij haar bij de favorieten (Op mijn aanraden). Ik ben nog niet zo goed op de computer, anders had ik allang een eigen weblog gemaakt. Ik weet niet hoe je dat moet aanpakken. Daarom zal ik maar wat van mezelf vertellen. Ik ben van 1944, heb jaren in het onderwijs (tekenleraar) gezeten en ben nu kunstschilder. Ik woon in een oude school. De lokalen zijn heel geschikt als atelier. Mijn vrouw heeft een eigen atelier, want zij schildert ook (verkoopt beter dan ik 
, vier lokalen hebben we verhuurd aan andere kunstenaars, dus gezellig is het hier wel. De school staat in Bovenkarspel, dat is tussen Hoorn en Enkhuizen in de kop van Noord-Holland. Wij hebben twee zonen. Een woont in Hoorn. De ander is vorige week verhuisd van Baarn naar Gorinchem, waar hij stadsarchivaris is geworden. Ik doe er een fotootje van ons bij, want het is niet eerlijk dat ik elke morgen wel jou webcamfoto zie en jij helemaal niet weet wie daar allemaal naar kijkt. (Ik ben wel jaloers op jouw Finepix F10 ik heb een Braun net als mijn scheerapparaat).
Hee Ria, leuk even een mailtje te krijgen. Ga door met je weblog, want ik geniet er dagelijks van, bedankt dus.
Kijk!
Dat doet een mens goed!
Bedankt Hans en leuk dat ik je foto en verhaaltje mocht plaatsen, je bent een voorbeeld voor andere webloglezers.
Update: Ik moet natuurlijk zeggen: een voorbeeldig webloglezer
Hij heeft bijna meer bloemen dan blaadjes, mijn pas geplante klimroos.
's Avonds hangen ze er wat slapjes bij, maar 's morgens zijn ze weer helemaal fris.
Wat een heerlijk weertje hebben we hè.
Ik doe niets. Beetje heen en weer lopen en onder de parasol zitten.
Vanmiddag zijn we nog even naar Zierikzee geweest, ik wilde eigenlijk een boek kopen maar kon niet vinden wat ik zocht, dus zonder boek weer huiswaarts.
Mijn computer doet ook weer eens raar.
Of het nu door de warmte komt of iets anders geen idee, maar soms word ik er ineens uitgegooid.
Ik hoor dan "Pok" en hupsakee, dan gaat hij ineens opnieuw opstarten.
Maar het werkt nog, al heb ik alvast wel mijn foto's "gered"
Ina belde vanavond of we thuis waren, ze hadden iets te vetellen, nou dan weet ik het al, maar voor het fatsoen vroeg ik natuurlijk of ik ff een tipje van de sluier mocht weten, en dat mocht........"We hebben trouwringen om!!!!!!!!!" klonk het aan de andere kant van de lijn.
Ze hadden lekkere champagne meegenomen en we hebben geproost op hun gezellig verder samenzijn. Niet officieel getrouwd, maar wel officieel alles netjes geregeld, zodat ze samen onbezorgd oud kunnen worden.
Het was er een mooie avond voor, licht tot een uur of twaalf, heldere maan en kwakende kikkers.
Ze zijn op de fiets weer naar hun huisje vertrokken, nadat we uitgebreid de verlichting hebben gecontroleerd, er deugde niets van..........
Vorig jaar ook al eens zo'n soort foto gemaakt, maar ik kan hem niet meer vinden, dat krijg je als je ze maar overal neerplant.
Groene en bruine kikkers liggen elkaar niet zo blijkbaar.
Ik heb ze al een keer met een stokje uit elkaar gehaald, die beesten zijn sterk!
Dat uit elkaar halen heeft niet geholpen, ze hebben hem alweer te pakken en zijn hem langzaam aan het verstikken, zo zielig...
Heerlijk was het vandaag. Ik heb lekker heel de dag in de tuin doorgebracht. Beetje zonnen, al heb ik dat tegenwoordig met een uurtje ook wel bekeken hoor, dat hele dagen bakken hou ik niet meer vol. Vanmiddag een beetje zitten fröbelen onder de parasol. Af en toe een rondje rond de vijver om te zien of er nog iets te ontdekken viel, maar er waren geen bijzonderheden vandaag. Wel staan de orchideen in volle glorie te bloeien, de grote van de foto en nog twee kleintjes.
