Heleen kwam een heerlijk zelfgebakken aardbeientaart brengen en daar aten we met z'n drietjes een stukje van.
Verder lekker buiten gezeten en gepuzzeld.
Van Joop een nieuwe Swatch gekregen voor de komende wintermaanden. Ik vind ze zo leuk en af en toe eens een nieuwtje moet kunnen. Verder ben ik niet zo veeleisend...
De stoep is al gemaakt. Geweldig!
De hoek loopt nu een beetje rond met de straat mee zodat je niet direct tegen die hoek aan knalt, maar het blijft toch een beetje hoog obstakel natuurlijk. De vrachtwagen die er gisteren tegenaan reed had zelf geen schade.
U begrijpt het al voor snel en goed straat werk moet je bij Arno van der Schelde zijn! Hij heeft geen website maar wij hebben zijn nummer.
Dan toch maar even de kapstok, een Thonet van mooi grenenhout, een doorleefd exemplaar, hij staat als een huis en er kan erg veel aan. Daarachter is de meterkast dus hij moet nog wel eens van zijn plek.
Didi werd vanmorgen aangevallen door een herdershond niet zo'n hele grote, maar wel een felle. De deur stond open ze waren aan het klussen en Didi was aangelijnd. Dat ging mis en het was nogal een klus om ze uit elkaar te krijgen, ik heb de lijn maar losgelaten en het aan het baasje van de herder over gelaten.
Een paar wondjes in haar nek en een paar plukken haar meer schade was er niet gelukkig en op de terugweg geen angst hoor, net zo makkelijk er weer langs. De baasjes kwamen laten een zakje lekkers voor haar brengen, dat was toch wel erg lief.
Zulke dingen gebeuren, Didi heeft het zelf ook een keer gedaan met het hondje van de buurvrouw. Die is nu nog steeds bang als ze langs ons huis moet.
Meer dan deze kon ik niet maken, hij fladderde weer vrolijk verder, maar omdat het het eerste blauwtje is doet hij toch mee natuurlijk, wie weet zie ik de hele zomer verder geen blauwtje meer.
Het vlas begint al aardig te rijpen net als alles eigenlijk, het land zal vroeg kaal zijn dit jaar...
Ik kleurde een beetje, Didi had geen zin in wandelen al deden we vanavond nog wel een wandelingetje. En ik maakte vanmiddag een hoofd van papier mache, ik geloof dat ik talent heb... Wel een geklieder maar best leuk om te doen. Nu maar drogen.
Verder reden ze de stoep kapot, dat wordt geregeld en ik kocht een nieuwe tweedehands kapstok in de kringloop waar ik erg blij mee ben, als je die wilt zien kom je maar eens kijken.
Zo'n afscheid is natuurlijk niet iets waar je naar uitkijkt, als een berg zag ik er tegenop eerlijk gezegd, maar er stonden daar een stelletje kanjers naast die kist! Super!
Dat heet dan elkaar steunen, wederzijds. Respect!
Een mooie kist, wat bloemen en nadat iedereen weg was werd ze naar het crematorium gebracht. Het is goed zo. Een mooie dood en een passend afscheid.
Nadien een rondje gewandeld er waren veel vlinders maar er was ook veel wind.
Toch een paar mooie plaatjes weten te maken.
Het leven gaat verder.
Het spelletje waar we mee bezig waren liep niet lekker, al had ik geen idee dat het laatste woordje dat ik legde zo'n extra lading zou krijgen... CUT.
Zondagmiddag was het en we legden af en toe een woordje, net als altijd en nu was Joke weer aan de beurt, maar ze was waarschijnlijk ergens heen op de zondagmiddag, vanavond tegen bedtijd zouden we wel weer verder gaan, net als altijd.
Er zit ook een chat bij dat spelletje en eigenlijk zeiden we nooit zoveel, af en toe eens als we een leuk woord legden of ineens ontzettend veel punten scoorden. Maar de laatste weken was het wel erg stil, zo stil dat ik dacht ik moet eens even een praatje maken, misschien is er iets, we zouden tenslotte ook binnenkort weer eens gaan lunsjen.
Dat praatje zal er niet meer van komen.
Alles wat je zegt is verkeerd, ik ben er niet handig in.
Joke, dankjewel voor alles.
Dat we fijne vriendinnen waren.
Dat je altijd naar me luisterde, me begreep, dat vooral!
Goede tijden, slechte tijden, we hebben veel gedeeld 47 jaar lang.
Ik deed wat boodschappen in Zierikzee en ging even bij Joke langs. Ik ga altijd graag even bij Joke langs, want zij begrijpt me, vindt mijn truien mooi, geeft me af en toe een duwtje en soms zelfs een complimentje
We kennen elkaar nu al bijna ons hele leven, want zo gaat dat, die periode wordt steeds langer en de periode daarvoor valt daarbij steeds meer in het niet en eigenlijk is het in een vloek en een zucht voorbij, dat is misschien overdreven, maar snel gaat het zeker. Hopelijk drinken we nog veel lekkere wijntjes samen, want gezellig blijft het.
Nou daarvoor is die vogelverschrikker dus. Ik heb hem/haar vandaag al een beetje aangekleed want dat moet toch eerst gebeuren voordat het hoofd erop gaat en nee geen foto want dat blijft een verassing totdat het af is.
Beleef Zonnemaire dus op 28 juli tijd zat nog!
Ik zat vanmorgen met nog een paar dorpsgenootjes op een workshop 'vogelverschrikkermaken'. We hadden geen idee hoelang en hoebreed maar zo'n verschrikker is niet zomaar gemaakt blijkbaar en omdat we niet zoveel tijd hadden, ik kreeg visite en de buurvrouw had ook andere plannen losten we het op door alleen één verschrikker in elkaar te zetten en de rest doen we thuis, ook het hoofd waar ik me nog het meest op verheug want met papiermache heb ik nog nooit iets gemaakt, het is er gewoon nog nooit van gekomen.
De molenaar moest eerst alle latjes nog maken want we waren wat laat met aanmelden, dus ja.
Kortom, we hebben nu een frame waar nog een hoofd op moet en dat nog aangekleed moet worden voor 28 juli dat moet lukken.
Daarna kwamen Janny en Freek die inmiddels al een rondje Westenschouwen hadden gefietst, wij zijn een erg sportieve familie.
Janny haar knotje is er inmiddels weer af, dit staat haar veel leuker gewoon.
Ze is inmiddels wel weer erg jaloers op mijn prachtige bos met haar. Laten we het er maar op houden dat zij de dikte heeft en ik den lengte (van haar dus hè).
