Hij bleef rustig zitten waar hij zat, al hield hij mij en Didi wel goed in de gaten op zijn prachtige bouwwerk.
Even later zag ik er weer een, deze keer zat er niemand op de zes eitjes, maar ze zullen best in de buurt zijn geweest.
Grote nesten maken ze, bijna in het water.
En nu maar wachten tot die prachtige kinders geboren worden 21 -25 dagen broedtijd staat er, maar ja de eieren liggen er misschien al een week, of nog langer. Maar wat vaker een rondje Schenkeldijk komende tijd.
Vandaag werd voor het eerst de koekoek gehoord, nog niet door mij maar dat duurt nu vast niet lang meer.
Met de bijen mag het dan misschien niet zo goed gaan, er zijn wel heel veel hommels.
En de 'gebitjes' groeien ook weer.... hoe heet het toch ook alweer ;)
Vandaag werd mijn zus 77.
Nu geen omdraaimogelijkheden meer, vorig jaar ging dat nog en was ze soms ineens 67.
Zodoende waren we een paar uurtjes heel gezellig in Numansdorp met neven en nichten erbij. Didi paste op het huis.
Janny kreeg flesjes port en ander lekkers, terwijl het toch zo ongezond is eigenlijk, we hebben nog maar eens geproost op een gezond nieuw levensjaar en dat er nog maar vele mogen volgen.
Vandaag kregen we weer een raport van Rita toegestuurd door haar vader. Het is zoals we al gewend zijn van haar weer uitstekend. De pagina is inmiddels ook weer bijgewerkt.
Ook weer een tekening klaar vandaag, we kleuren vrolijk verder, al valt dat vrolijke best tegen deze dagen wegens vervelende berichten. Het hoort allemaal bij het leven, maar toch heb je ze liever niet.
Gisteravond zo'n rare wazige zonsondergang, zou dat het saharastof nog geweest zijn wat in de lucht hing. Dat was al een paar dagen geleden, maar wind was er ook niet. Ik vond het er in elk geval vreemd uit zien.
'Je hebt je ochtendrondje er weer opzitten! Kopje koffie en dan ga je weer zeker', riep iemand naar me vanmorgen. De mensen vinden dat ik veel loop zeker, maar meer dan twee wat langere rondjes doe ik toch echt niet per dag. Honden hebben ook hun beweging nodig, zeker Didi na de vrijheid die ze had op Scharendijke, we hebben ons goed aangepast vind ik.
Het is deze week weer de week van de Hartstichting vorig jaar collecteerde ik, nu zit ik dus in het systeem en werd me gevraagd weer een wijkje te doen en dat deed ik vandaag, wel weer een extra wandelingetje natuurlijk maar zonder Didi. En zodoende ben ik weer wat wijzer geworden wat betreft het dorp en zijn bewoners, want dat gaat samen.
Joop ging al vroeg op stap vanmorgen. Voor Nepal heb je een visum nodig en hij vindt het leuk om het van tevoren op te halen. Je kunt dat ook gewoon op Schiphol in Kathmandu doen, maar dan kom je misschien wel in een rij en als je het al hebt niet.
Vorig jaar ging ik eens mee, ik zie nu dat het nog maar net een half jaar geleden is, maar daar had ik vandaag geen zin in. Gejakker naar Leiden, haasten naar de trein, in Amsterdam tussen de rolkoffertjes met als het meezit een kopje koffie en dan in de omgekeerde volgorde terug. Ina ging wel mee dus die had vandaag quality time met haar grote broer, ook weleens leuk.
Ik vermaakte me thuis in de tuin, knipte de klimop van de buurvrouw, schuurde de stoep, verplantte nog eens iets, gewoon lekker bezig in mijn eigen tempo.
'Dat krijg je er toch niet uit bij die Rottweilers hè', zei ze toen Didi, dominantje als ze is, dat even wou laten blijken aan twee mededorpshonden, er was niets aan de hand, gewoon speels met een beetje gegrom natuurlijk. Die waar ze dat aan liet blijken is zelfs twee keer zo groot als haar en daar speelt ze altijd mee!
Grrrrrr....... nee dat vooroordeel krijg je er ook zeker niet uit.
Zoiets is natuurlijk niet zomaar voor elkaar. Dat begint al als het pakketje is gearriveerd met het aansluiten, kijken of het werkt, er kwam maar één camera in beeld en er waren er twee, zoeken, nog eens gebeld, dat alleen al duurde dagen want het weekend zat er tussen.
Op maandag gebeld niemand die het snapte en toch moet hij er dan uiteindelijk weer zelf achter komen, een andere groep, nee dat hadden ze nog nooit meegemaakt...
Dan is de ladder die we hebben te kort, nu kunnen we wel ergens anders een langere lenen, maar om de goten schoon te maken is het ook wel handig en ramen zemen, het huis is gewoon nogal hoog en een lange ladder is dan fijn, dus die hebben we nu, de kortere is te koop.
Dan moet het spul worden aangesloten natuurlijk. Het was er een mooie dag voor, ramen en deuren open en heen en weer lopen maar, trap op trap af, gaatjes boren, draadjes trekken. Ik liep ondertussen heel Zierikzee af voor witte snoertjes, maar die waren nergens te vinden, nu zit er aan de ene een blauwe en aan de andere een gele, je ziet er binnen maar een klein stukje van maar toch, misschien moet ik een wit hoesje punnikken.
En nu zijn we dus beveiligd met camera's. Geen idee of het zin heeft, maar wachten tot er iets gebeurd ook niet. Niet dat we waardevolle dingen hebben, of het moeten mijn tekeningen zijn, mijn diamanten draag ik meestal. Ons lastig vallen wordt op deze manier toch iets moeilijker.
Ik haalde het bed af en dacht 'er mag weleens een nieuw onderlaken komen'. Zodoende ging ik eind van de morgen naar de Hema, want daar koop ik dat spul altijd.
Nu bleek de tweede voor de helft van de prijs, hoezen en overtrekken, dus ik kiezen en zoeken maten kleuren alles in mijn handen gehad samen met nog een vrouwtje, die het net zo moeilijk vond. Eindelijk was mijn mandje gevuld en rekende ik af bij de kassa.
Eenmaal thuis besloot ik gelijk maar het nieuwe te gebruiken, 'wat wil je', vroeg ik aan Joop, 'sterretjes of strepen'. Hij koos gelukkig voor de sterretjes anders had ik nu nog niet geweten dat daar geen instopstrook aan zat, en dat het bijbehorende hoeslaken veel te dun was, niet paste dus. Maar ja, alles was wel uit de verpakking en krijg dat dan maar weer eens terug in dat veel te kleine plastic.
Ik deed mijn best en gelukkig deden ze niet moeilijk, omruilen en bijbetalen want ik nam weer wat duurders dan eerst.
Nu heb ik in de kast twee oude die ik niet meer gebruik natuurlijk, want die zijn verkleurd en verwassen en oud, die ga ik morgen gelijk weggooien, want opruimen is 1 maar opgeruimd blijven is weer wat anders. De oude die nog in gebruik was mag nog even blijven. Zo kunnen wij weer even vooruit.
Dat konijn kwam ik tegen vandaag. Didi ziet ze nog wel, maar gaat er niet meer achteraan, die tijd heeft ze gehad.
Niet zo zonnig en warm als gisteren maar toch best lekker.
Vanmiddag waren we even op Ouwerkerk om te proosten op de jarige Joke die nu ook de respectabele leeftijd van zeventig jaar heeft bereikt en daarna hadden we nog iets te vieren en al hadden we niets te vieren dan toch aten we een lekker forelletje bij de Smisse.
De natuur ontwaakt, dus ook de rode fluweelmijt, nog nooit gezien maar eens moet de eerste keer zijn en dat was vandaag voor mij.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2465-2472 van 7995 |
Volgende Pagina »
