Zoals ik al zei de aanhouder wint! De foto's komen weer netjes daar waar ze horen en nu weet ik het zeker.
Van mijn mond heb ik geen last meer gehad, vanmorgen voorzichtig even gekeken en het zag er al prima uit.
Ik heb de garagedeur geschilderd en nog een kozijn wat bijgewerkt en daarna de blikken goed dichtgeslagen. Volgend jaar ga ik er wat schilderwerk betreft weer tegenaan en als het mogelijk is lekker vroeg in het voorjaar beginnen, zodat ik het op mijn gemak kan doen.
Nou daar zaten we dan om kwart voor elf in de oude zeevaartschool in Vlissingen waar sinds kort Zeelandcare gevestigd is. Alles keurig netjes en nieuw.
Je hoopt natuurlijk dat het meevalt, maar dat doet het dan toch niet omdat er precies gebeurt waar je bang voor was. Eerst een foto en dan die ellendige spuiten, drie stuks, een prik of vijf misschien wel zes per spuit, ik was verdoofd tot en met mijn ogen. En dan daarna voel je niets meer natuurlijk, dat zou er nog bij moeten komen.
Alles was nieuw zelfs de assistentes en ze konden niets vinden, kwijt vanwege de verhuizing.
De ontstane ruimte vanwege het weggesneden vlees moest opgevuld worden, zodat het goed aangedrukt wordt, anders zit er zo weer nieuw wild vlees en is alles voor niets geweest, maar waarmee?
'Dat hebben we toch niet weggegooid', 'nee je moet die andere hebben het zit in een doosje' , 'ook niet te vinden..? nou dan die eerste maar, kijk even of het nog wel goed is', 'nu nog een klein schaaltje'', 'hebben we alleen die grote? nee die zijn veel te groot' 'ook niet? die mòeten er zijn hoor... nou dan maar een grote'
Ondertussen stikte ik zowat omdat ze op mijn toch al ontzettend dikke neus stond te leunen, 'oh sorry hoor mevrouw'
Rond een uur of drie kon ik weer fluiten, de stier kwam erop af. De pijn valt mee want ik ben vanmorgen al begonnen met een paar paracetamolletjes en dat hou ik gewoon maar even vol.
Het verliep niet allemaal even soepel met de lantaarn, maar hij brandt weer.
De kap kwam gisteren al, maar toen bleek dat er weer een andere lamp in moest. Die kwam vandaag, dus je zou denken zo gepiept, lampje erin en branden maar. Maar nee, Joop had gisteren het zekeringetje dat in de paal moet even op zijn gereedschapskist gelegd en vanmorgen had hij de kist opgepakt om even wat te doen, en hoppa, weg zekeringetje, want daar had hij even niet meer aan gedacht.
Toen hebben we ons een tijdje wezenloos gezocht, heel het gazon afgestruind, nergens meer te vinden. Het is nu wel opgelost, of tenminste niet, maar we hebben wel licht.
Ach ja, we waren weer een poosje zoet.
Mijn foto's waarvan ik dacht dat ze het deden, doen het nu weer niet. Ik word er een beetje moedeloos van, maar de aanhouder wint zullen we maar denken. Joop zoekt intussen mee, maar die ziet ook de oplossing niet. Wie het denkt te weten mag het zeggen hoor.
Negentien jaar geleden inmiddels, dat ik er aan begon met als eerste de onderkaak. Ik vertelde er al eens eerder over. Daarna volgde een jaar later de bovenkaak (zie foto), of misschien zelfs twee jaar later, dat weet ik echt niet meer. Het dossier is inmiddels kwijt in het ziekenhuis, dat vind ik toch wel raar. Alles was blijkbaar nog niet zo geautomatiseerd dat het bewaard bleef, of misschien ligt het nog wel ergens in een kast, maar ja ga daar maar eens naar zoeken.
De tandarts vroeg de laatste keer aan mij hoe lang het geleden was, ik weet dan wel dat ik er in 1996 mee begon, maar daarna ben ik de volgorde wel een beetje kwijt hoor, ik had toen ook nog geen weblog.
En nu staat er er weer een rits afspraken gepland, te beginnen a.s. woensdag. Ik krijg nieuwe gouden knopjes, die van mij zijn uit de tijd, want ook dat gaat snel. Ze zijn vrij groot, die ik nu krijg zijn kleiner en daarna nieuwe tandjes met weer een ingebouwd pantser, in deze zit alweer een scheur.
Om dat allemaal voor elkaar te krijgen moet als eerste mijn tandvlees weer 'bij'gesneden worden, zie bovenste foto, dat groeit nu over de implantaten heen, ze doen dat met een soort appelboortje....
Nieuwe tanden, passen, meten, happen, ik vind het prima, maar als ik ergens tegenop zie is het wel die eerste stap. Tranen met tuiten heb ik gehuild, nu dus zo'n achtien jaar geleden, toen de tandarts me vertelde dat er nog een tandvleescorrectie moest gebeuren en wel nu gelijk, ik was er nu toch.... verschrikkelijk, daar heb ik echt een trauma aan overgehouden.
Het was een ieniemienie druppeltje dat ik toen net niet meer kon hebben... met die achterlijke lange verdovingsspuiten in je verhemelte en onder je neus. Nog twee nachtjes en Joop gaat mee...
Weer een stel reigers dat klaargestoomd wordt om zelf in hun onderhoud te voorzien, of misschien is dat helemaal niet zo, maar ziet het er toevallig zo uit. Mijn fantasie slaat soms op hol.
Eindelijk heb ik het nu ook weer voor elkaar dat mijn foto's dagelijks zelf een nieuw mapje aanmaken, dat wilde na het installeren van Windows 10 niet meer lukken. Het was niet zo heel erg, ik deed het met de hand dat ging ook natuurlijk, maar ja je weet dat het anders kan. Het was een kwestie van een cdtje opnieuw installeren, de instellingen aanpassen, et voila!
Ja ik weet dat jullie dat allemaal gelijk zien en doen natuurlijk, maar bij dames op leeftijd is dat allemaal niet zo vanzelfsprekend, die hebben daar even tijd voor nodig.
Dit zijn mooie ronde eikels, ik dacht dat die veel langwerpiger waren met zo'n hoedje op, of zijn het misschien geen eikels? Het is een zaailing in de slootkant en vast weer iets heel bijzonders ;)
Afgelopen nacht voor het eerst sinds jaren (behalve vorige week bij Truus dan) weer eens zonder gleuf geslapen. Een paar weken geleden vertelde Miriam al dat ze het zo deed en langzaamaan werd ik wakker want Truus deed het ook zag ik.
Jaren heb ik getobt met acht hoeken en een gleuf en niemand die me zei dat het ook anders kon, ik dacht er gewoon niet bij na, je hebt twee matrassen en die moeten apart ingepakt met alle moeite van dien, want het moet wel zo strak mogelijk zonder rimpels liefst, nou ga er maar aanstaan met je alsmaar strammer wordende lijf en vooral handen.
Gisteren heb ik grote hoezen gekocht waar het hele spul in één keer in kan, vier hoeken aan de buitenkant, that's it. Niks geen gekruip over en getrek aan stugge matrassen waar dan een lapje onder moet. Nu nog de nieuwe matrassen, dat duurt nog een week of twee kregen we bericht.
Als op de foto was het grotendeels vandaag, vooral somber, al schijnt op dit moment wel weer de zon.
Joop heeft vandaag eens een poging gewaagd om onze toverlantaarn uit zijn droom te helpen, want hij bleef onvoorspelbaar en deed het meer niet dan wel en met het oog op de komende winter is wat verlichting daar best fijn. Al met al is het nog niet gelukt en hebben we een nieuwe kap besteld die maandag komt, wordt vervolgd.
Verder valt het me de laatste paar weken op dat de Bretonse streep in opmars is. Hoe komt dat ineens vraag ik me dan af, heb ik ergens een seintje gemist, hup iedereen een streepje kopen, wel de blauw/witte of wit/blauwe. Of waren ze ergens gratis, dat heb ik dan ook niet gezien. Jean Marie zit er nu ook weer in eentje bij Matthijs. Ik ben gek op strepen, maar dan wel in allerlei kleuren en juist niet in blauw/wit, dus mij zal je er niet in zien.
Misschien komt het ook gewoon omdat ik nu weer af en toe eens wat tv kijk en zijn ze er al de hele zomer...
Als ik het goed begrepen heb worden de kersverse molenaars van molen 't Hert extra in het zonnetje gezet, dat heb ik uit betrouwbare bron. Nu ben ik alleen vergeten te vragen hoe laat... maar dat komt vast goed.
UPDATE:
Kijk, dat bedoel ik dus:
Hoi! Ria, De Molenaar en Molenaarske zo als ze een vrouwelijke Molenaar noemen, komen tussen 9.00u en half 10 bij de molen t’Hert aan, met oude paarden kar. Groeten Conny.
Dat van dat molenaarske wist ik ook niet. Bedankt Conny!
