Het longkruid bloeit ineens zomaar, plotseling zie je dan zoiets. Ik krijg nu toch echt zin om wat in de tuin te gaan doen, maar alles is nog zo vreselijk nat en blubberig. Hopelijk blijft het de komende dagen eens een beetje droog zodat het volgende week wèl kan en dan ook iets hogere temperaturen graag, nu ik toch aan het wensen ben.
Vanmiddag heerlijk door de polder gewandeld, nadat ik eerst de blubber van de ramen had gewassen, dat was ook erg nodig.
De frisse kou straalt er vanaf vind ik.
Morgen Straô in Noordwelle, de straô waar de meeste knollen aan meedoen. Het programma staat hier.
Kwam net nog een leuke link tegen over de StraÔ
Een beetje sjaggerijnig gaan slapen gisteren en zo werd ik ook weer wakker, niks vrolijke morgenstond en het goud was al helemaal ver te zoeken. Maar naar gelang de dag vorderde kwam toch ook de goede stemming weer terug, het hoort er allemaal bij, een mens kan nu eenmaal niet altijd maar vrolijk zijn.
Er staan leuke vriendelijke schapen op de dijk, ze komen met z'n allen gezellig even een praatje maken. Zielig dat die oormerken steeds maar uitscheuren, daar moet toch iets anders op te vinden zijn...
Al lieten ze zich wel van hun beste kant zien. Geen groene of roze konten, zou dat er al afgeregend zijn... of zouden ze niet zwanger zijn? Leuk zijn ze wel in elk geval.
Per 1 april wordt onze vaste huislijn opgezegd, we zijn vanaf dan alleen nog maar mobiel bereikbaar. Ik ben al aan het oefenen door hem zoveel mogelijk in de buurt te hebben, vanmiddag heb ik mijn nummer uit mijn hoofd geleerd 0610337929 (ai en nu weet ik het niet zeker) is het enige juiste nummer als je mij wilt spreken en dat kan op elk moment van de dag (denk ik). Afijn, u ziet maar. En zoals iedereen ziet ben ik weer teruggevallen op mijn ouwe trouwe Nokia. Zo fijn... zo eenvoudig... en hij ligt ook zo heerlijk in de hand.
Lekker vroeg wakker vanmorgen. Het beloofde een mooie dag te worden, dus ik besloot om maar eens naar Vlissingen te rijden voor de reparatie/vervanging van mijn tand. Eerst gebeld dat ik eraan kwam, daar hebben ze wel niets aan, maar dan zijn ze vast voorbereid dat ik wil wachten. Twee uur op zijn minst duurt het, dus ik nam Didi plus riem mee.
Na het afleveren van mijn tanden liepen we een eind richting Vlissingen langs de Nieuwe Vlissingseweg, Ik dacht eigenlijk dat het de Oude was, maar dat is niet zo.
Dit is de weg die Joop altijd fietste vroeger als hij in Vlissingen naar school ging. Hoeveel koekoeken kan je tellen. Allemaal oude opgeknapte huizen. Of juist niet.
Of vreselijk verminkt.
Daar krijg je toch tranen van in je ogen...
Ik heb me er wel een poosje mee vermaakt in elk geval, vooral ook de aangeklede vensterbanken.
Ruim voor twaalf uur was ik alweer terug bij Dental4u en mijn tandjes waren bijna klaar, ik had er zelfs nog een nieuwe kies bij gekregen waar ook alweer een barst in zat. Ik ben een (door)bijter, vandaar dat ik ook een gewapend gebit heb, omdat de boel anders helemaal snel stuk is.
Daarna weer richting huis, niet via de vertrouwde route want er was een omleiding die me op de heenweg al de nodige bibbers bezorgde, het zweet brak me uit, maar de volgende rotonde bracht me gelukkig weer op het rechte pad.
Mijn geldboom kreeg overwicht en dreigde om te vallen, tijd voor wat snoeiwerk. Zonde om weg te gooien natuurlijk dus de stekjes heb ik weer geplant. Zo krijg ik toch een hoop geldbomen...
De bakjes zijn nog een aandenken van onze vakantie op Formentera lang geleden. Als we uit eten gingen kreeg je je toetje in zo'n bakje, tenminste de toetjes die wij namen en ik vond de bakjes zo leuk dat ik daarvoor ook een toetje nam, dat neem ik anders eigenlijk nooit (dik geworden zeg, die vakantie!). Af en toe worden ze eens gebruikt, voor een nootje of een olijfje en nu dus voor een geldboom.
Granny's kleedje is ook af en ligt op de keukentafel. Heel gezellig want ik vind het anders eigenlijk best een grote bruine tafel voor z'n tweetjes. Wat zal ik nu weer eens gaan doen...
Mooi hè. Ze peddelden eerst een stukje samen op,
maar toen Didi wat te dichtbij kwam, stegen ze op, ik had net mijn fototoestel gepakt.
En was net op tijd om er nog snel eentje te maken.
Wanneer gaan we nu, het is zulk lekker weer
Maar ja, dan moet ik nog even dit en nog even dat en ondertussen houdt ze me nauwlettend in de gaten.
Maar uiteindelijk gingen we toch lekker naar het strand vandaag.
Het was er best druk, want meer mensen hadden zin in een rondje met hun hondje of twee, drie, vier, er waren bijna meer honden dan mensen.
We reden naar Zeerust, parkeerden daar de auto en liepen over het strand naar het Watergat en door de duinen weer terug. Dat is een kilometer of zeven denk ik, voor degenen die denken dat ik altijd maar mijlenver loop. Dat valt heus wel mee hoor. Ik denk gemiddeld een kilometer of acht per dag, dat vind ik ver zat.
Ik laat Didi ook verder niet uit. Als ze naar buiten wil gaat ze voor de deur staan en als ze weer naar binnen wil idem dito maar dan aan de andere kant. Er is al maanden geen poep geruimd want het is één grote blubberbende in de tuin, maar als ik eens een rondje doe zie ik weinig liggen hoor, dat is al lang alweer weggespoeld door de regen.
Wat zijn we goed hè, zoveel oranje, zoveel medailles!
Na Ganny's squares ben ik nu aan de Granny's stripes heerlijk zo'n haaksel en hoewel ik al veel gedaan heb op handwerkgebied had ik, behalve de appels, nog nooit van Granny gehoord.
Na de stripes ga ik eens kijken of Granny nog meer voor me in petto heeft.
Eerst weer even naar Ans vanmorgen want mijn rood was op en daarna kon ik terecht bij de beste kapster van Schouwen en omstreken, want mijn haar zit weer heerlijk en dat kunnen er niet veel hoor.
Gisteren belde Janny of het goed was dat ze vandaag de schilderijtjes kwamen brengen en natuurlijk was dat goed. Voor dat ze er waren had ik de spijkertjes er al ingeslagen, dus het was alleen een kwestie van even aanhaken. Prachtig hè! Ik ben er zo blij mee! Dit is nu wat ik zie als ik 's morgens wakker word, drie echte Janny van Feliussen.
Eigenlijk wilden we wandelen, maar het begon vanmiddag al snel te regenen en zodoende kwam er van wandelen niets. We dronken koffie en kletsen wat en omdat ze vanavond nog naar Zierikzee moesten besloten we samen een hapje te eten bij Salud. Het was erg gezellig.
Ik liet Janny ook de nog door mij afgedrukte foto's zien, ze vond ze gelijk prachtig, we zijn natuurlijk niet voor niets allebei in het vlasdorp geboren. Lastig fotofraferen omdat ze om een hoekje hangen, maar ze zijn echt leuk. Ik ga nu ook een setje voor haar af laten drukken.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4033-4040 van 8045 |
Volgende Pagina »
