Mijn gisteren bestelde nieuwe schoenen waren vandaag al binnen en daarom deed ik gezellig een rondje door de stad, om ze in te lopen. Geen vetergedoe meer voorlopig. Loshalen en weer aanrijgen, je bent uren bezig om je schoenen aan en uit te doen en de laatste tijd pakte ik daarom ook nogal eens mijn kaplaarzen om naar de winkel te gaan. Dat is ook geen gezicht natuurlijk, vandaar... nieuwe Adidasjes. Zwarte waren er niet meer, ik heb de grijze.
We gingen even op bezoek bij Joke in de Soepkokerij en ik vond nog een paar lijstjes voor misschien nog eens een tekening. Ik denk dat ik binnenkort de potloodjes maar weer eens pak, als afleiding voor de kerst- en andere gekte.
Ik doe zo langzamerhand geen oog meer dicht, terwijl mijn oogleden toch om een uur of half elf op half zeven hangen Ik hou het dan nog vol tot hooguit twaalf uur, Joop zit dan meestal midden in een film en die moet af.. of uit gekeken worden. (hebben jullie ook naar het Nederlands dictee gekeken? Poeh! Ik durf zowat niks meer te typen...) Als ik dan net onder zeil ben komt hij en ben ik weer klaar wakker en als ik dan net weer slaap begint buiten de dag alweer, tenminste zo lijkt het nu met de maan.. en als die er niet is is er wel iets anders waar ik wakker van word.
Ik kocht de laatste Peter van Straaten kalender in de boekwinkel, haalde shampoo voor het eerste halfjaar in 2014, er kwam een nieuwe baal brokjes voor Didi, ik haalde nog wat wijn en nootjes bij de Lidl... echt we kunnen ondersneeuwen nu. Ik ben er klaar voor... en voor de kerst ook natuurlijk... echt
In de loop van de ochtend klaarde het hoe langer hoe meer op en Joop Didi en ik trokken er zodoende op uit. Joop ging op mijn OV kaartje met de bus en Didi en ik wandelden over het strand naar Renesse.
Het werd hoog water, dus op de terugweg liepen we over de Rampweg terug, dan kon ik gelijk eens een paar foto's van de opgehoogde duinen maken.
Het karwei is bijna geklaard, dit stuk blijft zoals het was.
Tot hier en niet verder. De zon scheen nog steeds heerlijk.
Al kwam er heel af en toe een wolkje voor.
Het ziet er stevig uit, nu maar hopen dat dat ook zo is.
Bij het Koepeltje dat zelf zo langzamerhad aardig in de bosjes verdwijnt, kleurt de boel oranje door de besjes van de Duindoorn
Een prachtig gezicht.
De batterijen zitten erin en hij werkt prima! Wat vreemd toch dat ik nooit van het bestaan ervan af wist.
We wandelden wel vandaag, maar er viel weinig te beleven in de polder, het was een grijze boel. Vandaar nog maar eens een foto van de Helleborus, misschien is het deze wel . Ik wacht in spanning op wat eruit komt.
Vorige week hadden ze bij de Praxis leuke vogelpindakaaspothouders, daar nam ik er eentje van mee en dat staat nu heel gezellig als ik vanachter mijn computerraam naar buiten kijk.
Joop ging vandaag voor de uitslag van de bloedtest naar de dokter. Zijn CK waarde werd opnieuw getest omdat dat vorige keer te hoog was. Hij was gestopt met de cholesterolverlagers omdat een hoge waarde ook daardoor kan komen maar het was nog steeds te hoog. Hij moet nu door naar de neuroloog. Wordt vervolgd.
Vorig jaar gaf ik Miriam de aquarelspullen die ik nog had met het idee dat dat misschien de nodige afleiding zou brengen en gelukkig pakte ze het gelijk op. Ze maakt inmiddels prachtige schilderijen (tenminste dat vinden Joop en ik) en ze worden steeds mooier!
Het waren twee bewogen jaren. Er gebeurde nogal wat, bij de één zowel als bij de ander en als moeder kan je dan alleen maar toekijken, er zijn als dat nodig is en hopen dat het goed komt.
Gezondheid, werk, gelukkig zijn, dat gaat allemaal niet vanzelf en vaak begint het met het één, dat heeft dan weer zijn weerslag op het ander en voor je het weet zit je in een enorme knoop.
Gelukkig heeft de laatste tijd de positiviteit de overhand en ik kijk dan ook vol vertrouwen het nieuwe jaar tegemoet.
U GO GIRLS!
Vooruit kijken en niet achterom naar wat was.
Het haalbare nastreven en je niet blind staren op het onbereikbare.
Kleine geluksmomenten koesteren.
Negatieve vervelende mensen en situaties negeren of uit de weg gaan, ze zijn je aandacht niet waard.
Positief blijven.
...dat moeten we doen!
Ik zeg met opzet 'we' want natuurlijk geldt dat ook voor mij.
Silvia die dacht totaal niet creatief te zijn blijkt ook aardig op papier uit de voeten te kunnen. Voor de grap begon ze hier eens samen met de kinderen en ook die worden steeds mooier!
Zeker als je stopt 'metalleswaarjemaarmeestoppenwilt' een goede afleiding om je gevoel te uiten, petje af!
En met dit alles wil ik alleen maar zeggen dat ik trots ben op mijn meiden!
Hoe ze zich staande houden en zich door moeilijke tijden heen slaan, allebei!
Op naar 2014!
Truus mailde: 'we hebben elkaar dit jaar helemaal nog niet gezien, zijn jullie thuis komend weekend?'.
Nou dat waren we natuurlijk en nu we zijn weer helemaal bijgepraat en hebben samen gezellig gegeten en gedronken
Joop had gisteren nog buitenverlichting gevonden en die hebben ze gezamenlijk in het inmiddels groter gegroeide kerstboompje van een paar jaar geleden gehangen, ik moest nog even douchen, maar natuurlijk ook eerst even een foto maken.
Daarna wandelden we een stukje en kletsten we gezellig verder. De zon scheen heerlijk, we waren precies op tijd want eenmaal thuis kwam er weer bewolking.
Van Truus kreeg ik een heuse pluizenverwijderaar, ik had nog nooit van het bestaan ervan gehoord, heb het ook nog niet kunnen testen, maar volgens haar werkt het prima.
En nu zijn ze weer naar huis en wij gingen nog even naar de kroeg. Nou en toen we weer zo naar huis kwamen rijden was het toch echt volop kerst hier hoor, wat een lights.
Wij moeten even wat bepraten.
Doewie.
De ene dag ziet alles er nog zonnig en stralend mooi uit en dan plots is er de volgende dag alleen nog mistroostig grijs, blubberig landschap. Die blubber was er gisteren ook hoor maar die valt dan lang zo erg niet op.
Eenmaal weer thuis besloot ik dan toch ook maar de buitenlampjes op te zoeken, tenminste... ik hoefde niet eens te zoeken, ze stonden gewoon nog daar waar ik ze vorig jaar had neergezet in de garage. Een paar binnenlampjes had ik al uit de kelderkast gevist, best gezellig, zeker bij dit grijze weer.
En nu dus nog wat voor buiten. Ze deden het nog, deze kon ik zo weer ophangen, veel kapotte lampjes maar dat ziet niemand van een afstand, het gaat om het idee. Bij het poortje deed ik ook een snoertje maar toen gebeurde er weer iets, die heb ik er verder maar ingesmeten.
Echt, het is niet voor niets dat ik zo de pest heb aan die dagen hoor er is al zo vaak iets fout gegaan, voor de Kerst of tijdens en met oud en nieuw, het lijkt wel of mensen ineens anders worden, of verwachten dat jij ineens anders wordt. Of misschien ligt het ook wel aan mij, dat ik anders word omdat ik er zo tegenop zie.
Vroeger vond ik het ook best leuk, zeker in de tijd toen we nog echte kaarsjes in de boom hadden die dan rond de schemer werden aangestoken en bleven branden tot ze op waren. De volgende dag werden er dan nieuwe kaarsjes in gedaan.
Kerst het feest van de vrede, die vaak ver te zoeken is.
Plots was het avond, nadat ik heel de dag lekker in de weer was geweest. Nog steeds een beetje aan het poetsen, hondekleedjes- en andere wasjes en alweer boodschappen... we hebben niet eens gewandeld. Dat deden we tegen de avond pas nog een stukje vooral voor wat zonsondergangfoto's, maar toen was ineens mijn batterij leeg. Dat gaat blijkbaar dubbel zo snel bij kou.
Het was in elk geval een vruchtbare dag, Joop had ook zijn eerste ei.
De pagina van Rabin heeft een UPDATE!
Het gaat goed! Knap ventje, op alle fronten. We zijn trots!
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4097-4104 van 8045 |
Volgende Pagina »
