Een beetje onwerkelijk voelt het nog wel hoor.
Maar ik ben opgelucht en overwegend blij ...
met hier en daar een vreugdesprongetje...
hopelijk ook blijheid op de langere termijn...
dat hangt van binnendrijvende storingen af...
maar de eerstkomende dagen vooral blij.
Een stuk minder vrolijk vandaag, qua weer ook, het kan natuurlijk ook niet elke dag feest zijn.
Heerlijk gewandeld, dat wel.
En nu maar hopen dat ik mezelf niet al te blij gemaakt heb met een dooie mus.
Dat doet me trouwens ook aan Amira denken. Zij won vorige week Holland Got Talent en van blijdschap deed ze een dood dier na. Ik vind het schitterend, dat doet ze thuis ook als er iets gebeurt waardoor de ze kluts kwijt is. Dat zouden meer mensen moeten doen!
Nee, dan sommige mensen met een zware vorm van hoogmoedswaanzin, die moeten eigenlijk gewoon per direct achter slot en grendel.
Zo komt er toch weinig terecht van mijn goede voornemen... grrr!
Nu ja, mìjn ei van vandaag ben ik weer kwijt in elk geval.
Bij Joop komen ze volop uit, elf jongen al, ook al verloopt ook dat niet zo voorspoedig. Veel onbevrucht en sommigen zelfs nog geen ei gelegd. Maar we blijven positief! Dit wordt een topjaar!
Met morgen om te beginnen weer een nieuwe topdag...?!
Goed bezig! Met fotograferen doe je het haast dagelijks: een ander perspectief kiezen bepaalt vaak het beeld. je kunt het vast ook op andere terreinen toepassen succes!.
Zo reageerde Marlies op mijn goede voornemen wat meer afstand te nemen van zaken de me op wat voor manier ongelukkig maken.
Dat bracht ik vandaag wat foto's maken betreft gelijk maar eens in de praktijk. Ik bekeek de bomen en het riet eens van een andere kant, gewoon omdat het kon en vooral ook omdat ik zo blij was en nog steeds ben.
2014 kan voor mij namelijk nu al niet meer stuk en hoe druk je dat dan uit? Voor mij is dat met foto's, die zeggen in mijn geval vaak meer dan woorden.
Een blije mij met windje mee.
Een goed begin en nog een heel jaar de tijd om ook tot een goed eind te komen.
Want natuurlijk zijn we daar nog lang niet.
Nou, ziet het er vrolijk uit, of ziet het er vrolijk uit?
We brachten oudjaarsavond bij Salud door, er was een pubquiz en na nieuwjaar dansten we nog even. Een leuke avond zodoende. Toen we thuis kwamen bleek er toch iets mis, we konden om te beginnen al niet in huis omdat Didi blijkbaar met haar poot de knip van de voordeur een beetje naar beneden had geduwd. De achterdeur zat ook op de knip dus dat zou moeilijk worden... maar met een flinke schop deur ging hij toch open.
Ze had dun gepoept in de gang en was behoorlijk van slag. Nu had ze eergisteren het bot van de vleesboerderij weer tevoorschijn gehaald en ik weet niet voor hoever opgegeten. Wie weet zat er stukje bot dwars, of waren haar darmen daardoor van streek. Daarbij natuurlijk nog eens het vuurwerk, waar ze anders nooit op reageert, maar ja, we waren er niet, ik weet het niet. Volgend jaar maar weer gewoon thuis.
Nadat ik alles had opgeruimd kroop ik nog even achter de pc voor de foto's, altijd leuk en al met al werd het toch best nog laat. Toen ik eenmaal wilde slapen krabbelde ze elke keer aan de deur van de bijkeuken, ze wilde naar buiten en even later nog eens, en nog eens... van slapen kwam zodoende niet veel. Ik ben het jaar dus maar begonnen met een middagdutje.
Niet gewandeld maar lekker bij de kachel gebleven.
Een update van de Helleborus. Veel bijzonders is het nog niet, ik denk dat het hierbij blijft, mocht het nog veranderen dan laat ik dat zien natuurlijk.
Het waaide best hard vandaag en Joop wilde een eindje rennen, daar is hij sinds kort weer mee begonnen en daarom gingen we weer naar het bos. Het was in elk geval droog op onze heugelijke zevenenveertigjarige bruiloftsdag.
Joop rende, ik wandelde en zag genoeg.
Mijn laatste logje van dit jaar, of er moet morgen zoiets verschrikkelijk leuks gebeuren dat ik wel even moet, maar dat zit er denk ik niet in.
Ik heb wel een goed voornemen en ook iets leuks bedacht voor volgend jaar.
Dat goede voornemen wil ik wel vertellen, ik weet niet of ik het kan hoor want een mens heeft toch ook met zijn aard te maken, maar ik ga proberen meer afstand nemen voor zover dat kan, van de dingen die me ongelukkig maken.
Joop roept altijd, "ik heb geen probleem!"
Dat wil ik ook!
Ik begin dus met een schoon jaar, morgen doe ik alles wat ik niet meer wil in een doosje en dat begraaf ik dan, of ik gooi het in de wind, dat hangt van het weer af.
Dat leuke dat zeg ik niet, dat is alleen van mij.
Iedereen een fijne jaarwisseling.
Tot volgend jaar!
Het eind is in zicht.
Ik proefde vanmiddag de eerste oliebollen van molen de Lelie en ook de appelflappen. Ze waren heerlijk, dus ik hoef met oudjaar niet ver te lopen.
Op naar een nieuw begin.
De eerste tekenen zijn er al, net als de Duitsers die in grote getale zijn afgereisd om hier de jaarwisseling te vieren en even de winterse rust te verstoren.
Heerlijk gewandeld vandaag, het was alweer prachtig weer!
'Blijf maar lekker thuis hoor, ik kom toch binnenkort weer die kant op'.
Dat kreeg ik gisteravond als antwoord op de vraag of Silvia thuis was vandaag. Martin had migraine en ze deed toch verder niets aan haar verjaardag, dus ja...
Ik vond het niet erg. In plaats van een paar uur in de te auto zitten, wandelden Didi en ik nu lekker in de zon naar de vleesboerderij.
Alles bij elkaar een km of elf dus dat viel best nog mee. Ik had me alleen verkeken op de temperatuur. Een dunne das, geen wanten en op de terugweg een ijsklomp op mijn rug, maakten toch dat het best fris werd op den duur.
Didi kreeg bij thuiskomst een heerlijk bot, ook van de vleesboerderij, dat ze gelijk ging begraven, want wie vindt bevroren bot nu lekker... Simba beschouwde het meer als een ijsje, maar dat kan Didi niet bekoren.
Verder lekker de Top 2000 aan. De modder maar weer eens van sommige ramen gewassen en de kerstspullen opgeruimd. Die van buiten in stukjes geknipt en gelijk in de Kliko gedumpt. Volgende week eens in het tuincentrum kijken of er nog iets in de aanbieding is.
