Na een heerlijke wandeling gingen we vanmiddag even bij Abeltje en Koola op bezoek.
Gezellig even bijkletsen met de baasjes met een wijntje en een muziekje erbij. Wij laten het vaak bij de radio, hooguit een cd, maar wil je er ook beeld bij dan duurt het even, gelukkig niet alleen bij ons.
Waar is de tijd van die prachtige zwarte schijven gebleven, pick-up aan en draaien maar, hoewel... zo eenvoudig is dat ook niet eens meer, want die hebben we nog wel, maar dat is ook allemaal onderdeel van het grote radio-tv-opname-afspeel-dvd-muziek-gebeuren waar toch minimaal drie afstandbedieningen voor nodig zijn en dan is het al gauw 'hoewashetookalweer'.
Het lukte en we luisterden en keken o.a. naar Roy Orbison.
Niet te hard (op dat ene nummer na dan) want anders versta je elkaar niet meer hè...
Tiedeldiedoe tiedeldiedoe mlh, Tiedeldiedoe tiedeldiedoe mlh, Tiedeldiedoe tiedeldiedoe mlh...
Ik dacht wat hoor ik toch! Er waren wel een paar huizen in de buurt en opeens wist ik het... er gaat iemands telefoon. En toen duurde het nog even totdat het tot me doordrong dat het die van mij was die overging en dat hij gelijk vertelde wie er belde. Eer ik toen het goede knopje gevonden had zonder bril, was hij al lang al gestopt natuurlijk.
Gisteravond wilde ik hem opladen, dus ik had het stekkertje van mijn oude Nokia in de nieuwe Nokia geduwd, het paste, dat was wel fijn natuurlijk. Even later keek ik eens of hij wel aan het opaden was, maar hij zei dat de headset was aangesloten, ik vond het raar, maar liet het zo... Tot ik het voor de zekerheid toch maar eens vroeg en toen bleek dat de oplader in het gaatje ernaast moest, dat paste dus niet, rare lui die mannen van Nokia.
Heerlijk weertje weer vandaag er was in elk geval volop zon.
De Clematis loopt uit, net als vele ander bomen en struiken...
en de luizen ook ...
Eerst dacht ik nog 'straks doet ze het niet', maar na enig aandringen werden toch mijn oorwarmers afgeknipt. Ik ergerde me eraan en misschien staat iets langer dan wel leuker... zo leuk ben ik toch niet meer hoor.
Volgende stap wordt een nieuwe bril, ik zie zowat niets meer. Dat is minder natuurlijk, maar een nieuwe uitzoeken toch ook wel weer leuk. Ik denk dat ik dit keer voor een vlinderbril ga.
Vanmiddag wandelden Sil en ik een rondje terwijl Joop de nieuwe Windows Office installeerde. Verder moeten mijn tanden in de revisie een afgebroken gerepareerde voortand die lelijk wordt en een controlebeurt bij de tandarts, want ook kunst heeft onderhoud nodig.
Nieuwe steunzolen en ook eens naar de dokter, want het is natuurlijk onzin dat vrouwen na hun 60ste maar gewoon baarmoederhalskanker moeten krijgen zonder dat dat ontdekt wordt. Niet dat ik klachten heb, maar dat had ik voor mijn 60ste ook niet. Ook dit vind ik een goede zaak.
Wat de telefoon betreft had Joop nog een afdankertje van hemzelf te liggen, een Nokia zonder Wifi en dat is nu juist het enige dat ik als nieuw extra wil. Ik hoef niet altijd op het internet te kunnen, geen goed fototoestel erin, maar als er Wifi in de buurt is wil ik daar wel gebruik van kunnen maken. Mannen... als ze het zelf 'nodig' hebben mag het wat kosten hoor, maar owee als moeders een nieuwe wil. Ik heb hem nu in gebruik, eens kijken of het bevalt...
Mijn lijf is doorgemeten door Sil, vorige keer ging het niet goed, toen had iedereen hetzelfde resultaat, nu zit ik op een mooi gemiddelde. Het is waar ze mee bezig is op dit moment, dus oefenen en uit proberen doe je dan op je familie natuurlijk.
Lekker lang lanterfanten 's morgens, zeker als het niet echt weer is om naar buiten te gaan. Vanmorgen verdiepten we ons eens in de telefoons... mijn trouwe Nokia doet het nog wel goed, maar gaat vaak onverwachts zomaar uit, waardoor ik weer onbereikbaar ben natuurlijk. We zijn er nog niet uit.
Sil is ook weer even over. Ze ging eerst naar de kapper voor een grote beurt en ik deed intussen een rondje met de hondjes.
Een spannend rondje weer kijk maar eens, dat luchtje kwam achter ons opzetten.
Een ieniemienie bloemetje in de tuin.
Bolletjes die boven de grond uit piepen
En de Helleborus waar toch blijkbaar nog iets van een bloem in komt. Het is spannend in de tuin en bijna voorjaarsachtig te noemen, want overal zitten knopjes in en vanmiddag hoorde ik van iemand waar de appelbloesem al bloeide.
Vanmiddag ontmoette ik een groepje Stoepeschieters. Altijd leuk om mensen die je al een tijdje op het internet onmoet, ook in ´real life´ te leren kennen. Het was erg gezellig.
Didi en ik gingen weer eens met de bus vandaag. We stapten uit op het Transferium in Renesse en wandelden vandaar via de Hogenboomlaan naar het Watergat. Het was heerlijk weer.
Gelukkig hadden we windje mee, er stond best een behoorlijke bries en of Didi zich nu verstapt had weet ik niet maar ze heeft best een tijdje erg mank gelopen en we hadden nog een behoorlijke tippel voor de boeg.
Gelukkig ging het steeds beter.
En het weerhield haar ook niet van een flink partijtje rollebollen
We hebben lekker doorgestapt, zo kon ze haar eigen tempo lopen. Rechtsachter zit het mankement en toen we thuiskwamen heb ik haar een pijnstiller gegeven, gewoon uit voorzorg want dat zijn ook ontstekingsremmers.
Zere poten moeten we niet hebben. Morgen maar even rustig aan.
Vanavond heeft ze weer eventjes opgepast toen Joop en ik een daghap aten bij Salud. Ik merkte toch dat ze het niet leuk vond, ze was de oudejaarsavond blijkbaar nog niet vergeten. Maar het ging goed en we waren na een heerlijke maaltijd lekker snel weer thuis.
"Wat doe jie noe wi zo vaare van uus, môje nat regene!"
Ik kijk eens achter me en zeg dat ik denk dat het voorlopig wel droog blijft...
"neee, je môt deahinter kieke, dea komt de wint vandeane!"
Afijn we maakten een praatje, er was een 'klus iezer gebrocht' daar waar ze met het voetgangerstunneltje bezig zijn, dus er zit weer beweging in de zaak.
Iezer is best fotogeniek vind ik dus ik maakte er wat foto's van.
De lucht deed ook weer zijn best goed uit de verf te komen vandaag.
Het dreigde wel, maar ik hield het gelukkig toch droog tot ik thuis was.
Wat heerlijk hè, gewoon weer maandag, iedereen weer aan het werk, of in elk geval het gewone leven van alledag. De eerstkomende feestelijkheid is nu weer de Strao. En voor Scharendijke hier.
Mijn fototoestel was leeggelopen vannacht. Gelukkig zag ik het voordat ik ging wandelen, dus ik legde hem nog even aan de prik en stofzuigde intussen. Jammer genoeg lag hij aan het verkeerde stekkertje want als de pc stilvalt wordt er ook niet opgeladen.
Afijn er was toch een blokje zichtbaar en gelukkig kwam Mir net thuis zodat ik ook haar (mijn oude) tioestel mee kon nemen.
De mijne begon na twee foto's alweer te piepen, maar gelukkig een reserve. Er was best een bijzondere lucht en dan loop ik zo te balen als ik geen foto kan maken.
Janny belde net voordat ik wegging, ze zouden op de koffie komen. We hebben weer gezellig zitten kletsen. Ook over de Kerstdagen van vroeger. Hoe we nog eens met zijn allen in St.Phillipsland waren met de Kerst en allemaal bleven slapen, tien man sterk. Janny en Freek met vier kinderen en wij met twee en zo groot was dat huis heus niet. En mijn moeder maar lachen en koken en regelen. Diepe bewondering hebben wij daar nu voor. Geen boodschap namen we mee, daar dachten wij niet eens aan, want alles zou er zijn, zoals altijd.
Mijn vader die geen stap uit zijn stoel deed, daar herinner ik me tenminste niets van en wij wasten hooguit eens iets af, maakten de boontjes schoon, of bemoeiden ons met de kinderen zo goed weten wij dat niet meer, maar het verliep altijd vlekkeloos. Daar heb ik dus mijn kerstangst niet aan overgehouden. Vroeger was het nog goed.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4073-4080 van 8045 |
Volgende Pagina »
