Vroeg op vanmorgen om de tuinstoelen even opzij te zetten, het was heerlijk rustig maar best fris... het ijs lag op de tafel.
Even later kwam de versnipperaar, inclusief twee man om hem te bedienen en ook nog even een boom om te zagen. Twee uurtjes later was alles gepiept en heb ik alle snippers weer verdeeld over de paadjes, zodat die er weer fris en fruitig bij liggen.
Tussendoor nog wat in de vijver gevist. Er is al behoorlijk wat alg, erg vroeg dit jaar. Terwijl ik daarmee bezig was ontdekte ik ook de eerste kikkerdril. Ik heb ze nog niet horen kwaken, alleen een paar keer een zacht gebrom zodat ik wel wist dat ze er nog zijn.
En toen Joop belde en vroeg of ik even de jonge duiven los wilde laten, heb ik daar maar weer eens een filmpje van gemaakt. Ze vliegen nog niet gelijk weg, maar gaan eerst even op het dak om daarna met z´n allen de hort op te gaan, gemiddeld een week of tien oud, een mooi gezicht.
Op de dag van de Strao werd er eentje aangevallen door een roofvogel. Ik zat hier achter mijn pc en zag ineens iets fladderen. Toen ik ging kijken, lag hij tussen de struiken, met de takken dwars door veren en weet ik wat nog meer. Ik heb hem er tussenuit getrokken maar zag wel dat het niet goed was, zijn kop viel er zowat af. We, Sil was er ook bij, hebben Joop erbij geroepen en die had het ook al snel gezien, die doif overleefde het niet.
Ik zag er best tegenop vandaag om naar buiten te gaan, het zag er zo koud uit en dat was het ook! Toch na een paar uur dralen de moed bijeen geraapt en eenmaal onderweg is het dan best lekker natuurlijk. We kwamen Floris tegen bij het Koepeltje en nog een vreemdeling, dat was even gezellig spelen met z'n allen.
Daarna reed ik nog even naar Burgh voor een vers gebakken stokbrood bij AH, we namen de toeristische route en de Pompe toren stond er zo mooi zonnig bij dat ik het niet kon laten wat foto's te maken.
En om de dag lekker af te sluiten aten we een makreeltje met stokbrood dus en nog wat kaasjes.
En nu heb ik alweer slaap, ik zou zo mijn bed inrollen, maar dat is nog een beetje te vroeg. Al zal ik het niet laat maken vanavond. Morgenvroeg komt de grote versnipperaar, werk aan de winkel dus, als ze klaar zijn.
Vanmiddag lekker even naar het tuincentrum in Renesse geweest, daar knapt een mens van op bij dat sombere weer. Ik wilde een paar struikjes voor wat kale plekken en gewoon wat ander vrolijk spul en daar ben ik goed in geslaagd. De rooie stokkenstruiken krijgen nog gezelschap van gele als het goed is. Als ik dat ergens anders zie staan vind ik het altijd mooi, vooral 's winters.
Inmiddels zijn ook te kamerplanten verpot, dat was nodig. Nu maar hopen dat ze weer wat opknappen, want veel bladverlies gehad afgelopen winter.
Afgelopen week heb ik de trapjes weggehaald. Ik wil graag dat dat stukje van de schutting komende zomer ook eens begroeid. Op de kale plek heb ik al een roos (met doorns) geplant en wat prrrikkkeldrraad rond de planken gedaan. We hebben tenslotte gewoon een hek, misschien tien meter verder lopen, maar je hoeft niet meer levensgevaarlijk te klimmen. Nou dat wordt nog wat hoor, ik ben benieuwd...
En toen zat ik gisteravond rond middernacht ineens in het ziekenhuis met een blaffende dochter. Daar word je niet blij van en Mir natuurijk nog veel minder. Toch in het vervolg maar wat eerder naar de dokter. Ik herken het natuurlijk wel, want zelf stel ik het ook altijd zo lang mogelijk uit. Daarna nog even langs de apotheek en zo kwam ik rond een uur of één weer klaarwakker thuis. Bij mij duurde het dus ook even voor ik eindelijk sliep.
Niet veel gedaan vandaag, even de spieren wat rust, vooral mijn handen zijn stijf en dik. Ik ben zo blij dat ik geen ringen meer draag. Oorbellen ook niet eigenlijk, alleen een armband en die irriteert me af en toe ook, want als ik type rammelt hij op mijn bureau.
Dat ik dingen niet meer draag wil natuurlijk niet zeggen dat ze me niet lief zijn. Ze zijn van mij, horen bij mij... en wie weet ga ik ze ooit weer eens dragen.
De bomen van foto hebben geen keus, ik dacht eerst dat ze al zo vroeg bloeiden, maar het zijn kaarsjes...
Na nog wat gerommel in de tuin vanmorgen, o.a. het schoonmaken van de bank en stoelen, zijn we vanmiddag eindelijk eens op de bus gestapt.
Dat was toch wel weer een aparte ervaring. Bussen is net autorijden, alleen schommelt het wat meer en je kunt niet naar buiten kijken als hond zijnde. Als mens zie je ook weinig, de ramen zitten veel hoger dan vroeger.
We zijn meegereden tot het Transferium in Renesse, verder gaat hij ook niet, dus als ik eens naar Burgh wil, moet ik daar eerst weer twintig minuten wachten.
Didi mocht voor niets, eigenlijk mag dat niet maar hoe het dan echt moet wist de chauffeur ook niet te vertellen, een ov kaart met een hondenkop is ook een beetje raar, al zou het dan wel zo moeten.
We liepen door Renesse en de polder terug. Het was heerlijk.
Druk met van alles, wandelingetjes tussendoor, het huishouden, voozover we dat dan nog hebben. Het lijkt een soort fliow waar je in zit. En dat is best lekker! Maar ik merk toch dat ik op moet passen. Vandaar dat ik vandaag alleen maar de ramen zeemde binnen en buiten en dat ik daarna een rondje Klokje deed en vanavond gingen we voor de daghap bij Salud, dus ik hoefde niet te koken.
Verder hoorde ik van iemand dat ik eigenlijk die lange pielen ook allemaal om moet zagen, veel beter. Dat moet dus nog voor maandag. Het zijn er niet zoveel, maar het zijn wel gewoon bomen.
Er staat er nu één voor boom te spelen terwijl hij dat helemaal niet meer is, alleen is hij daar zelf nog niet achter. Doorgezaagd tot op een paar draadjes, maar hij wil niet vallen. Duwen helpt ook niet, tenminste niet met mijn duw. Eens kijken of ik Joop de komende dagen even bij zijn lurven kan griijpen voor een paar uurtjes, of tenminste toch één, voor die duw en om de zaagsnede af te maken die ik in de kersenboom maakte.
Ik durfde eigenlijk niet, het was net te hoog, dus honderd keer het trapje verzet, trapje op, even meten en kijken en er weer af, totdat ik toch even de zaag aan kon zetten, maar kersenhout is hard en dat duurt dan lang en ik vond het al eng.... Dus toen er weer af en toch maar gestopt.
Ja ja, ik ben erg voorzichtig hoor. Ik heb geen zin de rest van de zomer in het ziekenhuis te liggen. Net als met het snoeien afgelopen dagen mijn grootste angst was dat ik in mijn voet zou zagen. Het is me gelukt een schamp langs mijn laars te geven, daar is het gelukkig bij gebleven ;)
In die paar dagen van snoeien heb ik toch een aardig klampje hout bij elkaar gesprokkeld. Dunne stammetjes natuurlijk, maar daarom juist wel fijn voor bij de buitenkachel, daarom heb ik het ook gelijk maar daar gelegd, er zat genoeg dood hout tussen en de rest kan na een zomertje zon ook wel gestookt worden.
En zo is het nu. Met aan de voorkant en op nog een paar plaatsen nog een grote takkenbos om te versnipperen. Over een paar lange pielen twijfel ik nog, maar ik heb de tijd tot maandag, dan komt pas de grote versnipperaar.
De loods bij de buren wordt ook weer gebruikt door de eigenaars zelf, dat blijft ook voorlopig wel zo. Lekker rustig. We zien het verder wel.
De narcissen bloeien. Het was een donkere dag maar dat vond ik helemaal niet erg, de temperatuur was goed voor hetgeen ik mee bezig was.
Na het snoeien deden we nog een rondje Kapelleweg en in het dorp een paar boodschappen, gelukkig ging Joop ook net naar huis zodat ik kon meerijden.
Dit stuk van de bomen ben ik behoorlijk aan het uitdunnen, het is erg nodig wat er groeit niets dan mos, veel te donker altijd. Maar ja, ik doe het wel op mijn gemak hoor, paar stammetjes zagen, dan de onderkanten in mootjes voor in de kachel en de rest op een hoop om te (laten) versnipperen. Kachelhoutjes in de kruiwagen, wegbrengen en opstapelen en weer een paar stammetjes...
Ik stond net te kijken in de keuken, maar als je ziet wat er al uit is en denkt dat dat dan een enorm effect heeft, nee. Vanmorgen ook eerst mijn huis eens een beetje opgeruimd, want na een paar weken rugpijn en een weekend straô was dat ook best nodig.
Ik ben dus weer lekker bezig in mien tuuntje en zo. Rugpijn is weer zo goed als over en dat wil ik graag zo houden.
