Hard gepoetst vandaag. Sinds het begin van de bouw van de blokhut weinig gedaan in huis, dus het was best nodig.
Vanmiddag alweer even naar Zierikzee, mijn camera was eindelijk klaar. Ook die is inwendig helemaal opgepoetst.
En nu maar wachten tot die lucht ook eens schoonwaait.
Toen ik vanmiddag thuis kwam van boodschappen doen stond Levi me op te wachten met een bordje prachtige garnaaltjes en vroeg of ik er wat van lustte. Zelf gevangen en zelf gekookt, ze smaakten prima al had het wel wat zouter gekund. Ik denk dat er net als bij haring snel zout bij moet vooral om ze vers te houden, ach ja, al doende leert men. Het pellen is ook nog een kunst apart natuurlijk.
Snel even door Zierikzee gelopen vanmiddag en even bij de schoenenuitverkoop gekeken en daar stond toch een prachtig laarsje, maar het uitverkoopprijsje hing er niet aan... bleek het van de nieuwe collectie te zijn. Ik vind het nog veel te vroeg voor winterschoenen eigenlijk...
"We staan weer op de foto Mien"
"Oh..."
"Vinden jullie het goed?"
"Ja hoor, eigenlijk kost het een tientje." zei ze met een brede lach.
Vandaag waren er pannenkoeken.
De zon kwam tegen de avond ook nog even door.
De rest van de dag was het zo:
't Gaat goed hoor, ze pakt geen schoenen en andere kledingstukken meer, alleen tennissen en badmintonnen gaat niet als ze in de buurt is, dan wil ze toch dat balletje hebben. Vanmorgen hoorde ik een vreemd gekraak en zag dat ze met iets liep, ik riep al dat het los moest, maar toen ik beter keek zag ik dat het een flesje was en ja, die vindt ze onderweg ook weleens. Dat is leuk speelgoed en dat mag wel van mij zo'n flesje. Verwarrend dus, eerst roept ze dat het los moet en dan mag je het toch houden.
Yara vindt skeeleren niet fijn. Door haar oogafwijking ziet ze de dingen toch vaak niet zoals ze werkelijk zijn, vooral diepte, afstapjes, zulke dingen. Geef haar maar een paard, ze maakte gisteren een ritje met Sil en ging vanmorgen mee op de vouwfiets van opa.
Er schijnen problemen te zijn bij Webreus, mijn host. Vorige jaar ben ik verhuisd naar een nieuwe server en ik denk dat ik er daarom niets van merk, maar mocht ik niet bereikbaar zijn, dan weet je hoe het komt.
Gisteravond weer eens gezellig de kroeg bezocht met mijn dochters, dat gebeurt niet zo vaak. Tot laat lekker buiten gezeten bij de Surf Inn.
Vandaag wat in de tuin gedaan en weer een flink eind gewandeld. Alweer geen strandweer voor de vakantievierders.
Het viel wel mee met het voorspelde noodweer vannacht, meer dan een paar buitjes zijn er niet gevallen en vandaag was het lekker droog en vooral lekker wandelweer.
Ik deed via de Delingsdijk een rondje over Serooskerke, waar het geboortehuis van mijn moeder te koop staat. Het ziet er al lang niet meer zo uit als vroeger toen de wagenmakerij er nog was, maar toch nog wel altijd een vertrouwd plekje, waar mijn zus en ik als kind, samen met onze ouders, vakantie vierden bij mijn opa en oma. Hoewel we vlak bij elkaar woonden, Serooskerke Zonnemaire is maar een km of acht, zagen we elkaar buiten de verjaardagen om niet zo vaak, maar 's zomers gingen we met z'n allen op de fiets richting Serooskerke voor een week. De Delingsdijk waar ik vanmiddag over liep was er toen nog niet.
Het eerste wat mijn opa altijd deed was een schraag met een plank neerzetten, zodat we konden wippen met de kinderen uit het dorp. Verder deed hij niet veel met ons, hij zaagde, timmerde en zette de boel in de menie . Ik mocht wel in de werkplaats mezelf vermaken met de krullen en het afvalhout, daar timmerde ik een poppenkast van weet ik nog, maar we moesten ook niet teveel in de weg lopen. Ik had vriendinnetjes, ging naar het strand en vermaakte me prima. Dat zal met mijn zus hetzelfde zijn geweest al heb ik geen idee meer van wat zij aan het doen was, daarvoor scheelden we teveel.
Sil eergister: "Mam heb je peper?"
"Ja hoor, zet het daar maar neer, ik koop wel nieuwe".
Mir gister: "Mam heb je peper? Wil ik snel ff iets maken is de PEPER op!"
"Ja hoor, maar ik wil het wel terug hebben".
Ikke vanavond: "Mag ik even peper.... en mayonaise..."
Sil: "... jij eet toch nooit mayonaise... er zat een heel dik vel op..."
Ikke: "Nee, maar wel als we gebakken ardappeltjes eten, zoals vanavond".
Oh ja en Joop is kampioen! Welke duivenmelker krijgt dat in drie jaar voor elkaar!
Vandaag was het de jaarlijkse Braderie in het dorp. Ik ben er vanmorgen even over gelopen, maar het is toch elk jaar weer hetzelfde en rommel had ik ook al niet nodig, dus ik ben lekker de polder in gedoken en heb van het hele gebeuren verder niets meegekregen.
Joop heeft een spannende duivenvlucht vandaag en het ziet er naar uit de het kampioenschap binnen is, maar nog niet te vroeg gejuigd natuurlijk, om acht uur weet hij meer.
Op onze camping wordt het drukker en drukker, de kinderen van Martin zijn er nu ook en vriendjes die komen slapen, een gezellige boel daar. Nu nog wat beter weer, want voor de komende nacht en morgen ziet het er niet al te best uit. Hopelijk blijven de tenten overeind.
Nu het eenmaal in gebruik is blijkt het een supergezellig en handig huisje. De kinderen slapen in de tent omdat ze dat leuker vinden, maar een ontbijtje op het bed van mama smaakt natuurlijk prima met zo'n tv aan je voeten.
Martin is er nu ook. Hij bracht de grote tent mee waarin ze elk hun eigen slaapgedeelte hebben, die staat nu ook overeind en heeft wonderwel dezelfde kleuren als het huisje.
De kinderen hebben al vriendjes gemaakt in de haven, die vermaken zich daar prima en vinden zo langzamerhand makkelijk zelf hun weg in het dorp, dat is ook het leuke natuurlijk en ze doen nu dezelfde dingen die Silvia ook deed toen ze zelf zo oud was. Vooral om en nabij de haven en de dijk is het goed toeven voor de kinderen.
Joop was in de tijd dat onze kinderen dezelfde leeftijd hadden als de kleinkinderen nu, actief in de jeugdcommissie van de Watersportvereniging, zij hadden een Optimist, waarmee ze bij goed weer zelf konden zeilen. Wij hadden toen ook een zeilboot, lang geleden allemaal, maar het watersportgebeuren is Silvia toch wel een beetje in het bloed blijven zitten.
Na de regen van afgelopen nacht was het vandaag prima weer en bij Camping Duin en Strand een drukte van jewelste bij het wisselen van de wacht.
