Vroeger... stond onze vlaggenmast aan de voorkant bij het hek, toen hing ik er altijd van die kleurige windzakken in, om te zien uit welke hoek de wind kwam.
Later werden de bosjes te dicht en vonden we het wel leuk om hem achterin de tuin te hebben, daar staat hij dus nu, maar vlaggen... ho maar en ook geen windzakken meer...
Sinds vorige week hebben de buren een vlag en nu ben ik jaloers. Ik wil ook weer een vlag of een kleurige zak aan de voorkant. De bosjes zijn inmiddels behoorlijk uitgedund en er moet nog iets weg, de stippen staan al sinds vorig jaar op de takken en als die weg zijn kan er weer gewapperd worden, kwestie van de mast van het ene naar het andere gat brengen.
Dat deed me vandaag aan het volgende gedicht denken:
Hoor even, ik vertel je wat
ik heb vandaag de vlag maar uitgestoken
omdat de lucht iets heel bijzonders had
omdat de winden zo naar bloemen roken
Men zei, daar is iets schoons op til
en keek of men de koningin verwachtte
de wereld was zo wijd zo wit zo stil
ik keek eens hier, ik keek eens daar en lachte.
Toen dreef een grote vogel aan
en bleef wat spelen op z'n zilv'ren zeilen
die had twee stelte' om in een poel te staan
en nog een stok om slootjes mee te peilen.
Daar dreef nog eens iets wits voorbij
heel in de verte hing een klok te klinken
de witte mist hing op de groene wei
en daarin stond een druipend paard te blinken
De wereld kreeg eensklaps een kleur
de grote hemel was ineens ontloken
de rijke zon verguldde een oude deur
en toen heb ik de vlag maar uitgestoken.
Jac.Schreurs.
Gisteravond wisselden we de gewonnen bonnen in en aten lekker een hapje bij Salud. Eenmaal weer thuis kwamen M&M nog gezellig even langs voor een borreltje en toen was de verjaardag van Joop ook weer voorbij.
Vandaag wandelde ik een flink eind in de kou en de wind, maar als je goed doorstapt word je natuurlijk vanzelf warm en Didi zorgt ook wel dat ze op temperatuur blijft. Thuis gekomen lekkere warme chocolademelk met paaseitjes en met de Viva en een breiwerkje op de bank, bij de kachel, want die kunnen we nog niet missen.
Hij komt er aan hoor, de lente, echt!
Vandaag brachten Silvia, Martin en de kinderen een bliksembezoek. Snel twee bakjes koffie en weg waren ze weer, de soep die ik gemaakt had gaat maar in de diepvries want daar is niet van gekomen. Al met al ben je daar dan toch een hele dag mee bezig, ik heb verder niets gedaan tenminste. Ook al geen foto, daar heb ik niet eens aan gedacht.
Vanavond moesten we eigenlijk ook nog uit eten met de duivenclub, maar als ik ergens geen zin in had was het wel een driegangenkipmenu (ik ben toch al niet zo gek op kip), met veel knoflook natuurlijk, want dat moet bij kip anders smaakt het nergens naar en daar krijg ik dan weer buikpijn van. Dus ik heb lekker eigengemaakte soep gegeten en Joop is samen met zijn duivengoeroe. Kunnen ze gezellig onder het eten over de duifjes kletsen en ik kan lekker relaxen met een wijntje en een peukje op zijn tijd, zonder dat ik daarvoor naar buiten moet, ik ben nog verkouden genoeg.
Straks, morgen, voor de late lezer vandaag, de 26ste is Joop jarig, 66 alweer.
Aan het begin van de middag brak de zon eindelijk door en wat ziet en voelt alles dan toch gelijk anders. Ik ben begonnen om de auto eens uit te mesten en daarna ook gelijk maar naar de wasserette gereden voor een uitgebreide wasbeurt, gemak dient de mens hoor en ik moest toch even in de stad zijn want mijn mascara was op. Eenmaal bij de drogist liep ik ook nog een leuk nagellakje en lippenstift tegen het lijf. Als je er naar zoekt vind je het niet, dus ik heb het gelijk maar meegenomen.
Daarna deden we nog een rondje Ellemeet, de zon was inmiddels wel weg hoor, maar in de nabijheid van het strand kwam hij toch weer tevoorschijn.
Het was zodoende een heerlijke dag, lekker in de weer geweest.
Ik had het al vaker of die Steurtop, het hoogste punt van Scharendijke.
Nu ik weer eens mijn fotomapjes aan het opruimen ben kwam ik vanmiddag een foto tegen uit april 2004 waar Simba nog lekker ruim op de steentjes ligt en de polder achterin leeg is. Vorige week maakte ik deze, het bankje is al zowat ondergegroeid en ook een stuk moeilijker te bereiken. En dan vooral die lege polder erachter, wat een verschil. Alles is zowat volgebouwd daar, daar heb ik ook nog foto´s van. Je zou denken dat valt wel mee met al die veranderingen, maar dat gaat hard.
Daarom vind ik het ook zo moeilijk foto´s uit te zoeken, wat er weg kan en wat niet. Mijn C schijf was zowat vol, dus nu staat alles op D, maar ja ´t zijn grote bestanden en kleiner maken heb ik ook geen zin in, dan gooi ik ze net zo lief weg, dus ik ben aan het sorteren geslagen en kijk dan vooral wat er op staat uit de omgeving. En veel er van geef ik ook maar vast ergens een plekje op ´het net´, of soms wel op twee plekjes. Zekerheid voor alles.
Zo kwam ik ook de oude boerderij aan de Schelpweg weer tegen, waar nu een nieuwe staat, ik maakte er vanmiddag maar eens een foto van, want die boerderij verandert voorlopig niet, maar wel hoe hij eruit ziet, de tuin, de omgeving.
Ik ben er druk mee, het was er ook wel weer voor vandaag.
Voor diegenen die er nog op zaten te wachten, mijn nieuwe bril. Hij is bruin van buiten en turquoise blauw aan de binnenkant wat ik zelf erg leuk vind. Ik was vanmiddag ook bij de kapper, dus vandaar dat mijn haar zo raar zit. Geverfd en al, dan moet het eerst weer een paar keer gewassen zijn voordat het weer lekker valt, maar de eerste zes weken ben ik weer onder de pannen wat haar betreft en wat bril betreft iets langer hoop ik.
Zojuist heb ik ook mijn stem uitgebracht op Mien Domus zodat ze misschien WERELDONDERNEMER VAN HET JAAR 2011 worden. Zij zijn erg goed bezig met hun inkoop wat betreft het milieu, daar kunnen anderen nog een voorbeeld aan nemen. Ik hoop dan ook van harte dat ze winnen.
Mochten jullie ook een stem uit willen brengen dan kan dat natuurlijk, het kost alleen even de kleine moeite om een mailtje te versturen, mochten ze winnen dan maak je ook nog kans op een prijs. Het is wel zaak het voor morgenochtend 9 uur te doen, dus ik ben wat aan de late kant. Sonja en Ernesto, die ook kringloopwinkel de Soepkokery in Zierikzee runnen, zullen jullie erg dankbaar zijn.
Mijn hoofd begint zo langzamerhand weer normale proporties aan te nemen, al klinkt het nog niet zoals het wezen moet, maar ik voel me toch al een stuk beter. Joop heeft het nu ook te pakken, die is nog in de beginfase van veel niezen en water dat overal uit komt. Hij zegt dat hij het van mij heeft, maar dat kan toch niet met een verkoudheid, dat is toch geen virus?
Nou dat blijk dus van wel.... het is zo besmettelijk als wat. En nu maar hopen dat we er ook niet nog eens een griepviruisje overheen krijgen. Ik doe wel een rondje met Didi hoor, maar het zou wel fijn zijn als het een ietsiepietsie minder koud was, brrr.....
musjop in wantjesan, je mô juneihe hoet angkleeje, zei mun moeder aoltiet.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 5305-5312 van 8224 |
Volgende Pagina »
