Er kwam een hommeltje op bezoek bij de grote wasbloem, gelukkig zag ik dat, was mijn fototoestel in de buurt en werden het snoepjes van plaatjes, op goed geluk.
Aan een nieuwe tekening begonnen voor de innerlijke rust en vanmiddag nog een wandeling in de wind, daar ben ik klaar mee, met die wind. Mijn klaprozen hebben nu al zoveel te verduren gehad dat ik versteld sta dat ze nog leven, vanmorgen kwam zelfs de eerste bloem tevoorschijn!
Het was een goede zondag.
Het was me het nachtje weer wel, als het dan niet snel lukt, lukt het ook helemaal niet meer, om vier uur was ik, helemaal sufgedraaid, nog wakker. Na een paracetamolletje is het uiteindelijk toch gelukt, maar om dan te zeggen dat je uitgerust wakker wordt....nee.
Misschien bgint de stress voor komende zaterdag ook wat toe te slaan. 'Heb je de folder al genien' vroeg de eerste die ik tegenkwam vanmorgen, nee dat had ik nog niet en even later weer iemand. Leuk! Mooie folder! En dat is het ook toen ik hem eenmaal weer thuis uit de brievenbus had gepakt.
Gisteravond sloeg de onzekerheid al toe want wat maak ik nou helemaal, paashazen met grote oren, die deed me wel de das om, iedereen zag het blijkbaar behalve ik en dan is het dubbel zo stom, ik heb het wel veranderd, maar toch.
Na even een klein dutje stapte ik op de fiets richting Zierikzee, voor thee en nog wat andere dingen. Het was er druk vanwege een Jazz festival. Jazz is niet zo mijn ding. Ik hou niet van getoeter, dat is het meer en dan vooral koper getoeter, maar een harmonie vind ik dan wel weer leuk. Ik ben maar snel doorgelopen.
Heen windje mee kracht vijf, terug wind tegen viel niet mee maar ik heb het gered, 20km in de benen. Ik ging nog een keer zo hard een oprit af, tegen de wind in, dat ik de mensen die ik tegen kwam zag kijken waar mijn motor zat 
Ik was er in elk geval van opgeknapt!
Deze zit er ook bijna elke morgen, hij is niet meer bang van me, nu ja op het laatst wel natuurlijk. Zijn broer of ander familielid ligt al weken plat aan de andere kant van de berm, misschien komt het daardoor.
Een paar honderd meter verder was er een dode sperwer, die heb ik maar even een stukje hoger gegooid. Het is nu maar te hopen dat er niet ergens een nest jongen zonder eten zit.
Het klaproosje stond er nog.
Vanmiddag fietste ik naar Brouw, het was er gezellig druk, heel veel fietsers en ander tweewielig spul dat viel me wel op. Bladen vol patat en kibbeling en ook haring, al is het nog geen nieuwe, vloog de deur uit bij de visboer. Ik nam eens een homemade kant en klare maaltijd mee, pasta met vis en gamba's, erg lekker. Ik nam twee bakken omdat ik twijfelde of het genoeg zou zijn, voor ons was dat het zeker en nu heb dus nog eentje extra in de diepvries.
Joop fietste eens naar Scharendijke, maar met die voeten gaat het niet goed, hij heeft er erg veel pijn aan, ze branden. Wat dat nu weer moet worden met die polyneuropatie.
Prachtig hè! Zo'n klein wondertje tussen asfalt en berm, het zal me benieuwen of het er morgenochtend nog staat want daar komt best nogal wat langs op een dag. Gelukkig zit het nu als herinnering veilig in mijn archief.
Het was een gezellig ochtendrondje, er was zon, niet al teveel wind, aardige mensen en leuke honden en omdat de honden wat lekkers van me krijgen volgt dan vanzelf even een praatje. Ik weet niet waarom maar de meesten lopen linksom, ik rechtsom. Het gebeurt ook heel vaak dat ik niemand tegen kom hoor, of zomaar eentje.
Na de koffie ging ik nog eens met wat potjes aan de gang, de schaal van eergisteren mosvrij gemaakt en bijgevuld. Ik kwam daarbij weer een paar verassingen tegen die ik in aparte potjes heb gezet, altijd leuk, geen idee wat het is. Er was nog een was en ik wandelde nog maar een rondje.
Joop fietste ook voor het eerst weer een klein rondje, hij is behoorlijk voorzichtig geworden. Verkoudheid is zo goed als over, maar de vermoeidheid is er nog wel. Er is een wortel getrokken, dat moet ook nog genezen en dan de blijvende mankementen waar hij aan moet wennen. Hopelijk kan hij gauw ook weer eens wat beter uit de voeten, want die voeten dat wisselt, dat is er niet altijd blijkbaar.
Deze ging gewoon lekker, achter elkaar door, dat zou ik altijd wel willen dat het zo ging, vaakt strubbelt het af en toe. Dit is wel de laatste tot Beleef Zonnemaire volgende week denk ik. Zaterdag 27 mei van 11.00 tot 17.00u.
Vanmorgen poetste ik mijn fiets en pompte de banden op, klaar voor het fietsseizoen, vanmiddag gelijk maar een ritje naar Noordgouwe bij noordenwind kracht vijf ongeveer.
Daarvoor keek ik even in de tuin van Inge. Zij doe ook mee aan Beleef Zonnemaire en heeft een prachtige tuin, die heb ik nu dus alvast gezien. Echt een tuin waarin je blijft kijken, vol verassingen!
Kindermenu gekookt, kip, sla, patat, lekker!
Vanavond nog een rondje gewandeld, het is wel lekker hoor, ook al waait het behoorlijk.
Superlekker weer vandaag. Janny en Freek kwamen en we hebben heerlijk buiten in de zon gezeten.
Janny en ik wandelden een rondje door de polder, nu eens zonder mannen, ook weleens leuk.
De grote wasbloem bloeit prachtig, hij schijnt veel zaad te produceren dus mocht je belangstelling hebben dan kun je alvast reserveren. Ik wacht rustig af.
Het is geen fotoweer en het is vooral koud, het voorjaar is ver te zoeken. Dat was twintig jaar geleden wel anders want ik keek weer eens even in mijn archief. Vanaf nu ongeveer waren er ook foto's. Nog niet zoveel en Joop zal deze wel gemaakt hebben want van een zelfontspanner wist ik nog niets.
Maar wat ik zo leuk vind aan deze foto is dat ijzeren rekje. Ik nam het een keer mee uit het tuincentrum, het was afgeprijsd en stond ergens in een hoekje waar het ook hoort natuurlijk
En dat heb ik nu zevenentwintig jaar later nog steeds. Het staat nog steeds in een erg zonnig hoekje waar ook geen parasol komt en zodoende weinig groeit en bloeit behalve vetplanten. De oranje bak ga ik vandaag of morgen even onderhanden nemen, die daarboven deed ik vorig jaar. En het teiltje (dat ik ooit van Ina kreeg) pas.
Joop zijn telefoon doet het inmiddels plotseling weer, de nieuwe is onderweg, maar die kan ongeopend weer retour. We zijn zo goed als hoestvrij. Ik kleurde vandaag vooral.
Het is niet elk jaar dat ik zo verwend word hoor, dat is ook helemaal niet nodig, maar dit jaar heb ik blijkbaar goed mijn best gedaan. Ik vind hem prachtig, pot ook, erg blij mee!
Callistemon heet hij, oftewel lampenpoetser.
Mir kwam hem op de fiets brengen vanmiddag, Sil was thuis en paste op Nora.
