Ik denk dat ik deze maar eens in de plaats ga hangen voor deze in de keuken, want die hangt er inmiddels ook alweer een jaar of twee. Kleurplaten vind ik niks en deze was zo gemaakt en vrolijk bovendien. Volgens mij was hij eigenlijk bestemd voor haar moeder, als wekomstgeschenk, maar die vindt het vast niet erg als ik hem in een lijstje doe.
De ouders van mijn moeder met ons gezin en Oom Han de broer van mijn moeder links. Ik dacht eigenlijk dat ik hem al eens eerder geplaatst had, maar hij is nergens te vinden, dus het zal wel niet. Deze gelegenheidsfoto is genomen ter gelegenheid van hun veertig jarig huwelijk. Vorig jaar heb ik alle graven van familieleden eens opgezocht en foto's daarvan gemaakt, meer voor mijn eigen gemak omdat ik nooit weet wanneer ze geboren zijn en hoe lang ze geleefd hebben, zodoende heb ik ookhun grafsteen bij de hand. Omoe was een schat van een mens, maar had het soms zwaar te verduren met opa. Rekeningen schrijven had hij een hekel aan, dus als het geld op was moest zij hem weer even op zijn nummer zetten, hij was wagenmaker en had een eigen bedrijf, later overgenomen door Oom Han, die het voortzette als aannemer. Mijn opa was ook als één van de eersten in het bezit van een "stoomfiets" zoals hij het zelf noemde, een brommer of een lichte motor, ik weet het niet, maar soms kwam hij dan 's zondagsmiddags even aanwaaien als hij een rondje deed. Het zijn dus alleen maar goede herinneringen die ik aan deze opa en oma heb.
Van de ouders (jammer, geen geboortedatum) van mijn vader zijn helemaal weinig foto's, die oma heb ik niet gekend, zij overleed toen ik één jaar was, ik ben wel naar haar vernoemd. Opa heb ik wel gekend, maar daar zat weinig reuk of smaak aan, een stugge man net als mijn vader. Wel waren zijn kerstbezoekjes altijd welkom, dan kregen wij een envelopje en de inhoud daarvan moest ook weer gelijk op ons spaarbankboekje. Ik had zodoende een flink spaarpotje toen we gingen trouwen en even later een huisje kregen, we hebben het in één avond opgemaakt bij fa.Joh.den Boer in Zierikzee, die hadden een topavond. Bankstel, bed, vloerbeddeking, gordijnen, noem het allemaal maar op, we konden het zo betalen.
Zo, nu weer genoeg teruggeblikt, morgen weer over tot de orde van de dag.
Update:
Deze vond ik nog. Links de familie van Felius met mijn vader als kind en zijn pasgeboren tweelingzusjes Kee en Marie. Oma toen nog in klederdracht. Rechts de familie Prince, een foto waar we altijd erg om moesten lachen omdat ze allemaal zo boos kijken, mijn moeder vond het een vreselijke foto.
Verder nog deze van de wagenmakerij.
Jij ziet er toch heel anders uit dan mijn eigen pakweg 47 jaar geleden overleden oma op ongeveer dezelfde leeftijd. (Alhoewel....dat zwarte truitje )
Zei Wieneke gisteren. En zodoende heb ik weer eens even in mijn foto album zitten bladeren. Mijn moeder (26-02-1916 08-11-1990) was een echte oma met een permanentje en nylon kousen.
De foto is genomen op de dag dat mijn vader (22-01-1914 15-09-2000) zijn 25 jarig politie jubileum vierde nl. 01-09-1970, mijn moeder was daar dus 54 vijf jaar jonger dan ik nu. Op haar schoot zit Silvia, nu de moeder van onze kleinkinderen, zij is daar een maand of negen.
Foto's van mijn oma zijn er niet zoveel, dan moet ik doosjes gaan rommelen, misschien morgen, als het nog zulk rotweer is.
Ik had het beloofd gisteren, dus vandaag mochten ze ieder een paar foto's maken. Met angst en beven gaf ik mijn fototoestel over aan die kleine handjes, "MET TWEE HANDEN HOOR" en "GOED VASTHOUDEN". Bovenstaande is genomen door Levi en deze ook, hij moest er wel erg lang over nadenken wat het onderwerp zou zijn, het ding vasthouden was veel interessanter., knopjesgek als hij is.
De buttons op het jasje van Yara had ze net van mij gekregen, ik had ze er netjes opgspeld, maar mams was er niet zo blij mee geloof ik, prikgaatjes in het nieuwe jasje, oei! Pffff.............
Paps en mams hebben een heel leuk weekend in Antwerpen gehad en daar doe je het dan tenslotte allemaal voor hè. Halfverwege de middag kwamen ze aan en Levi had hoogstpersoonlijk een hekkedingetje om ze binnen te laten. De afgelopen nacht is rustig verlopen, ik had het donker gemaakt, maar ze hadden gewoon zelf het licht weer aan gedaan toen ik sliep, handig ook bij het wakker worden, ze hoefden niet te roepen of ze al uit bed mochten, het licht was al aan en speelgoed genoeg bij de hand. Half acht werd het te luidruchtig naar mijn zin en ben ik er ook maar uitgestapt, Joop was pas rond vier uur thuis, dus die kon nog wel wat nachtrust gebruiken. Ik weet inmiddels hoe de DVD werkt om filmpjes af te draaien, maar daar wacht ik zo lang mogelijk mee, zondagochtendtelevisie is geweldig! Als ontbijt hadden we weer eierkoeken met stukjes chocola van AH (jullie moeten die ook eens proeven, heerlijk) en hompen ontbijtkoek (zonder korstjes voor Levi). Vanmiddag hebben we dan weer wel gewoon brood gegeten, met chocoladepasta natuurlijk en plakken kaas ernaast en vanavond heb ik getrakteerd, nog voor Cor zijn verjaardag, op spare ribs. En nu zijn ze weer onderweg en alweer bijna thuis denk ik, zo heerlijk rustig.....trallalietrallala, zo heerlijk rustig, ja ja!
klik
Ze zijn lief hoor, maar ze willen steeds op mijn computer, zonder licht gaan ze niet slapen, als het licht wordt worden ze wakker, Levi lust geen korstjes en ook geen mayonaise, ze mogen geen suiker van hun moeder (dan wordt Levi te druk en het is slecht voor hun tanden), dan blijft er weinig lekkers over, we hebben dus ook behoorlijk gesmokkeld. Natuurlijk hebben we flink gepoetst vanavond, maar ook dat is makkelijker als een ander het doet. Morgen komen papa en mama weer, wat zullen ze blij zijn! Want oma is best af en toe een kreng. Ik kan ze dan wel graag willen verwennen, ze moeten wel doen wat ik zeg! Met oma valt nu eenmaal niet te spotten. Ik denk dat ik als moeder ook zo was.......
De laarzen gingen uit en even later de broeken, lekker pootje baden en ze werden alsmaar natter, het was nog heerlijk toeven op het strand. Vanmorgen zijn ze gekomen en ik zit alweer helemaal in mijn oma rol. IJsjes, pannekoeken, badderen, chips (oma's mogen verwennen hoor), Pinkeltje en nu gechiegel op de achtergrond. Ik denk dat we morgen hier eens gaan kijken, daar is oma namelijk zelf ook nog nooit geweest.
Als er iemand over ons bruggetje rijdt, zegt dat bruggetje: "bobberdebobberdebobberdebob", niets mis mee en best om aan te horen. Tot eergisteren zei de brievenbus dan: "KLEPPERDEKLAPPERDEKLEPPERDEKLAP!!!", een hoop herrie en al jaren riepen we dat die brievenbus toch eigenlijk eens een ander plaatsje moest krijgen, maar nooit kwam het ervan. De laatste tijd begon ook de verf er vanaf te springen, tijd voor actie dus. En het is gebeurd! Een stuk rustiger binnenkomen zo, ik denk dat zelfs de buren het zullen merken.
Mijn dag bestond voornamelijk uit honingpotjes vullen, de tafel is leeg, de kraam weer gevuld met potjes met netjes met de hand ingevulde etiketjes, het stempeltje is leeg, dus even schrijven maar, zo hoef ik ook niet alle etiketten ineens te doen, gewoon 's morgens een paar voor de komende dag. Wat de bijen betreft hebben we het weer gehad voor dit jaar.
