Wij waren dus een nachtje weg, dat gebeurt (gelukkig) niet zo vaak en zodoende was er geen blog op zaterdag. Dat is niet vanzelfsprekend want soms doe ik dat dan ook gewoon, maar de aankondiging van ons achterkleinkind wilde ik toch wel op het gemak thuis doen.
Natuurlijk heb ik wel aan jullie gedacht. We waren in Veessen daar begint het al. Mack woont in Vaassen een stukje verderop, dus ja Mack was erbij en ik zag de schoonheid van zijn omgeving, want mooi is het er zeker! Waar wij logeerden de prachtigste boerderijen de een nog groter dan de ander, rieten daken, luxe nieuwbouw, bij elk huis/boerderij een 'bijhuis' logeerhuis, geen idee maar er was er zowat geeneen zonder.
Bij aankomst op ons logeeradres trof ik dit aan, daar was Sjoerd. Een trafohuisje ben ik niet tegengekomen.
Op onze zondagochtendwandeling kwamen we dit tegen en daar was JanK. ofwel Afanja. Alles over het riet vind je bij hem en nog heel veel meer.
Renesmurf was op het nieuws vanwege een aardbeving in Groningen. Iets typisch Johns heb ik niet gezien of het moet de gekandelaberde boom zijn, want ons Zeeuwen bin zuunig op onze boamen.
Vandaag regende het heel de dag, ik ben niet meer buiten geweest dan drie keer heen en weer naar de garage. We namen een beslissing en verder lekker zitten kleuren.
Nou, ik mag het nu vertellen hoor, want waar tover ik anders over een tijdje ineens een baby vandaan, dat is toch lastig.
Joop en ik worden overgrootvader en overgrootmoeder, het woord alleen al! Dat ben je niet zomaar..
Voor Sil en Cor ook een stap verder, zij worden oma en opa en Yara trotse BAM moeder. Voor iedereen even wennen zodoende, ik wilde toen gewoon te snel.
Wij waren gisteren op de gender reveal party, daar hadden wij nog nooit van gehoord, in onze familie is het nu eenmaal niet zo druk met de baby's. Nu weten we daar alles van.
Jammer dat het zo koud was, er was een tent opgezet en er waren kachels, als je kleinbehuisd bent is dat een goede oplossing, alleen de lente wilde nog niet erg meewerken.
En het werd... een meisje!
Toen het feestje ten einde liep togen wij naar Veessen waar we zouden overnachten bij een AirB&B. Het zag er mooi uit op de foto's, klein maar we hadden niet veel nodig en we hadden hapjes en wijn meegenomen zodat we niet meer de deur uit hoefden. De meneer heette ons welkom en er brandde een kacheltje, dus het zou wel meevallen. We waren nog wel steeds koud van het feestje en eenmaal binnen werd het ook niet veel warmer. Alles was natuurlijk door en door koud, de bedden en de vloer, alles gewoon.
Al met al werd het een koude nacht. Het was goed hoor, lekker bed en dekbed ook goed en er waren extra dekens, wij hadden zelf Nepalese dekentjes meegenomen. Maar toch werd het niet echt behaaglijk. Joop sliep snel, ik om half vier nog niet. Daarna nog even wel, ineens was het licht. Fijn!
Om elf uur zouden we bij Jaap en Betsy zijn, maar als je vroeg op bent is dat best laat, dus we wandelden een rondje om wat op te warmen en in Deventer dronken we koffie op een terras in de zon, dat was heerlijk!
Daarna bij Jaap en Betsy op de koffie. Erg gezellig en we zouden na het bezoek terugrijden naar Hattum, waar de tentoonstelling van Jaap is, maar eenmaal terug bij de auto zagen we het niet meer zitten, weer 32km de andere kant op en weer 32km terug richting huis, met een museumbezoek daar tussenin terwijl ik weet dat dat Joop niet zoveel zegt. Natuurlijk vindt hij ze mooi maar na een stuk of wat heeft hij het wel gezien met zijn slechte ogen. We besloten de 200km richting huis te rijden, we hadden genoeg kou gehad.
Jammer, maar wij hebben de kunstenaar zelf ontmoet! Veel leuker! En hij heeft zijn boek vol met zijn stillevens gesigneerd! Ik kan ze elke dag bekijken!
Ik had Betsy en Jaap getekend als dank voor hun steun en support, want als ik een tekening klaar heb mail ik die. Soms komt er een bewonderende reactie, jaloezie op mijn fantasie, vaak ook niets, maar dat hoeft ook niet. Ik weet dat ze ze allebei waarderen, dat is fijn, dat doet een mens goed.
En nu zijn we alweer een paar uur thuis, Mir is al langs geweest, straks lekker vroeg naar bed.
Er lag wel een klein velugje wit zo hier en daar vanmorgen, maar vergeleken met andere delen van het land stelde dat niets voor. Wel was het ijzig koud en ik bleef lekker binnen.
Lekker gekleurd en gefrobeld en vanmiddag een kort rondje, nog steeds was het ijzig koud, veel wind ook.
Gelukkig kwam ik deze leuke bloemetjes tegen.
Toevallig had ik eergisteren net zoiets uit het tuincentrum meegebracht maar die is toch iets anders. Dit is volgens mij Hondsdraf
Of:Door deze verandering van geestelijk klimaat werden namen van planten veranderd. Zo kreeg hondsdraf de naam Duivelskandelaar. Dit beschei-den plantje heeft echter nog veel meer (volks)namen, zoals: Aardveil, Blauwe Muur, Donderbloem, Eerdkranske, Eertveldlovere, Galbloem, Hoefijzertje, Kikkerbalsem, Paardevoetje, Weerkruipertje, Weeskindje en Zereogenbloem (Galenus beval het aan bij oogkwalen).
Het plantje dat ik meebracht is zwartbladig kruipend Zenegroen.
Morgen hopelijk weer ietsje warmer.
De polder was heerlijk opgefrist vanmorgen, de boeren waren blij met het buitje denk ik en ik ook. Met regen onderweg viel het mee. Twee rondjes , druppels met windje mee vanmorgen en vanmiddag hagel op hetzelfde stuk, daar word je helemaal niet nat van.
Ze hadden afgelopen nacht mijn kruik op de stoep stukgeschopt dacht ik, ik maakte me al boos. Kruik kapot bloemetje op straat... ik wilde weleens weten wie dat gedaan had en checkte te beveiligingscamera, dat moest te zien zijn en dat was het, er hadden een paar poezen pret zo rond een uur of vier en een misrekening gemaakt met het eroverheen springen, zo zie je maar. het waren natuurlijke krachten.
Deze bloeien al een tijdje en elke ochtend denk ik, toch eens een foto maken... dus dat deed ik vanmiddag eindelijk eens. Een vrolijke noot op een koude dag, niet somber want de zon scheen best.
Er kwam vanmorgen op facebook een berichtje voorbij van een bloemenwinkel, een plant, een geldboom en ik dacht zo eentje wil ik hebben, die past precies daar waar ik een plant wil. Lekker hoorg al en aan de onderkant zo in elkaar gevlochten, zodat je er op de bank geen last van hebt.
Ik informeerde eens naar de prijs, die was €75. Duur dus, maar ik ging toch even kijken. Er was er maar eentje en het was druk in de winkel, er werd een boeket gemaakt en er stonden nog meer mensen te wachten. Ik besloot eerst eens bij een andere bloemenwinkel te gaan kijken. Degene die daar stonden waren iets groter maar wel gelijk €109,99, de veel kleinere €39.99 , die vond ik te klein. Wat een verschil!
Nu had ik de smaak te pakken en reed naar het tuincentrum in Renesse, nou en daar stonden ze van dezelfde maat als in Zierikzee, misschien een klein tikkeltje kleiner voor €39,99. Daar heb ik er toen eentje van meegenomen. Jammer dat ze er bij de kassa plastic omheen deden tegen de kou.... daar bleven de jonge blaadjes aan plakken bleek later en ook een paar grotere knakten bij het vervoer. Maar hij staat mooi op zijn plek te genieten nu, mijn Pachira Aquatica.
En daar ben je dan zo een paar uur zoet mee, er was ook nog was en wat andere dingen, ik had geeneens tijd meer om te wandelen.
De witte kwikstaart is er ook weer, de gele heb ik nog niet gezien.
Nog even over het verschijnsel van gisteren wat betreft de schaduw met witte gloed. Jan kwam met de oplossing, het is heiligenschijn!
Heiligenschijn is een optisch verschijnsel waarbij de waarnemer een diffuse lichtvlek om de schaduw van het eigen hoofd ziet. Als de waarnemer zich verplaatst dan verplaatst dit verschijnsel met de schaduw van de waarnemer mee.
Nu weer zien te onthouden.
Het heeft denk ik ook niets met schijnheilig te maken of het moet zijn dat je daardoor (door dat verschijnsel) anders bent dan de werkelijkheid. Nou ik zie wel of dit helpt bij het onthouden.
Geen zon vandaag, ik heb lekker gekleurd, gewandeld met het hondje en een rest pasta van gisteren opgewarmd, lekker makkelijk.
Eerst even dit, ik plaatste het ook al ergens anders maar niemand schijnt te begrijpen wat ik bedoel.
's Morgens als de zon nog niet al te hoog staat en ik loop op de dijk, zie ik mijn schaduw onderaan de dijk in de slootkant, niets bijzonders zou je zeggen, ware het niet dat ik dan omrand ben, een soort wit aura heb en dat loopt gewoon met me mee. Ik heb me al zo vaak afgevraagd hoe dat komt. Heeft het met vocht te maken, dat denk ik haast. Nou hopelijk zet ik iedereen eens goed aan het denken. Google kent het verschijnsel ook (nog) niet.
Vanmiddag wandelden Heleen en ik weer eens samen. Er was corona en ander gedoe en soms heb je gewoon geen zin om samen te lopen, maar nu zijn we weer behoorlijk bijgekletst want dat moet wel op zijn tijd gebeuren natuurlijk. We kennen elkaar nu al zo ongeveer honderd jaar, dus we moeten wel op de hoogte blijven.
Wandelclubjes, buurvrouwen, verplichte rondjes, het is allemaal niets voor mij, maar dat zei ik vast al eens eerder. Onverwachte ontmoetingen en samen oplopen is weer wat anders.
Het meerkoetje was net een andere meerkoet aan het wegjagen toen wij het nest ontdekten, ze wilde maar wat graag terug naar haar eieren maar durfde het niet aan, we zijn maar snel doorgelopen.
Een fijne dag, maar de wolken zijn er alweer.
Deze kocht ik afgelopen week bij de supermarkt toen ik net mijn randje grond had bijgevuld met de zwarte aarde. Deze raak je nooit meer kwijt, maar dat hoeft ook niet. Vier stuks dus ik ben verzekerd voor de komende jaren, nu nog iets voor ertussen maar het is nog te vroeg.
En deze staan in de bakken op de stoep, het zijn bolletjes, ze zien er wat sjieker uit en in die bakken wil ik natuurlijk niet teveel uitbundig zaaispul.
We sliepen veel te lang, dat heb je dan met die kloken en uiteindelijk lijkt zo'n dag dan toch weer erg lang te duren, ik vind het altijd een rare gewaarwording en zal blij zijn als het wordt afgeschaft.
Twee korte rondjes, ik had ook geen zin. Wel aan het kleuren maar dat loopt ook al niet zo lekker.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 897-904 van 7871 |
Volgende Pagina »
