Na een compleet slapeloze nacht was ik vandaag natuurlijk zo suf als een konijn. Zo vol energie als ik eergister zat, zo leeg was ik vandaag.
Ik deed nog wel wat ik van plan was, namelijk afmaken waar ik eergisteren aan begonnen was. De stoep aan de voorkant moest nog schoon en ik wilde de rotan stoeltjes opruimen. Afgelopen week was ik er bijna doorgezakt toen ik erop ging staan om een paar spinnewebben weg te vegen en op ongelukken zitten we natuurlijk niet te wachten.
Joop toverde een grote knipschaar tevoorschijn, daarmee heb ik ze in stukken geknipt en in de kliko gedaan. Het rotan zelf was nog goed, oersterk is dat spul. Het zijn de verbindingen die het op den duur begeven, maar dan nog zal je er zomaar niet doorzakken ook al kraakt het. Het ging me wel aan het hart hoor, mijn oude trouwe stoeltjes. Gelukkig heb ik weer nieuwe.
Onkruid weg, stoep geveegd, klaar voor familiebezoek waarvan ik niet wist dat ze komen zou, maar ze zal niet zeggen dat mijn stoep niet schoon was.
Het was erg gezellig met de nicht van Joop. Ik was niet thuis en ze ging bijna alweer weg, maar gelukkig bleef ze nog even toen ik de meegebrachte appeltaartpunten netjes in drieën verdeelde.
Gezellig bijgekletst vooral met Joop natuurlijk over vroeger en later. Die slechte ogen had/heeft bijna de hele familie, maar er is er maar eentje dement geworden.
''k Mankeere niks, alleen hapert er wat' zei ze eens.
Een feestelijke dag vandaag want Freek werd 83, dat wordt niet iedereen zomaar. Al jaren gymt hij 's morgens mee met Olga, wandelen, fietsen, alles doet hij nog met veel plezier. En omdat dat wandelen wat minder wordt pakt hij weer wat vaker de fiets, zeker met dit mooie weer.
We gingen even op verjaarsvisite in Numansdorp. Buitenzitten was veel te warm, binnen met de airco was het lekker, wat een rare wereld toch. Ik geloof dat het hier steeds nog wat koeler is, 's nachts is het ook nog nooit te warm geweest.
Vanmorgen eerst nog een rondje door de polder. Het vlas lag plat, er schijnt een enorme hoosbui te zijn geweest. Nu maar hopen dat het ook nog overeind komt want er zitten al bolletjes aan en dan lukt het niet meer zegt Freek. Ik ben benieuwd.
Al een paar dagen ruik ik onder het wandelen of fietsen soms een heerlijke zoetige geur, meestal kijk ik dan waar het van kan zijn, bloemen, of struiken, iets wat er in de buurt staat, maar ik zag steeds niets.
Vanmiddag op de fiets rook ik het weer en ik weet nu bijna zeker dat het de tarwe is, als ik daar voorbij ben is de geur weg.
Afgelopen voorjaar verwonderde het me dat er overal aardappels geplant werden, de ene lap na de andere, nergens zag ik tarwe, dat toch afgelopen najaar al gezaaid moest zijn.
Het lijk nu of de tarwe mijn aandacht wil trekken, 'hee kijjk, ik ben er best wel, ruik maar eens'! Het zal misschien door de warmte komen nu het begint te rijpen. alles staat er prachtig bij op het land. De foto's zijn van afgelopen zondag.
Gelukkig was het vanmorgen bewolkt, er stond een lekker windje maar het leek of er een bui aan kwam. Ik besloot om niet de polder in te gaan maar mijn ramen eens te zemen. Zo gedacht zo gedaan.
Joop stapte op de fiets en ik zette de radio eens aan en drukte maar wat ik weet geen nummers van zenders uit mijn hoofd. De arbeidsvitiminen! Leuk nummer wat ik hoorde, ik liet het maar zo, denkend aan Renesmurf die niet zonder kan onder het schilderen. Ik dacht eigenlijk dat het al niet meer bestond.
Lekker poetsen van het een naar het ander, ramen binnen en buiten, vloer gedweild, buiten verder met de stoep, vegen schuren, ga zo maar door.
Er was wind, steeds meer wind maar toch stapte ik vanmiddag op de fiets richting groente op Noordgouwe en haring op Brouwershaven, ik nam koelelementen mee om ze fris te houden en maakte er een rondje van.
De haringen worden gekaakt waar je bij staat, heerlijk! Speciaal voor Jan een foto
De cactus van Kees heeft de winter overleeft. Dat was wel op het nippertje, dit is het enige wat er nog van over is, maar hij staat alweer wel bijna in bloei!
Het rozenstruikje kreeg allemaal gele blaadjes al stond het volop in de knop. Ik vroeg het eens na en ja, duidelijk een gebrek aan iets. Na één keer bemesten staat hij er al veel beter bij, dat was de volgende dag al te zien!
Ik had een rustdag vandaag, dat hebben ouwe en jonge mensen soms nodig.
Vanmorgen ging ik eens op de fiets op de thee in de Veerhoek, dat was al veel te lang geleden en dan ga ik me schuldig voelen, dat is ook niet goed. Toen was het nog lekker buiten in de schaduw, net als de zelfgebakken koekjes van Heleen.
Weer terug thuis ben ik lekker op mijn kamertje gaan zitten kleuren met de ramen open.
Joop fietste ondertussen zowat het eiland rond (met motor). Hij voelt zich weer fit na het stoppen met een medicijn dat de hartslag laag houdt vanwege de hartritmestoornis die hij heeft. Hij verzuurde steeds omdat zijn hartslag niet naar boven ging vanwege dat medicijn, dan stond hij bovenaan de trap al te hijgen, nu ja ingewikkeld allemaal maar dat een verandering helpt is GOED, net als een pil minder ook.
Ik deed eens een vel papier van een oud blok door de helft en pakte kleurtjes die al jaren in een pot staan, ook goede hoor, de Pablo van Caran 'd Ache, maar ja anders en harder, blij dat hij af is. Nu de andere helft van het papier nog.
Een rietzanger op de vroege ochtend. Net iets te ver voor mooi, maar toch mooi genoeg vind ik en hij bleef zo lang zitten dat ik mijn vogelappje ook nog kon raadplegen. Hij trok zijn mooiste riedeltje uit de kast.
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke met een paar omweggetjes vanwege de wind. Zodoende werd het mijn langste fietsrit tot nu toe zei Strava 24.42 km (zonder motor). Het was heerlijk.
Met dit warme weer krijg je ook weer vrouwen die zich niet normaal aan kunnen kleden als ze naar de supermarkt gaan, ze was niet eens zo jong meer, ik denk tegen de vijftig. Vanaf de onderkant van haar borsten tot haar liesen was ze bloot en de verdere kleding stelde ook niet veel voor.
Ze had een tatoo aan de onder/zijkant van haar buik, dat kon ik zien. Ze was mooi bruin maar veel te mager, eigenlijk liep ze gewoon voor gek. Ze had wel bekijks, dat zal ook de bedoeling wel geweest zijn.
Een vermoeiende dag. Allereerst was het wasdag want wassen op momenten dat er geen energie geleverd wordt is er nu niet meer bij natuurlijk. Twee wassen op zonneenergie die in de zon droogden, dat kost geen cent. Ons bin zuunig eej!
Lekker vroeg de polder in waarbij er niet veel spannends te zien viel. Vlas hebben we nu wel genoeg gezien, op naar de prachtige koperkleurige bolletjes, maar dat duurt nog even gelukkig, alhoewel voor je het weet is het alweer zover.
Op de fiets naar Brouwershaven om bananen en krentenbollen en vanmiddag samen even naar de oogarts in Zierikzee.
Joop had het idee dat het minder werd met zijn oog en er was hem op het hart gedrukt vooral niet te wachten tot het nog erger werd. Dus hij belde en kon vinmiddag al terecht.
Het was ook minder. Hij zag nu nog maar twee van de vijf letters, de vorige keer drie, maar nog steeds de droge vorm van macula degeneratie, dat zien ze aan de adertjes. Zijn linkeroog is uitstekend! Daar ziet hij 99% mee. Gelukkig hebben we twee ogen.
Niets aan te doen en weer afwachten. Hij krijgt nu wel druppels omdat zijn ogen blijkbaar erg droog zijn.
De hommels zijn nog van gisteren. Ik vind ze grappig omdat op de eerste het achterlijf een 'gezichtje' heeft en de tweede heeft ook iets grappigs, een bloem met rode schoentjes of zoiets.
Alweer zo'n heerlijke morgen en gelijk na de thee maar aan de wandel. Appeltje mee voor onderweg.
Zo lekker rustig op een paar spelbrekers na natuurlijk.
Veel foto's gemaakt en dan vind ik het voor hier moeilijk kiezen. Soms zet ik ze op facebook en ook op Instagram, voordeel van hier is dat ze aanklikbaar zijn, maar ik weet niet of dat nog nut heeft. De meesten kijken toch op hun telefoon denk ik.
Ikzelf niet, maar ik denk dat ik een uitzondering ben.
De reiger en de lepelaar wat doen ze daar op die droge klei.
Deze hommel had vast ook het zondagochtendgevoel, hij kon niet genoeg van zijn bloemetje krijgen (duifkruid?)
Zelf kan ik erg genieten van onderstaande foto.
Walstro geloof ik, dat weet ik niet zeker, maar daar gaat het ook niet om, het groeit daar gewoon en het geeft zo'n berm ineens zo iets leuks.
Dit ook, een boompje op de dijk met wat klaprozen, prachtig!
En dan als laatste met in de verte het vlas en op de voorgrond koolzaad, of iets anders geels.
De Campanula naast de garage bloeit. Vorig jaar kreeg het weinig kans en verschroeide het al snel, toen was het veel te heet.
Nu is het mooi blauw en de blaadjes blijven groen.
Als het uitgebloeid is trek ik het gewoon allemaal weg, het komt vanzelf wel weer terug.
Het was weer een mooie dag al was er niet al te veel zon.
Gelukkig doen de zonnecollectoren het weer. Een week of twee geleden kwamen we erachter dat de omvormer het al een maand of vijf niet meer deed, dus er ook geen energie binnenkwam of hoe zeg je dat.
Gelukkig is het weer verholpen en nu moeten we af en toe eens kijken of het nog wel werkt, misschien een hint voor anderen de boel ook eens te controleren.
De schilder kwam gisteren ook even langs het is nu vier jaar geleden dat de boel geschilderd is en het ziet er nog keurig uit vinden wij zelf en dat vond de schilder ook. Volgend jaar komt hij de liggende delen en de koekoek doen en dan kan het er wellicht nog wel een jaartje tegen.
De Vlaamse gaaien wilden niet erg poseren, ze hadden meer oog voor elkaar.
Vanmiddag kwam ik een hele rits oldtimers tegen, de zon stond verkeerd en mijn camera wist er soms niet goed raad mee, maar toch te leuk om niet te laten zien dacht ik.
