Heel de dag regen! Niet dat je zegt ik doe even een rondje, ook niet met regenpak in die vieze miezer.
Om twaalf uur had ik een afspraak bij Pearl vanwege mijn kapotte bril toen ik viel pas geleden, weet je nog, mijn tand was er toen ook uit. Nu wil het geval dat ik voor de bril wel verzekerd ben maar voor het gebit niet. Nu ja de tand zit nog steeds vast, ik wacht maar tot hij er weer uitvalt.
Een oogmeting vond ik niet nodig omdat de bril pas een jaar oud is, maar daar was de winkelmevrouw het niet mee eens, nu moet ik eerst weer voor een meting komende dinsdag voordat ze de bril kunnen maken.
Ik heb wel vast een montuur uitgezocht, twee zelfs, maar mijn keus ligt inmiddels vast, denk ik. Wat denken jullie? Geel of blauw? Ze staan nog een beetje scheef maar dat komt nog goed, met mijn kwijlgootjes niet meer.
We deden en passant (ampersant zeggen we hier) nog een paar boodschappen en dat was het dan voor vandaag.
Lekker zitten kleuren.
Zoals ik laatst al vertelde reisde Joop in 2000 af naar de binnenlanden van Papoa Nieuw Guinea. Een door hemzelf uitgestippelde route met alleen een gids en een drager. Routes zijn/waren er natuurlijk niet, maar hij bekeek waar het eventueel mogelijk was van dorp naar dorp te gaan. Drie weken, waarin we weinig contact zouden kunnen hebben.
Mocht de slideshow stoppen dan kan je ze hier los bekijken, het zijn 118 foto's zonder beschrijving, mocht je iets willen vragen dan kan dat altijd natuurlijk. Leuk zelfs.
We hielden er samen met nog wat andere dingen ook een paar peniskokers aan over. Die dunne is een toeristisch ding, de andere is echt gedragen. Flinke jongens die Papoea's. Ze hangen al jaren in de de kamer, ik vind ze wel decoratief.
De reis was extra spannend omdat Silvia op het punt van bevallen stond van onze kleindochter. Op het moment dat Joop landde werd ze geboren.
Het miezerde buiten en het miezerde in mij vandaag.
Het is vreselijk wat er allemaal gebeurt en ik ben er de hele dag toch van uit mijn doen. Ook al merken we er ogenschijnlijk niets van, toch krijgen ook wij het allemaal op ons dak.
Joop reed op de fiets naar de Lidl en ik met de auto naar de Plus vanmiddag, we kunnen er weer even tegen. Soms gaat het als een speer, maar soms zit het ook tegen, als steeds maar dezelfde mevrouw voor je voeten loopt. Dat je denkt dat je haar kwijt bent en ze om de bocht gewoon weer voor je staat, dat had ik vanmiddag. Ik kocht als troost een lekkere zak dropjes voor onderweg.
Mijn middagrondje was wat laat, eigenlijk geen zin maar toch gegaan en het was lekker in de polder. Stil. Het begon al te schemeren. Gelukkig was ik voor donker weer thuis.
De post bracht ook nog iets positiefs, negatief eigenlijk, maar best goed dus.
Het papier wat ik anders gebruik is mooier en steviger, maar ik had nog een oud blok te liggen met wat vellen erin en die ben ik nu aan het opmaken met stompjes potlood die te lang zijn om al in het restkistje te doen. Het papier doe ik door de helft, het is dus restverwerking wat ik doe. Net zo zoet als anders en het mot toch op, weggoien doe ik niets en anders blijft het maar liggen.
Vanmorgen deed ik samen met Mir een nieuwe bestelling, zij is ook weer aan het schilderen en zo zijn we samen sneller boven de verplichte verzendkosten.
Corona doet soms ook best goede dingen, zo is zij wegens de gedwongen sluiting van haar zaak weer begonnen en heeft een voor haar speciaal plekje in de duinen nageschilderd. Ze kwam 'eventjes' op de fiets, goed bezig dus!
Laatst vond ik een boekje, ik denk uit de eerste klas. Ik vind vooral dat hoedje van dat huisje met die stoompijp erg leuk en haar bomen zagen er ook nog heel anders uit.
Ik wilde het eigenlijk aan haar geven vanmorgen maar dat vergat ik...
De uilen zitten er nog steeds. Ik maak nooit foto's meer van ze, er zijn genoeg anderen die dat veel beter kunnen dan ik met hun grote toeters, maar vanmorgen zat er eentje zo lekker in de ochtendzon dat ik het niet kon laten. Bij het aanklikken zie je zijn mooie oranje ogen. Na die eerste dag zitten ze eigenlijk nooit meer zo leuk naast elkaar, daar heb ìk tenminste foto's van.
Na mijn ochtendrondje en de koffie stapte Joop op de fiets en kreeg ik het op mijn heupen. Zulke dingen kun je niet dwingen, als het er niet is is het er niet, maar als het er is dan moet je het wel pakken natuurlijk. Dus het huis is grotendeels weer stofvrij en hygienisch schoon zal ik het maar noemen.
Nu nog even wachten tot het schoneramenvirus zich aandient want dat is ook wel heel erg nodig. Maar goed, ik voel nog niks.
Eind van de middag nadat iedereen zijn rondje gedaan had deed ik ook nog een fijn rondje door de stille polder, geen zon meer maar ozo lekker.
De rest van de tijd gekleurd.
Vanmorgen viel ik bijna om toen ik mijn schoenen pakte, ik was een beetje dizzy en ik denk dat het door de bril komt waar ik nu mee loop omdat de goede stuk is. Volgende week maar een nieuw montuur uitzoeken. Opmeten hoeft niet want ik heb hem pas een jaar.
Vroeger (een paar jaar geleden) vond ik het altijd leuk als ik aan een nieuwe toe was, maar dat wordt ook steeds minder, ook omdat ik gewoon geen leuke monturen zie, Die grote vind ik afschuwelijk, voor mij tenminste, felle kleuren hoef ik ook niet, dat wordt weer wat en ook vervolgd.
Vanmiddag heb ik bijna 20km gefietst. Er waren een paar boodschappen nodig en onderweg bedacht ik er nog iets bij, ik ben er moe van.
Verder lekker aan het kleuren, het huishouden laat ik maar voor wat het is, dat komt wel weer een keer.
De foto komt van het brillenmuseum vandaan, daar liep ik jaren geleden eens een middagje rond, ze dachten dat ik van de krant was ofzo en ik maar foto's maken, die allemaal mislukt waren omdat het er veel te donker was.
Er is nog wel een facebookpagina maar het museum zelf bestaat niet meer.
In 1999 beklom Joop samen met zijn toenmalige vriend de Wildspitze.
Op de foto zijn ze al op de terugweg en wordt de kaart gelezen. Met deze foto wordt hij 's morgens wakker, hij hangt aan de muur, het is ook nog de enige die hij ervan kan vinden. Ze moeten ergens zijn maar we weten niet waar. Eerder naar huis gekomen omdat Joop nierstenen kreeg.
De volgende serie kan wel even duren, dat zijn er veel, want in 2000 ging de reis naar Papoea NieuwGuinea.
Heerlijk geslapen afgelopen nacht. Je stapt dan toch heel anders je bed uit.
Alleen maar gekleurd en gewandeld, dat is allebei goed voor een mens.
De tekening is de helft van de andere die ik altijd maak, lekker simpel en daarom ook veel sneller klaar (A3).
Lekker kleurrijk dat oogt vrolijker dan de saaie kleurtjes van gisteren. Al vind ik dat zelf ook wel erg mooi, het is duidelijk dat niet iedereen het daarmee eens was en een beetje vreemd is hij ook wel, net als ik 
Zoals deze twee kijk ik ook een beetje de wereld in vandaag.
Er was storm afgelopen nacht, veel storm die over ons veluxraam scheerde. Meestal schuilen we achter de dijk of de buren, maar nu dus even niet en ik kon er niet van slapen. Schouders speelden ook op en tegen de ochtend lag ik nog wakker. Dat wordt niet laat vanavond.
Wel twee rondjes gewandeld in de wind, daar knap je dan wel een beetje van op. Tekening afgemaakt. Ik vind hem zelf wel grappig, ik werd er wel vrolijk van toen ik ermee bezig was. .
Ook de fooserie van de Mont Blanc van Joop bijgewerkt, die was lang niet compleet, dus mocht je nog een keer willen kijken hij staat hier.
De foto's zijn niet vaag, dat ben ik alleen maar.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1329-1336 van 7873 |
Volgende Pagina »
