Dit moet hem dan zijn, die grote veelvraat waar de buxusliefhebbers zo bang van zijn. Hij is best mooi! Ik heb geen buxussen meer.
Op Scharendijke had ik twee mooie bolletjes bij het poortje, die zullen inmiddels ook wel opgevreten zijn. Ach ja volgend jaar weer een andere plaag want dan zijn de buxussen op.
Joop ging naar Goes voor het hartfilmpje en de scan, zijn bloeddruk was te hoog, terwijl het vorige week bij de dokter nog uitstekend was, dus daar zullen we maar niet teveel drukte van maken.
Ik deed een vrijdagrondje door het huis en draaide een wasje.
Vanmiddag een wandelingetje, niet te ver want het was warm, vanmorgen was het er ook al niet van gekomen want gisteren hadden we ruim 10 (TIEN) kilometer op de teller, dan is een dagje rust best goed voor oude dames.
Ik had het eigenlijk wel verwacht en dacht na het rondje wandelen op de fiets een paar boodschappen te doen, mijn voornemens zijn echt goed, maar het lijstje was inmiddels zo gegroeid dat zou nooit in mijn fietstas passen, erg jammer natuurlijk nu moest ik wel met de auto.
En omdat het dan toch met de auto moest deed ik gelijk maar alles, de PLUS voor de wijn en het brood, de vleesboerderij voor de kip, kaas en beleg, Bolle voor stokjes voor Didi, de Lidl voor nootjes, dadels, groente en koekjes en Joppe voor thee. Nu kunnen we er weer even tegen.
Voordat alles dan ook weer op zijn plaats ligt inclusief wasje van de lijn ben je toch weer even verder. Veel tijd voor ontspanning was er daarna ook niet want voor Joop stonden de duiven, nu echt voor het laatst op het programma. Er moest eten op tafel en wel voor half zes. Alles op en de wasmachine draait, ben ik toch nog vaatwasblokjes vergeten bij de Lidl....
Vanmiddag kwam ineens de bus aanrijden toen ik bij de bushalte liep, zo'n ouwe, het was bijna vroeger, alleen de regen ontbrak. Oh nee het was middag dan scheen de zon vaak alweer.
Als het 's morgens regende, flink regende, niet van die miezer, dan mocht ik met de bus van mijn ouders. Heerlijk! Dan zat je met z'n allen in zo'n dampende naar natte kleren stinkende overvolle bus, want iedereen mocht dan bussen. Vaak moest je ook nog langer wachten omdat er een extra bus werd ingezet, nat werd je sowieso toch, alleen niet op de fiets. En 's middags als je dan weer naar huis moest scheen vaak de zon alweer, dan vond ik het weer zonde dat ik met de bus was.
Deze bus vol passagiers ging op de koffie of misschien wel een borrel bij de Smisse.
De RTM begon als Tramweg Maatschappij, die tijd heb ik niet meer meegemaakt.
Kijk, daar staat de kast sinds zaterdag toen Joop nog een volkje ophaalde, met een kersverse hare majesteit. Zondag was het een gezoem van jewelste en Joop dacht dat ze verstoten was dat gebeurt weleens maar eigenlijk niet om deze tijd. Toen hij maandag weer ging kijken was er eindelijk rust onder het volk, de koningin was geaccepteerd en alles zoemde tevreden zoals het hoort. Daarvoor had hij ook al bij het andere volk gekeken, daar gaat alles voorspoedig.
We denken nu dat er toch eentje aan zijn broek is blijven hangen, misschien een die al op de grond lag dood te gaan, want ook bijen gaan gewoon dood na een tijdje en dat die er op de stoep bij de achterdeur weer af is gevallen. Dat ik daar dan precies met mijn grote teen op moet gaan staan is natuurlijk bizar. Zo'n groot terras, zoveel ruimte, 1 bijtje op de grond en 1 grote teen en dat ik het gewoon ook niet eerst zie liggen, ik zie altijd alles....
De foto is niet scherp, maar er is zichtbaar waar het om gaat en dat is een rode grote teen. Rood en ook best dik en hij jeukt ook, maar ik neem nu de pilletjes en ik heb zalf, dus eigenlijk valt het mee zeker als je het vergelijkt met mijn vinger. Ik kan lopen, mijn schoenen passen nog, dus ja, niks te klagen eigenlijk.
Een heerlijke nazomerdag vandaag. We pakten gelijk een fijn ochtendrondje, Didi had zin gelukkig en vanmiddag nog steeds!
Wel op het gemakje want als de zon achter de wolken vandaan kwam was het gelijk warm natuurlijk, maar we hebben het volbracht.
Daarna fietste ik een stukje, we hadden zelf al geprobeerd het stuur wat meer mijn kant op te zetten maar dat lukte niet, alles zat te vastgebakken. De fietsenmaker kreeg het gelukkig wel voor elkaar en hij monteerde gelijk het grotere dikkere comfortabelere zadel dat inmiddels binnen was en dat ging ook niet vanzelf.
Toen het eenmaal zat, zat ik ineens een stuk hoger en lager kon niet, als de trapper beneden was was mijn been gestrekt dat is ook niet fijn. Zadel weer eraf, ik weet nu dat het niet kan en zal moeten wennen aan dit, dat houdt dus in dat ik veel moet fietsen volgens Dhyan.
Vanmiddag fotografeerde ik nog de nieuwe bijenkast die nu ergens in de polder staat, inmiddels ben ik weer een keer geprikt, in mijn teen dit keer. Ik heb gelijk een pilletje ingenomen die ik nog had van de vorige keer en zalf erop gesmeerd.
Het was gewoon hier achter, ik liep op mijn blote voeten even naar buiten, prik zei hij in mijn teen. Joop denkt dat het niet kan, maar ik denk dat hij ongemerkt toch iets meegebracht heeft toen hij vanmorgen in de bijenkasten keek, we zullen het nooit weten, maar pijn deed het en ik hoop dat het niet al teveel gaat zwellen dank zij de pilletjes en dat ik morgen gewoon kan lopen. Zijn angel had hij nog, hij heeft geleden, ik heb hem heel langzaam dood laten gaan met de snoeischaar op zijn lijf, dat zal hem leren....
Joop had vanmorgen om twaalf uur de vervolgafspraak bij de neuroloog voor de uitslag van het Duplex onderzoek. Natuurlijk maak je je best wel zenuwachtig van tevoren vooral toen ik zat te wachten tot hij terug was, maar de aders zijn in orde, geen verkalking of vernauwing van welke aard dan ook.
De neuroloog denkt dat het een Tia in het oog geweest moet zijn. Aanstaande vrijdag wordt er nog een hartfilmpje en een CT scan gemaakt en eigenlijk verwacht ik daar ook niets van, maar natuurlijk is het goed dat het gebeurt. De week daarop dan weer de uitslag.
Zodoende was het alweer zo'n rare gebroken dag, alles staat in het teken van... de uitslag.
Vanmiddag gezellig nog even bij Heleen op de thee, het was heerlijk wandelweertje.
Tekening afgemaakt vandaag. Het is een zogenaamd therapie kleursel, zo eentje waar je gedachten onder het kleuren egens anders dwalen terwijl je af en toe eens kijkt of de kleuren nog een beetje in verhouding zijn.
Ina en ik keken na de mossels en het avondrondje nog wat tv op mijn pc gisteravond, wij kozen voor Dancing with the stars, leuk! Volgende keer weer, het wordt winter dus af en toe wil ik wel iets ontspannends te kijken hebben en Joop vindt nu enmaal zulke programma's niets. De tijd dat je samen een spelletje ging doen is ook voorbij blijkbaar.
Vanmorgen deed ik eerst een rondje alleen en daarna zaten we lekker in de zon om de appeltaart op te maken toen het plotseling begon te regenen.
We verhuisden naar binnen en verzonnen waar we 's middags een wandelingetje zouden gaan maken, Ina vindt het leuk ergens anders te lopen, dus toen het droog was reden we naar de Heerekeet. Het was er frisjes en eenmaal een stukje onderweg begon het weer te regenen, maar in de verte scheen de zon en daar zijn we toen weer maar naar toe gereden.
De Schelphoek. Daar is ook een stukje zand en Didi vindt dat heerlijk, ze gaat dan altijd lopen rennen. Met Simba ging ik vroeger altijd naar het strand, maar omdat Didi vroeger toen ze pup was vaak last van haar poten had, snel mank liep, hoewel er niets met haar heupen aan de hand was, vond de dierenarts het toch beter voorzichtig te doen, geen balspelletjes en los zand is ook niet goed om in te rennen. Ik vond het best, de polder is ook heerlijk en natuurlijk ging ik ook af en toe weleens naar het strand met haar en gooide ik heel af en toe best eens voorzichtig eens met een balletje.
Ina is na een heerlijk soepje nmiddels alweer thuis.
Ik heb nu het probleem dat als ik het filmpje aanklik mijn scherm zwart wordt, dat overkwam me ergens anders ook al. Ik moet er nu nog achter zien te komen waar dat aan ligt, want volgens mij ziet iedereen het wel gewoon, zo niet dan hoor ik dat graag.
Alles lijkt weer zo goed als bij het oude. Joop ging eens bij de bijtjes op bezoek, morgen komt er nog een nieuw volkje bij, en hij fietste heen en weer naar Brouwershaven.
Ik rommelde wat hier en daar, lekker bezig en af en toe een stukje lopen daar voel ik me het fijnste bij. Niet gefietst want het waaide veel te hard, het moet wel leuk blijven natuurlijk met dat fietsen. Mijn nieuwe zadel heb ik ook nog niet en al vind Joop zo'n zadel onzin want zadelpijn heb je toch in het begin zegt hij, ik neem het lekker toch!
