De steiger staat. de schilder is vandaag begonnen, alles op het gemak. 's Morgens rond een uur of half negen tot een uur of drie en vrijdags vrij, ook schilders worden een dagje ouder natuurlijk.
Het was een prachtige dag en omdat de stoep achter op sommige plekken best glad was en ik natuurlijk niet wil dat de schilder onderuit gaat, begon ik de meest gladde plek in de loop te schuren. Ik dacht ik doe in elk geval dat stuk, ik weet wel dat het glad is daar, maar de schilder vergeet dat. Eenmaal bezig kon ik niet ophouden, dat is het leuke als er ook iemand anders in je buurt aan het werk ik, tenminste voor mij werkt dat zo.
Heel de 'tuin' geschuurd! Tenminste het schaduwdeel met groene aanslag met mijn bezem met staaldraad, ik kan het iedereen aanbevelen, water gooien en schuren maar, goed voor lijf en leden en zonder rotzooi tegen groene aanslag, schuren moet je toch. Ook gelijk het afwateringsgootje schoongeschept. De schilder nam terwijl hij toch moest poetsen bij de dakkapel de goot aan de voorkant mee, we hebben een erg lieve schiilder ook. Joop had geopperd, omdat de steiger daar toch stond, hij daar zelf wel even op kon klimmen maar dat vond hij (de schilder) niet goed (gelukkig, ik durf niet zo hoog).
Hopelijk werkt het weer een beetje mee de komende weken.
Joop had zijn scootmobiel gepakt en deed een rondje Schouwen, met de temperatuur langs de Oosterschelde viel het nog wat tegen.
Nou en toen had ik nog een afspraak bij de kapper om vier uur! Nog steeds lekker weer, dus ik pakte de fiets!
Maar nu zit ik wel een beetje in te kakken hoor, vroeg naar bed denk ik, maar ook daar is niks mis mee.
Vanmorgen vroeg een rondje, het was nog erg stil onderweg.
Weer een rare dag vandaag, het lijkt wel of er iets ligt te broeden. Ik kwam onderweg wel jonge poeletjes tegen, maakte nog een foto maar dat werd niets.
Nog wat gekleurd aan het kleine projectje dat ik alweer beu ben, misschien tegen het einde in mei nog wat.
Nog even naar Scharendijke voor wat boodschappen, even bij Mir langs voor een praatje en een afspraak en eenmaal thuis weer wat gehangen en lekker vroeg gegeten, of gewone tijd eigenlijk. Gedoe met die klok ook, erg vroeg wakker nog steeds.
Ook nog een middagrondje door de storm en deels regen, niks an.
De viool staat voor wat ze is, dapper, strijdbaar.
De foto is nog van gisteren toen het ook al zo lekker was, het bont zandoogje.
Ik heb voornamelijk in de zon gewandeld , met zonder jas en dat was met mijn nieuwe dikke rode sweater vanmiddag alweer te warm. Verder heb ik niets te vertellen over deze mooie dag en eigenlijk ook geen zin.
Vanmorgen als eerste de witte judaspenning die als het ware een meidoorn omhelst. Het begon er met één een jaar of wat geleden, mischien dat we hier pas woonden en nu zijn er al veel meer. Dat stukje dijk wordt altijd met extra zorg behandeld, of juist niet behandeld, en maar één keer gemaaid door een groepje mensen. Het is een speciale dijkje zei iemand eens tegen me en zo wordt het natuurlijk steeds specialer.
Vanmiddag stond de kersenboom in de Kromte er mooi bij, zonder auto eronder en in de zon, hij begint al aardig te bloeien.
Daarna eenmaal thuis, zag ik een vuiltje tussen de vetplantjes, ik trok het er voorzichtig uit om de wortel mee te krijgen, zat er een nootje aan! Geen idee wat voor nootje, maar zo'n kadootje plant ik natuurlijk gelijk in een apart potje. Een eikel misschien, dat formaat heeft het, we zullen zien of ik mijn eigen eikelboom geplant heb
Vanmorgen onderweg naar Zierikzee, een pas geboren veulen met haar moeder, zo mooi altijd. Ik bleef even staan kijken en maakte een paar foto's. Het deed me denken aan de keer dat ik daar met Marlies stond, bij hetzelfde weitje bijna twaalf jaar geleden. (het filmpje was verdwenen dat heb ik er weer even bij gezet en ook hieronder, want het was mooi.)
Eenmaal terug uit Zierikzee na een kopje koffie was het weer tijd voor een wandeling met de club, ik was nu al twee keer niet geweest, het was weer gezellig en onderweg was er verfrissing met water en bananenkoek mèt boter tegen de droogte, soms zijn bananen wat aan de droge kant, dan moet er boter op. Weer terug bij het beginpunt nog een kopje koffie in de zon op het terras.
Vanmiddag knipte ik nog de hedera van de buurvrouw die steeds mijn kant op kruipt, ik liet het nu wat langer en was zodoende ook wat sneller klaar.
Met de warmte viel het wel mee, er was bewolking af en toe en behoorlijk veel wind.
Een beetje laat vandaag. Ik kleurde vooral, maar die blijven geheim natuurlijk, er zijn er al drie klaar.
Op zoek naar wat leuks verdwaalde ik weer eens in mijn archief, foto's met bijbehorende verhalen (de foto's staan er in die periode vaak niet meer bij, maar ik heb ze nog wel natuurlijk). Twintig jaar geleden was niet de makkelijkste periode, maar we raakten al wel zo langzamerhand gewend aan ons 'werkloze' bestaan en af en toe logeerpartijtjes van de kleinkinderen.
Verkleedpartijtjes van Yara, nu zelf moeder, en Levi die ritjes maakte in de oude Golf met Simba op de achterbank.
Zo gauw het droog was vanmorgen gelijk maar een rondje want vanmiddag moesten we weer op stap naar de reumatoloog in Goes, die afspraak stond al een tijdje dus de brief van het Erasmus was daar nog niet eens gearriveerd, gelukkig hadden we die zelf wel bij ons.
Het gaat erom of er jicht is, vanwege de pijn aanvallen die hij steeds heeft, vooral 's nachts. Na een paar prednison tabletten gaat dat dan over, maar komt ook steeds (1x per maand ongeveer) weer terug. Er werd een echo van de voet gemaakt en ook vocht afgenomen, gewoon met een flinke naald huppekee in zijn voet en gelijk onderzocht, heel fijn! Geen jicht volgens de dokter, nu nog pillen als aanvulling op het bewijs, als de pijn (want die is naast de aanvallen steeds wel) niet minder wordt is het geen jicht, maar komt het van de neuropathie. Het begint ons zo langzamerhand te duizelen alles bij elkaar, de sarcoidose die hij had toen we pas getrouwd waren komt ook steeds ter sprake want dat kan ook weer opspelen. Het is alles bij elkaar best veel en als er dingen uitgesloten kunnen worden zoals die jicht en de sarcoidose is dat fijn, dat geeft rust en dan kan je je concentreren op datgene dat het wèl is, de polyneuropathie.
Niet dat jullie hier iets aan hebben, maar zeker voor mezelf nu het nog vers is schrijf ik het hier zodat ik het makkelijk terug kan vinden.
Ik ben wel een beetje klaar met de ziekenhuizen, of mag ik dat niet zeggen. Het komt steeds op hetzelfde neer, testjes en prikjes, gesprekjes, hoe, wat en hoe vaak, levensverwachting normaal...
Macula degeneratie van hetzelfde, het wordt minder, links zit het nu ook, maar u wordt niet blind......
Kortom, je hebt het er maar mee te doen, erger nog... er kan nog van alles bijkomen!
Bijna aan het eind van de wandeling vanmorgen was het alweer opgeklaard en zo bleef het wel de rest van de dag, maar wel met windkracht zeven ongeveer. Na ons bezoekje aan het ziekenhuis zijn we ook wat opgeklaard, maar wel versleten.
Versleten: 'stukgegaan door ouderdom of veelvuldig gebruik'
Best lekker weer vandaag, met af en toe een paar druppels. Als er dan zo'n bui hangt ziet het er misschien somber uit, maar eenmaal buiten is het heerlijk. Goed voor lijf en leden en de rest.
De schilder kwam even langs voor de planning, zeven jaar geleden nu en het ziet er nog best goed uit, maar ook wel weer nodig, dan is het daarna weer een mooie volle laag en kunnen we er weer jaren tegen.
Boodschappen op Scharendijke en nog een wandelingetje na de bui. Een dag is niks.
