Er zijn vorderingen. We krijgen al binnen een paar weken een traplift en een nieuwe rolstoel, een nog betere, deze is dan voor boven, waar we ook geen drempels hebben en een douchestoeltje is nu ook besteld, daar hadden we nog niet aan gedacht, staan is niet fijn en lopen nog minder, maar in beweging blijven wel noodzakelijk natuurlijk
'U heeft al een respectabele leeftijd', zei de juffrouw van de revalidatietoestand waar we waren, dat vond hij niet leuk. Nu eens kijken of ze wat kunnen doen om de nog bruikbare spieren sterk te houden. want de armen gaat goed, die traint hij zoals op de foto, hier nog onderaan de oprit, maar hij komt wel op eigen kracht boven en daarna nog een andere oprit, ik zou het met geen mogelijkheid kunnen (maar ik loop nog wel goed trap).
Zo langzamerhand worden we wel met onze neus op de feiten gedrukt, we zijn gewoon bejaard! En zo plotseling ook, eigenlijk voelen we ons nog helemaal niet zo, maar ja met een traplift en rolstoel in huis, heb je weinig meer te verbergen. We doen het er maar mee, er zijn erger dingen.
Eindelijk weer eens een dag zonder verplichtingen, gewoon dat je opstaat en denkt 'wat voor weer is het en wat zal ik eens gaan doen', heerlijk.
Dat weer is wel de kluts kwijt, ik had mijn nieuwe (oude afgeknipte) korte broek aan gedaan, want het was lekker weer, maar toen ik een paar uur later naar de vleesboerderij wilde fietsen was het ineens erg koud, harde wind en mist, ik ben maar even omgedraaid voor een andere outfit.
Zodoende kwam ik ook weer langs de hanen.
Eind van de middag met de auto nog even om drie grote zakken potgrond, dat gaat niet op de fiets, ik nam ook nog drie kunststof potten mee en vier vaste plantjes, best duur merkte ik bij de kassa, ruim vijf tientjes...
Alles is duur, maar goed ik heb weer wat te doen morgen en de tuin wordt weer wat leuker.
Het roeiapparaat dat Joop vorig jaar kocht voor een paar tientjes en dat sinds een paar weken te koop stond voor een paar tientjes, is een dag nadat hij er gratis van maakte weg. Gelukkig droeg de koper hem alleen de trap af en deed hij hem alleen in zijn dure dikke auto, bedankt zei hij nog...
Dat had ik bij de Fixet ook best willen zeggen, maar helaas...ik moest gewoon betalen.
Zonnig vanmorgen na een heerlijke nachtrust, daar knapt een mens van op, ik had weer zin in de dag.
Gewandeld en een rondje Scharendijke gefietst, medicijnen opgehaald op Brouw want van de Levocitirizine had ik er maar twee meer en de oogdruppels voor volgende week waren ook gearriveerd. Het tijdstip van de operatie kwam vandaag per post, ik hou dat nog maar even voor mezelf maar best spannend natuurlijk.
Ik vroeg eens aan Copilot wanneer je nu eigenlijk naar de dokter moet. Ik vraag hem eigenlijk nooit iets omdat hij erg omslagtig is, meestal kies ik gewoon voor Google.
ik had misschien wel een tekenbeet, dat wist ik niet zeker Joop ziet zoiets niet en hij zat al een paar dagen (de beet, wegens bermplassen) op mijn bil.
Verder was ik de nacht ervoor (doktersbezoek) helemaal rood geworden, een duidelijke allergie voor mij maar geen idee waarvan.
"zorgen over je gezondheid zijn voldoende reden voor een huisartsenbezoek"
En dan als laatste wat de dokter in opleiding mij dan ook vroeg....
"wat wil je bereiken met je huisartenbezoek"
Hij stelde een paar keuzes, waaronder 'weten wat het is'wat voor mij op dat moment het belangrijkst was, ik hoef geen medicatie en ook niet doorgestuurd als dat totaal niet aan de orde is.
Ze (ja het waren er twee, eerst één en later na overleg samen, de praktijk is voor doktoren in opleiding ook nieuw, ze hebben vast weer wat geleerd van mij ) hebben me gerustgesteld en gezegd dat het goed was wat ik deed en dat ik als het erger wordt of als het niet over gaat ik gewoon terug moet komen, daar zijn dokters namelijk voor Dhyan. Die zijn er niet alleen voor mensen die al ziek zijn, maar ook voor mensen die proberen dat niet te worden en voor mensen die zich zorgen maken. Ik loop heus de deur niet plat bij de dokter, mensen die me kennen weten dat, maar als ik me zorgen maak om wat voor reden dan ook, ga ik er wel even heen.
Het leek een soort allergische reactie, rood hoofd, rood lijf, rare pukkeltjes, bonzend hart, hoofdpijn, om vier uur liep ik nog te spoken . Waren het de (vreemde) kaasjes, was ik gebeten, ik werd er niet goed van. Anti allergie pilletje ingenomen en vanmiddag even naar de dokter. Ik was lopend gegaan, maar het was op het randje, ik moest flink doorstappen. Zodoende was mijn shirt behoorlijk bezweet.
Pilletje was goed, even door blijven slikken, ook goed voor/tegen de hooikoorts.
Zodoende was mijn dag na de tweede slapeloze nacht dit weekend ook niet bijzonder, morgen beter.
Storm vandaag. Twee rondjes door de polder en tussendoor gekleurd een soort monsterwerk, ben er al een week mee bezig maar nu lijkt het einde in zicht, geen idee of het iets wordt.
Ik heb er bewondering voor, hoe ze het doen en dat het kan hier, mijn oranjegevoel blijft nog even overeind , ondanks alle narigheid overal in de wereld, misschien juist wel daarom.
Al die mensen die vrijwillig al die feesten organiseren, geld inzamelen voor goede doelen, juist ook voor mensen die het moeilijk hebben. We mogen best nog feesten en gelukkig zijn ondanks al die ellende.
Het was weer een erg rumoerige geslaagde Oranjenacht met de Oranjeband als ik het goed begrepen heb, druk was het zeker. Auto's, fietsers, wandelaars, het was een drukte van jewelste en naar ik hoorde zeggen nog drukker dan vorig jaar. Een volle tent en groter kan niet want het voetbalveld is niet groter.
Alles verloopt hier altijd netjes, geen ongeregeldheden, maar wel een hoop lawaai, ik sliep om half drie nog niet, je moet er wat voor over hebben natuurlijk, maar wel een suffe dag zodoende.
Niet in de tent geweest, vanmorgen wel even bij het concert van Nut en Uitspanning, geen platte kar zoals (alweer) twee jaar geleden . Bekenden tegengekomen en praatjes gemaakt, dat hoort bij zulke dagen, altijd leuk!
De nieuwe voorraad is binnen, ik kan weer even verder.
Vanmorgen eerst weer een rondje Zonnemaire, Zierikzee, Scharendijke, Zonnemaire gefietst, 33km en koud! Gelukkig had ik mijn wanten aan en was er niet zoveel wind als de vorige keer, dat scheelt ook een hoop. Het was een prima wasdag en de vlaggetjes voor morgen wapperen ook al vrolijk. Erg oranje kleurt Zonnemaire nog niet, nergens eigenlijk. Onderweg ook weinig oranje gezien.
De tent staat al heel de week klaar en straks barst de Oranjeband weer los, het is koud en een hoop lawaai, ik blijf lekker binnen.
