Het is een beetje raar en eigenlijk weet ik ook niet goed of ik het er wel over moet hebben, maar ik doe het toch. Dat ik twijfel ligt alleen maar aan wat ik verwacht dat er gezegd (of gedacht) gaat worden.
Het gaat erom dat ik eigenlijk sinds een week of twee pas weet dat ik in een hokje pas, bij een groepje hoor, het is maar hoe je het ziet. Natuurlijk weet ik allang dat ik al die eigenschappen heb en dat ik ben wie ik ben, maar ik vind mezelf wel vaak heel kinderachtig en een zeur en vooral dat dat eigenlijk niet kan en dat ik het ook niet mag laten blijken.
"Ria, die loopt altijd te brullen" zei mijn moeder eens tegen mijn zus toen ze naar mij vroeg. Niet alleen als ik verdriet heb hoor, ook uit kwaadheid, of bij iets moois en dat kan dan gewoon een bloemetje zijn, of als ik aan iets of iemand denk en dat is soms best vervelend ook.
Ik vind het een opluchting voor mezelf dat er nu een verklaring is dat ik daarom zo ben, maar verder kan ik er ook niets mee. Wel had ik het liever wat eerder geweten, het is ook erfelijk.
Het is net als ADHD denk ik, dat bestond vroeger ook niet, je had drukke en rustige kinderen en nog wat er tussenin. Ik denk dat ik een gevoelig emotioneel kind was, er zijn me ook dingen overkomen waarvan ik nu denk dat ze veel meer met me deden dan ik toen besefte en dat ik daardoor nu ook kan verklaren waarom ik geen zin meer heb energie te steken in sommige zaken en dat ik zeker geen dingen meer doe waar ik tegenop zie.
Heerlijk gewandeld vandaag, het was een fijne dag!
Vijf weken heb ik ze nu en ik was/ben erg tevreden, ze lopen heerlijk. Gisteren bekeek ik de zolen eens en daar schrok ik toch wel van, zulke grote afstanden loop ik nu toch ook weer niet, dus ik nam eens contact op via de chat en vertelde mijn verhaal.
Excuses excuses dat is niet de kwaliteit waar Adidas voor staat, een foto toesturen ging niet, maar dat hoefde ook niet binnen zo'n korte tijd. Als ik ze retour stuur, waarvoor ik een nieuw retouretiket kreeg, krijg ik het totale aankoopbedrag terug, of ik kon ook kiezen voor een kortingscode van 30% op een nieuw te bestellen iets.
Ze gaan dus terug en ik bestel dan de iets duurdere waar 'continental' rubber zolen onder zitten eens kijken of die sterker zijn en zo niet dan ga ik ze dat weer vertellen, zo moeten ze er toch achter komen.
Op de koop toe kreeg ik ook nog een nieuw te besteden kortingscode van 10%
Een stuk kouder maar toch nog best lekker vandaag.
Joop fietste alweer een rondje en doet het rustig aan.
Sil en ik wandelden een rondje of twee. Het was heerlijk weer alweer.
Daarna zeemde Sil de ramen van de kapsalon en vanmiddag verhuisde ze naar Haamstede. Joop had verzonnen dat het misschien leuk was met z'n vieren een hapje bij de Surf te eten en na wat vijven en zessen werd het toch uiteindelijk de Surf. Zo tegen zessen had Mir tegen Joop gezegd, maar ja daar was een kleine spraakverwarring bleek later, iets met een uur.
We hebben lekker gegeten, al wil ik nu tijdens het eten er liever nog niet over praten wie er later mijn luiers gaat verschonen... als dat al zou moeten gebeuren, maar het schijnt dat dat een normaal gespreksonderwerp is tijdens het eten, iedereen praat daar tegenwoordig over onder het eten.
Gisteren is Joop zijn voet door de mri scan gegaan en nu mag hij weer tot de 28ste wachten op de uitslag. Hij heeft vandaag wel weer voorzichtig een stukje gefietst.
Ons kind werd vijftig vandaag dat gaat ook gewoon door terwijl wij alsmaar ouder worden. Wij feliciteerden haar even in de middagpauze en namen haar cadeautje mee.
Jaren heeft ze erom gezeurd. "Mama mag ik je vlinderbrosje lenen, je krijgt het heus weer terug". en steevast was mijn antwoord, "nee hoor, wacht maar tot ik dood ben dan is 'alles' voor jullie".
Ik heb bijna niets van sieraden en die paar dingen die ik dan heb daar kijk ik dan af en toe naar, dragen doe ik ze bijna nooit. De verrassing was dus best groot vanmorgen toen het doosje open ging.
Het 'brosje' van mijn moeder met veel gevoelswaarde. Ik vind vijftig een mooie leeftijd om zoiets cadeau te doen en hopelijk heeft ze er nog veel plezier van.
De foto's op oudere posten 'doen' het weer even niet, Photobucket doet zijn best alles weer in orde te krijgen zeggen ze, het komt dus best weer goed al kan het even duren.
Vanwege dierendag een overdosis Didi en ondergetekende.
De trui in beeld. Deze keer wat minder groot dat is fijn voor onder de winterjas, dat propt niet zo. Ik had ook maar vijf bollen van elke kleur en in strepen had ik geen zin, dus lostte ik het zo op en maasde de love, peace en happiness afbeeldingen er op voor de aardigheid. Zo'n trui heeft niemand.
Didi is vandaag op de kop af negen jaar bij ons en hopelijk blijft dat nog even zo. Ze begint de dag altijd lui, op het gemak wakker worden en na de thee gaan we dan de dijk op en kijken we hoever we vandaag komen.
's Middags een flinke wandeling met daarna wat lekkers.
's Avonds meestal nog een rondje rond het dorp en halfverwege de avond gaat de deur dicht als ze in haar mand ligt. Wij zijn van de vaste gewoontes dat bevalt het best.
Vanmorgen twee wortels uit Joop zijn hoofd gepeuterd door de kaakchirurg. Het was net oude kaas zei hij, ze brokkelden steeds af een heel gedoe dus, maar het zit er weer op. Hij moet dan ook dagen van te voren al stoppen met de bloedverdunners anders wordt het een bloedbad. Twee achterste kiezen waar één impantaat voor terug komt volgend jaar.
De pijn valt mee tot nu toe en ik heb pap gehaald vanmiddag, dat krijgt hij anders nooit.
Terwijl hij weg was heb ik gestofzuigd, of stof gezogen kies maar wat, dan hoefde ik daarna geen herrie meer te maken. Mijn trui afgemaakt en heerlijk gewandeld, zo en dan tot eind december ongeveer, ik ben voor.
Het wordt nu ook hersft in mien tuun, de wingerd wordt rood en de trompetbloem geel, er zijn nog bloemen, het is een fleurige boel en wat was het heerlijk vandaag!
Lekker gewandeld en de trui afgebreid en in elkaar genaaid, nu ga ik er nog iets leuks mee doen, denk ik, als het lukt. Dat wordt nog een verrassing.
Mir kwam ook gezellig even op de koffie, ze had een vrije dag. Een lekker lang weekend mag ook weleens als je niet op vakantie gaat vond ze en gelijk heeft ze.
Ik kwam weer langs de schaapjes vandaag en nu kwamen ze me weer wel al blatend tegemoet. Didi vinden ze ook leuk en Didi de schapen ook, tot op zekere hoogte. Op het eind kwam daar abrupt een eind aan en of het nu de schrik was of iets anders, maar er gebeurt daar toch iets raars met dat ene 'schaap'.
