Korter en korting

Vlas als groenbemester dat kan ook, ik zag het al eerder een paar jaar geleden. Die groenbemesting heeft ook alles met aaltjes te maken, het is nog niet zo eenvoudig als het lijkt. Nu maar hopen dat het nog gaat bloeien, al denk ik het niet.

In sommige tuinen bloeit nog vanalles bij mij doen de geraniums en de fuchsia het ook nog goed.

Vanmiddag reed ik even naar Scharendijke waar de DA haar deuren opende, extra korting dus ik sloeg wat in van wat ik altijd gebruik en op de terugweg evan langs de kapper, niet alleen de puntjes maar wel een centimeter of drie vier ging eraf, ik heb weer een bob met mijn verkouden kop! 

Na jaren bob zou ik nooit maar dan ook nooit meer een boblijntje doen zei ik in '95, zo zie je maar, zeg nooit nooit.

Ria Donderdag 01 November 2018 at 6:45 pm | | Standaard | Negen reacties

Lekker bezig

Bij Joop begint de verkoudheid nu iets in hevigheid af te nemen terwijl het bij mij nu net op komt zetten, ik deed al af en toe een paracetamolletje en nu ook strepsils erbij en zuigsnoepjes, ik hoop niet dat ik het zo erg krijg als Joop want die hoestte alsof het uit zijn tenen kwam.

Vanmorgen was hij eindelijk aan de beurt bij de dokter als vervolg op de uitslag van de MRI en inmiddels ook een nacht in het ziekenhuis.

De dokter weet het nu ook niet meer en gaat eerst overleg plegen met haar collega's.

Als vervolg op de ziekhuishuis opname volgt er een slokdarmonderzoek, dat kan gewoon in Zierikzee. We wachten nu op een telefoontje wanneer dat onderzoek kan plaatsvinden en eentje hoe nu verder met de voet. De verkoudheid gaat gelukkig vanzelf over.

Verder gaat alles wel goed hoor, ik liep om kwart over acht al door de polder en Didi vond het half vijf toch echt wel tijd om te eten. Vanmiddag nog een rondje door de frisse lucht en we kwamen alweer een bekende tegen die gezellig meeliep voor een kopje thee.

Weer een tekening klaar en al vind ik hem zelf niet zo geslaagd toch post ik hem natuurlijk en begin nu weer vrolijk aan een nieuwe het gaat er ook niet om hoe leuk of mooi ze zijn (dat is alleen maar meegenomen), het gaat er om hoe lekker ik bezig ben.

Ria Woensdag 31 Oktober 2018 at 3:34 pm | | Standaard | Vier reacties

Oogje zus en oogje zo

Vanmiddag een uitgebreid oogonderzoek laten doen bij 't Optiek in Zierikzee omdat mijn zus me gewaarschuwd had dat er kans op glaucoom was, dat kan erfelijk zijn. Gelukkig was er niets aan de hand. Alles netjes binnen de groene lijntjes, dat kon ik zelfs goed zien.

Dat tunneltje waar de bloedvaatjes doorheen gaan naar de hersens is een beetje aan de nauwe kant, maar dat is ook niets verontrustends, staar ook nog niet dat je zegt poeh poeh, dus heel fijn allemaal. 

Ik vond het er echt weer voor en ik kon gelijk terecht. De bril die ik heb is goed, alleen voor in de verte iets te sterk vandaar dat ik de neiging heb hem af te zetten als ik wandel. Eigenlijk is hij precies goed voor wat ik wil, want dat vertelde ik ook. De eerste tien meter en dan daarna zonder ook al zou dat volgens haar nog niet meevallen. Ik heb ook nog gepast maar deze heb ik nog niet zo lang en ik zag ook niets waarvan ik dacht, dat is hem! Dus we houden het even voor wat het is.

Wat een weer hè!

Ria Dinsdag 30 Oktober 2018 at 4:22 pm | | Standaard | Zes reacties

Stukjebijbeetje

Het is nu ineens wel heel erg fris.

Wollen sjaal en wanten opgezocht, muts ook wel maar die had ik vanmiddag nog niet opgezet en daar had ik eigenlijk wel een beetje spijt van. Straks gaat hij in elk geval wel op.

Toch wel lekker gewandeld hoor en vroeg op natuurlijk, een lange dag weer. Gelukkig kwam de buurvrouwvaneenstukjeverderop met haar haakwerkje aanzetten, ze kwam er niet uit, of ik kon helpen. 

We hebben een tijdje zitten prutsen en ik denk eigenlijk dat het zo niet goed komt.  'Trek maar uit' roept Joop al 'een puzzel met een foutje komt ook niet meer goed'.

De buurvrouwvaneenstukjeverderop was nog niet bij ons binnen geweest dus we deden een rondje huis en ze zag de tekening waar ik gisteren mee begonnen was, altijd weer leuk om te merken dat ze toch heel anders zijn dan verwacht. Toevallig was ik bij deze begonnen met af en toe een foto te maken, want het proces van maken daar snap ik zelf ook niets van, dat gaat gewoon.

Ria Maandag 29 Oktober 2018 at 6:36 pm | | Standaard | Acht reacties

Klokgeschuif

Na een nacht niet slapen lag ik er gisteravond erg vroeg in, niet erg gunstig natuurlijk omdat dat gedoe met die klok ook weer stond te gebeuren, ik raak daar altijd toch wel van uit mijn doen.

Na een tijdje wakker liggen sloeg het acht uur, dat is fijn dacht ik want eigenlijk is het dus nu al negen uur....

Zo ben ik de hele dag aan het rekenen hoe laat het 'eigenlijk is'.

Ik kwam net beneden en Didi kijk me uitgehongerd aan na twee fijne wandelingen in de kou, de klok zegt dat het nog maar vier uur is, maar zij weet wel beter.

En dat duurt nog wel een dag of wat, want daar zijn we zomaar weer niet aan gewend.

Ik zei het al, erg koud vandaag, Joop hoest als een gek, niets engs maar erg verkouden, dat komt er dan ook nog eens bij maar dat gaat gelukkig weer vanzelf over.

Ria Zondag 28 Oktober 2018 at 4:09 pm | | Standaard | Vier reacties

Het is groen en...

Met een beetje geluk bloeien de narcissen met kerst, dat zou leuk zijn! Ze floepen met de regen opeens de grond uit. Ik heb ze vorige week pas geplant. Of misschien zijn dit wel druifjes, ik weet het niet meer.

Het was weer bal afgelopen nacht. Joop had weer die koliekachtige pijn 'op zijn borst' zegt hij dan maar we beginnen nu toch te denken dat het de maag o.i.d. is. Vorige keer zakte het snel en is hij de volgende morgen naar de dokter gegaan.

Terwijl ik 112 aan de lijn had zakte het wat weg en ik zei dat het toch misschien niet nodig was, maar ja dat draaien ze dan toch niet terug. Het hele ritueel weer en om half drie reden ze weg en ging ik maar weer terug naar bed met een hartslag van heb ik jou daar, dan kom je heus niet meer inslaap en ik had ook daarvoor nog geen oog dichtgedaan.

In het ziekenhuis nemen ze dan bloed af en kijken of er bezinksel is, dat is niet goed, maar dat was er niet. Nog een keer controleren en om tien uur mocht hij weer naar huis. Met de boodschap dat hij naar de maag- darm- leverspecialist moet, dat kan er dan mooi nog wel bij als hij komende week voor zijn voet de volgende stappen gaat ondernemen.

Toen ik bij het ziekenhuis aankwam moet je door zo'n poortje, ik zag een afbeelding van een hand bij een knop en ik drukte, er gebeurde niets en ik drukte nog eens, er was ook een gleuf voor een card, maar die had ik niet, ik gaf het op en ging achteruit (gelukkig zijn er meer poortjes zodat ik de boel niet al teveel blokkeerde), niemand kwam ook even kijken waarom het niet ging. Ik maakte een rondje en vroeg het aan iemand die daar liep. "Meneer hoe kom ik op het parkeerterrein?"  "Daar bij de slagbomen en dan op de 'groene knop' drukken.... " zei hij. Tja op zo'n dorp blijf je toch een beetje achterlijk. Het was ook echt niet de eerste keer dat ik daar kwam, maar eenmaal weer voor de slagboom zag ik hem gelijk! Ik drukte, er kwam een kaartje en de boom ging omhoog... erg hè. Dat komt gewoon omdat ik niet geslapen had natuurlijk, ik zag ook bijna niets in het begin in de auto, mèt of zonder bril dat maakte niet uit.

Oh en nu ik het zo typ herinner ik me dat ik ook eens naar de oogspecialist moet, Janny haar oogdruk was te hoog, met kans op glaucoom zei ze, dat moest ik ook laten controleren want dat kan erfelijk zijn en je kan er blind van worden, toch maar eens doen misschien.

Maar we zijn weer heelhuids thuis en wachten op het vervolg, voorlopig is er nog niets aan de hand en straks moet Max weer trainen. Proost! Op het leven!

Ria Zaterdag 27 Oktober 2018 at 4:53 pm | | Standaard | Vijf reacties

Nattigheid

Vandaag was het echt regenjassenweer. Mijn nieuwe regenjas kwam gisteren dus die was net op tijd binnen. Een fijn buitje al leek het erger dan het was, maar ik bleef droog en daar gaat het maar om. Fijne jas met een gewoon touwtje in plaats van altijd maar die rare elastiekjes en nog ruimte genoeg voor iets extra's eronder.

Joop reed vanmiddag naar Vlissingen voor de uitslag van de MRIscan die niets opleverde, niks gevonden. Terug naar de huisarts voor de volgende stap, dat schiet niet op zo. Of iets met de aders of met de zenuwen zei hij, dus alle twee tegelijk maar aanslingeren als dat tenminste mogelijk is.

Ik wandelde ondertussen een rondje en maakte de tekening waar ik mee bezig was af.

Ria Vrijdag 26 Oktober 2018 at 6:20 pm | | Standaard | Zes reacties
Gebruikte Tags: , , , , , , ,

Walk of life

En zo zag het er vanmorgen weer uit! Mensen denken vaak dat die polder, zeker als je vaak hetzelfde rondje loopt, altijd maar hetzelfde is, maar niets is minder waar. Altijd anders, iedere dag en je kunt gewoon om je heen kijken want die weg en die kuilen of hobbels die zijn er wel altijd wel, maar die ontwijk je blindelings.

Vanmiddag toen ik aan de wandel was belde Joop, "waar ben je?" 

Ik was bijna thuis en hij vertelde dat er een oude bekende zat te wachten, iemand die ik een jaar of vijftig al niet meer had gezien. Hij vertelde niet wie, want ik moest eerst raden. 

Buiten heb ik mijn bril niet meer op dus eenmaal binnen moest ik even wennen, maar toen zag ik het wel gelijk hoor, ik vond het erg leuk! Zeker heel lang niet meer gezien, ze was verhuisd dat wist ik natuurlijk, ze woonde al lang niet meer op Schouwen en we kwamen elkaar gewoon niet tegen als ze er wèl eens was. Haar zus wel af en toe en daar maakte ik dan een praatje mee en ik zal zeker wel eens hebben gezegd dat ik Nellie nooit meer gezien had en dat ik dat best jammer vond.

Deze Nellie dus, een nieuwe foto zag ze niet zitten, we houden het bij de oude, eigenlijk zijn we ook niets veranderd.

Hier samen met haar zus. Eerst was ik vriendin met Nellie, maar toen ineens werd ze vriendin met een ander, dat vond ik eigenlijk helemaal niet leuk, maar daarna werd ik vriendin met Suus.

Zulke dingen zijn me later vaker overkomen, dat vriendinnen me ineens lieten zitten, dat kwam soms ook door omstandigheden omdat de een bleef zitten en de ander naar de volgende klas ging, maar ook na schooltijd en op latere leeftijd. Zo is het leven, het is één grote wandeling en we lopen soms een stukje met elkaar op.

Nellie wist zich nog te herinneren dat ik links was en dat dat op school eigenlijk niet mocht al hadden we toen wel een vooruitstrevende leraar, ik kan me niet herinneren dat leraren moeilijk deden.

Volgens haar deed de dominee dat wel. Dominee van Wijk sloeg me! Ik moest met rechts! Ik weet er echt niets meer van dus veel indruk heeft het niet gemaakt. Wel meen ik me te herinneren dat die godsdienstlessen op maandag waren, dus daar moest ik waarschijnlijk eerst even doorheen.

Als je leest Nellie, ik vond het erg leuk en hoop je nog eens te zien, dus altijd welkom als je in de buurt bent!

Ria Donderdag 25 Oktober 2018 at 6:53 pm | | Standaard | Zes reacties