Na mijn ochtendwandelingetje ging ik eens bij Mir op de koffie in Haamstede, dat komt er eigenlijk bijna nooit van, meestal komt ze hier even buurten of ik in de kapsalon. Dat moeten we eens vaker doen vonden we.
Vanmiddag nog een wandeling, het wordt alweer wat frisser, lekker hoor, bodywarmertjesweer.
De schapen waren wat levendiger vandaag. Blauwe luchten met witte wolkjes, met zonnetje mee en zonnetje tegen. Niet veel beleefd een dag is zo voorbij.
Joop was een dagje uit vergaderen vandaag, ergens verweg.
Ik ontkalkte het koffieapparaat, het is een fijn apparaat ook al maakt het veel lawaai, ik ben er zuinig op.
Verder wandelden we een rondje en eind van de middag was het wel weer tijd voor een wijntje.
Oja en ik breide best veel. Deze trui wil ik eerst af en dan weer kleuren, heel de winter kleuren... bij wijze van spreken dan hè, dat komt er toch niet van ook al zou ik het willen.
Gisteren was het zo leuk. Ze kwamen me allemaal al hollend en al blatend tegemoet, als ik bèèh-de bèèh-den ze terug, we hadden een hele conversatie. Vandaag lagen ze te kauwen, er kwam geen stom woord uit.
Het was niet heel de tijd zo donker als op de foto's, er was ook zon en een zelfgemaakt advocaatje bij de buurvrouw, net zo geel als het boerenwormkruid en bijkomende leuke gedachten aan vroeger als mijn moeder zelf advocaat maakte.
Slecht geslapen en een vervelende droom.
Het was hoog water het kwam tegen de duinen aan en die waren heel steil, er viel bijna niet te lopen. Ik wilde naar boven, want daar liep ook iemand maar dat ging niet en het zou nog kilometers duren zei Joop, die ook niet omhoog kwam, wat een getob... gelukkig werd ik even later gewoon in bed wakker.
Het was druk bij de rotteperenboom vanmorgen, wespen vooral, maar ook vlinders die lusten ook wel een rot peertje.
Niet ver gewandeld, geen zin, te warm, genoeg smoezen.
Ik haalde de stalen van het zeil eens bij Paauwe om te kijken hoe het zou staan en dat was mooi, ik kan niet wachten. Eind oktober hebben we afgesproken of zoveel eerder als mogelijk.
Joop ging even naar de kapper vanmiddag, ik reed eens mee en wandelde naar de PLUS. Natuurlijk liepen we even 'ons' bruggetje op, Didi keek eens waarom het hek niet open ging en ik gluurde wat verder maar zag niet veel. De notenboom staat er nog, netjes geknipte bosjes, niet veel veranderd op een doorkijk naar achteren na.
Raar om daar te lopen, ik kreeg geen joechei gevoel en eigenlijk wilde ik gauw weer weg. Het brood dat ik altijd heb was ook al op, de wijn en bananen niet. Misschien wordt het eens tijd voor een andere bakker.
Ina heeft de operatie goed doorstaan en is ook alweer uit bed geweest. Stevige pijnstillers en veel slapen daar komt het de eerste dagen op neer denk ik zo.
Voor degenen die nog nieuwschierig waren naar de lamp, dit is hem en ik vind hem ook mooi. Deze kan dimmen en verschillende kleurtonen en nog een paar dingen. Er zijn ook lampen waar je je telefoon op kunt leggen om op te laden en met een usb ingang, de lampen worden ook steeds knapper.
We moesten vroeg op want ze zouden vroeg komen om het zeil op te meten en te kijken of het zo geplakt kon worden, dat kon, maar eerst het sauswerk, rustig aan dan breekt het lijntje niet.
Het was weer volop genieten vandaag. We hebben vanmiddag heerlijk op het gemakje door de polder geslenterd, terwijl de was lekker hing te drogen. Ik bracht het oud papier nog eens weg, er was weer een lege container. Er waren me al een paar voor geweest en het makkelijkst is dan om alles maar op de bodem te zetten zodat er na een paar meter niet meer te stapelen valt, dus dat heb ik toen maar een beetje gedaan. Er was zelfs een doos met een vieze oude rugzak erin, zo proberen mensen ook van hun rommel af te komen. Gooi het maar tussen het oud papier. Ik heb hem in de afvalbak van de gemeente gedaan, al is dat natuurlijk ook niet de bedoeling.
Didi genoot ook duidelijk van de zon, dat zie je zo :)
Het bureaulampje werd bezorgd vanmorgen. Ik had niet meer gezien hoe het er eigenlijk uit zag, maar ik kan wel zeggen dat het een sjiek lampje is, eentje met een toetsenbord. Verschillende tinten licht, meerdere standen lichtsterkte, een nachtlampje, echt een Joop lamp.
Daarna gingen we even naar Zierikzee, hij was ook toe aan een nieuwe broek en misschien ook wel een trui. Ik bestelde voorheen altijd de 501 on line, maar de laatste keer viel dat tegen, de 501 lijkt ook aan veranderingen onderhevig, dus we besloten eens gewoon naar een spijkerbroekenwinkel te gaan. Wel zo makkelijk.
Levi's wordt in Zierikzee niet verkocht maar alee, er werd eens iets anders gepast, een beetje stretch is ook best lekker, fijne diepe zakken, rits, in één keer goed gekeurd. Terwijl Joop zich weer omkleedde keek ik samen met de verkoper eens wat er aan truien was en ik vond er twee die dacht ik wel in aanmerking kwamen.... en jawel, ook goedgekeurd!
Het was heerlijk weer vandaag, dus vanmiddag weer snel de polder in en hoewel ik van wifi in de buurt afhankelijk ben heb ik bijna overal in de polder ontvangst, we snappen dat eigenlijk niet want Joop heeft net zo'n abonnement als ik en die heeft dat niet.
Dus dan loop ik daar ergens en dan hoor ik een 'pling' ik weet nog steeds niet welk geluid bij wat hoort, dus dan kijk ik maar eens en ja hoor... dus we troffen elkaar op de 'Veertje' en dronken daarna gezellig thee.
De kamer is ineens weer een stuk mooier vind ik. Zo fijn als ik op de bank zit en een leuk bureau zie staan. Helemaal al netjes ingeruimd, weer een hoop weggegooid of in een zakje naar de garage, tot het van daaruit weer weggegooid kan worden. Soms moet je gewoon even wennen aan het idee dat het niet meer nodig is, verouderd, uit de tijd, waardeloos. Lampje komt morgen, geen zwarte natuurlijk anders wordt het allemaal zo zwart. Net zoals ik een houten bureau ook niet zag zitten, we hebben al zoveel verschillende houtnerven, dat zou echt teveel van het goede geworden zijn.
'En dan moet het oude bureau ook nog naar de stort', zei Joop tegen Piet die hielp met de kar. Maar nee hoor, daar heeft Zonnemaire het volgende op gevonden. Er is een boom, misschien wel meerdere dat weet ik niet, maar als je daar je oud ijzer legt wordt het vanzelf opgehaald en het lag er misschien net een paar uur en daar kwam de ijzerboer al aangereden, opgeruimd is netjes. De papiercontainer was vol, dus de verpakking kon ik nog niet kwijt.
Eindelijk weer eens lekker gewandeld, het was heerlijk vanmiddag!
Volle maan vandaag!
Ina kwam een nachtje logeren, dat kon nog net voordat ze weer wordt opgenomen volgende week. Te laat kwam ik erachter dat we op dezelfde avond een burendagbbq hadden, maar gelukkig mocht ze mee van de buren.
Ondanks de regen een erg gezellig feestje waarbij ik een paar buren weer wat beter heb leren kennen.
Ina krijgt volgende week voor de tweede keer een hypec operatie, een zware operatie waar ze erg tegenop ziet, maar 'wat moet moet' zoals ze zelf zegt en 'het kan maar gebeurd zijn', zodat ze daarna weer kan opknappen en hopelijk de narigheid uit haar lijf is. Diep respect voor haar optimisme, ik hoop zo dat het een beetje meevalt allemaal en wens haar veel kracht en sterkte. Ze vond het goed dat ik het zou vertellen een beetje medeleven is altijd fijn.
Nadat ze was vertrokken reden wij met een geleende kar van iemand uit het dorp richting Ikea. Stromende regen heel de weg lang en omdat we voor het vertrekken niet onze route hadden gecheckt kwamen we er onderweg pas achter dat er een behoorlijke omleiiding was van wel 44 km. Bah!
We hadden de nummers genoteerd want we wisten wat we gingen halen, zodat Joop rechtstreeks naar het magazijn kon om de boel te pakken. Didi en ik pasten ondertussen op de kar want we hadden geen slot en zo'n ding is zo afgekoppeld.
Een tijdje later ging de telefoon, Joop kon ons niet vinden, welk vak stonden we ook weer C toch? Ja hoor C was het. Ik toeterde eens maar dat hoorde hij niet, hij zocht nog even verder. Even later weer telefoon, weet je zeker dat het C is, ja hoor allemaal C-en. Zie je de ingang daar sta ik nu, nee ik zag geen ingang, eens aan voorbijgangers gevraagd of er mee C-en waren, maar nee slechts 1 C. Ik ging eens staan roepen en nog eens toeteren, weer belde hij , ik sta bij een witte C in een groen vlak.... aha en ik stond bij een witte C in een blauw vlak! Er kwam een meisje aangelopen, 'mijn man kan mij niet meer vinden' zei ik, hij staat bij de groene C 'Ik ga wel even kijken' zei de lieverd en ja hoor daar kwamen ze even later samen aangelopen. Het is toch wat, we moesten wel lachen, wat een armoe. Maar eind goed al goed, heel thuis zonder omleiding.
En wat hebben we gekocht... tatatadaaa
eindelijk van dat smerige oude bureau verlost dat hij ooit eens tweedehands in Antwerpen had gekocht toen we daar een kantoortje hadden. En ja we hebben nu eenmaal een door de jaren heen vergaard rommeltje bij elkaar, dingen die je nooit weg doet, maar dat vind ik juist wel leuk. Nu nog een lampje...
