Een zombie voelde ik me vandaag. Ik was lekker vroeg gaan slapen, was moe al weet ik niet van wat, want geen breiwerkje, geen tekening, niets... en daar raak je dus versleten van. (Op de foto trekt in de verte de regen weg.)
Toen heb ik denk ik van half twaalf tot half een geslapen en werd wakker. Joop lag nog niet naast me dat gebeurde even later. En toen heb ik nadien geen oog meer dichtgedaan. Dan denk je om half vier 'het zal toch nog wel een uurtje lukken' en om zes uur 'oh als ik nu nog eens een half uurtje weg zou dommelen' maar niets van dat alles. En maar draaien dan weer zus en dan weer zo, versleten stap je dan uit je bed.
En zo voel je je dan ook de rest van de dag met ogen op steeltjes en een hoofd van watten.
Straks mag ik weer en verheug me er nu al op...
Wel lekker gewandeld hoor, mèt muts en wanten, dat nog wel maar dat kan eind van de week ook zonder!
Vanmiddag wandelden we langs de Zonnehoeve, daar lopen de lammetjes altijd erg snel buiten, maar nee het was nog te vroeg. Wel een heerlijk zonnetje.
Wandelen maakt hongerig en als de dag dan eigenlijk een beetje te lang duurt voordat het avondeten er is, gaat ze eerst een tijdje naar me liggen kijken met een blik van 'zie je niet dat ik honger heb, het is tijd hoor'.
Alsof ze het in wil seinen... HONGER! Ik doe natuurlijk net of ik niets zie want het is nog veel te vroeg hoewel haar maag blijbaar iets anders aangeeft.
En als ze het echt niet meer houdt gaat ze voor me staan met een indringende blik voor zover dat kan met één oog... 'er moet nu echt iets gebeuren anders ga ik dood hoor, ik moet nu ETEN'.
Had ik eigenlijk al verteld dat laatst mijn tablet gevallen was?
Nou bij deze dan. HIj viel uit zijn hoesje, het lag niet eens aan mij Zo'n dingetje met drukkers tegelijk gekocht omdat het erbij hoorde. Precies op de punt met barsten als gevolg, een lelijk gezicht.
Ik informeerde eens wat een eventuele reparatie zou kosten, 'dat is een dure' zei hij gelijk. Het bijkt één van de eersten te zijn waarbij het glas en de achtergrond één geheel is, dus alleen het ruitje valt niet te repareren. Kosten €250.
Hij adviseerde eens bij de verzekering te informeren, wellicht kreeg ik iets vergoed, dus dat deden wij.
E.e.a. valt onder de inboedel en jawel hoor €145 kreeg ik vergoed. Het ruitje heb ik nu geplakt, zodat er geen snippers glas uit kunnen vallen, hij doet het nog gewoon en zo vaak gebruik ik hem niet en ik kijk eens of ik werkelijk nog wel een nieuwe wil, misschien een iets grotere telefoon ooit. Ik ben nu dus aan het sparen, het begin heb ik al.
Vanmiddag een rondje door de storm gewandeld met mijn nieuwe muts, hij zit heerlijk en is niet te warm, want koud is het niet. Ik ben niet opgepakt maar waaide wel bijna van de dijk, de mensen keken ook niet raar naar me dus het zal wel meevallen.
Mijn winterse mohair muts, met fleece gevoerd werd een beetje warm.
Het is vandaag 10 (TIEN) graden en windkracht zeven (7).
Gisteren was ik bij de kapper, want het werd nu toch wel heel doods aan de onderkant, daar kan die lieve kapster niets aan doen hoor, dat is gewoon eigenwijzigheid van mij. Ik kon al een doddetje, het stond wel leuk vond ik maar met het risico dat dat dan niet meer kon moest er toch een stukje af vonden wij.
Het kan nog wel net, iets strakker en minder speels, maar dan moet er geen windkracht tien staan, oh nee 7, maar dat maakt dan niets meer uit.
Om mijn haar nu wat in bedwang te houden (dat heb je met die wilde haren) bedacht ik dat ik maar een wat lenteachtiger mutsje moest haken, zodat AL dat haar niet steeds in mijn ogen waait. Ik zocht wat restjes wol en had nog leuke paarse, dat kleurt mooi bij de vlag en mijn horloge en vast ook nog wel ergens anders bij.
Linksboven was gisteravond zover was ik toen gekomen en rechtsboven, fris en wel (welnee uren wakker gelegen) deed ik vanmorgen de rest. Hij was klaar voor een wandeling, zat lekker stevig maar ik miste iets...
Mijn winterse mutsje heeft een strikje bovenop. Ik vind dat toch iets extra's geven een beetje vrolijk ook en dat heeft een mens soms nodig en zodoende heb ik er nog een 'stokje' bovenop gehaakt. Volgens Joop word ik opgepakt als ik zo naar buiten ga, maar ik denk zelf dat dat wel meevalt. Wat denken jullie?
De vlag hangt uit, wind genoeg om te wapperen vandaag. Hij is mooi, iets zwaardere kwaliteit met zoompjes.
Ik wil er nog wel meer bestellen maar dan moeten er wel meerdere zijn, de drie die ik bestelde zijn op.
Weer een tekening, zonder verder commentaar.
Reden genoeg ook om te vlaggen dacht ik zo, de narcissen bloeien!
Een heel verschil met vorige week toen alles hier maagdelijk wit was en een feest om door te lopen. Nu regende het gewoon, wel lekker ingepakt en vanmiddag nog eens hetzelfde rondje maar dan andersom in weer andere maar net zo natte druppels. Het is niet anders, morgen beter. Het was in elk geval niet koud.
Vandaag kwamen de bestelde vlaggen binnen! Ze zijn mooi! Mooier dan de vorige groter duidelijker, leuker! Echt weer om te vlaggen is het niet al hangt de oude wel buiten nu. Ik heb er drie laten maken. Morgen foto's hoop ik.
Vanmiddag wandelde ik samen met Heleen een stukje, dat was al een tijdje geleden. We vonden een babyschoentje.
Dat deed me denken aan al die schoenen die ik vond, vooral op het strand natuurlijk en dan vooral dit paar. Ik zag het al van een eind, het strand was leeg glad en breed in april 2007 in de buurt van de kleine duintjes
Keurig naast elkaar, maar wel twee verschillende.
Het was in die tijd dat ik ook nog weleens een gedichtje maakte.
Het wordt tijd dat het weer wat kleurrijker wordt. En nu blijkt ket klein hoefblad ook nog een gewone paardebloem te zijn... niet dat ik dat erg vind hoor, maar toch...
Het is deze dagen tien jaar geleden dat Joop druk was met het bouwen van zijn duivenhok. Het lijkt eigenlijk veel langer geleden en eigenlijk hebben we dus maar zeven seizoenen duiven gehad. Dat lijkt ook langer als je ziet hoe we met die hokken gesjouwd hebben. Een heel hok verhuisd uit Arnemuiden, hokken verplaatst, het was een heel gesjouw alles bij elkaar, maar ook erg leuk wat ik nooit verwacht had toen hij zei dat hij duiven ging houden.
Ons eerste koppeltje, het blijft leuk om te zien en Joop is er nog steeds erg druk mee ook al hebben we geen duiven meer.
Omdat er vandaag weinig te beleven viel en ik toch in de foto's bezig was kwam ik deze tegen, best leuk om eens even een herinnering te plaatsen vind ik.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2249-2256 van 8078 |
Volgende Pagina »
