Het verschil met gisteren was groot. Liep ik gisteren nog heerlijk in de zon, vandaag was dat wel anders. Vandaar dat ik ook maar weinig liep, veel gekleurd heb en boodschappen gedaan, we kunnen er weer een paar dagen tegen.
Overvolle sloten overal.
Morgen eindelijk februari!
Het gaat ook lekker vriezen, ik vind het prima, als het maar niet waait.
Ik wil voorlopig geen wind!
Stiekum was ik best een beetje verliefd. Ik was pas twaalf, zat net op de middelbare school, en om tussen de middag niet al te alleen te zijn at ik in het begin mijn boterhammetjes op aan de Julianastraat bij de ouders van Freek die toen al verkering met Janny (mijn zus) had. Piet de broer van Freek was daar dan ook vaak en hij plaagde me vooral, tot ik natuurlijk zo rood als een kroot werd. Hij was zeker al een jaar of achttien dus een stuk ouder.
Later at ik mijn boterhammen gewoon op straat op of we haalden patat en gaven het brood aan de vogels. Ik zag hem bijna nooit meer. Tot op de bruiloft van Janny en Freek. Er was een wisseldans, we dansten een stukje en moesten zelfs zoenen (op de wang natuurlijk). Ik kon er niet van slapen en droomde dat er van een bruiloft nog een bruiloft kwam.
Daarna zag ik hem nooit meer. Tot twee jaar geleden op de verjaardag van Freek en vorig jaar weer. Bij het afscheid nemen vertelde Janny het aan hem, ik had het haar wel eens verteld. "Had het maar gezegd." zei hij met een brede grijns en we zeiden gedag met een zoen (op de wang natuurlijk).
Dat was de laatste keer dat ik hem zag. Afgelopen weekend overleed hij.
Het is raar, je denkt of hoopt met z'n allen heel oud te worden, maar dat is niet vanzelfsprekend, het kan zomaar in het geval van Piet in een paar weken gebeurd zijn.
Veel sterkte voor alle nabestaanden.
Het was een beetje rare dag vandaag. Joop moest om twaalf uur in het ziekenhuis zijn in Goes en Didi en ik gingen gezellig even mee.
Het was al een tijdje geleden dat ik er was en er is nogal wat veranderd. Allereerst de nieuwe toegangsweg, heel fijn, je hoeft nu niet heel Goes nog door. Dan de rotondes, daar moet ik erg aan wennen, die hebben hobbeltjes tegenwoordig. Als je op de verkeerde baan zit per ongeluk, kan je er niet meer af, dat doe ik geheid verkeerd de eerstvolgende keer als ik alleen moet natuurlijk, een rondje extra gaat dan ook niet, je komt er gewoon niet meer af.... hahaha.
Je moet zeker een uur eerder weg want plaats is er niet op de parkeerplaats en dan moet je ook nog betalen. Maar goed, ook dat zal wel weer wennen, na een paar keer oefenen is dat ook weer gewoon, dat moet ik wel blijven doen natuurlijk.
We hadden een fijn gesprek met een aardige Limburger. Bij het afscheid zei hij dat hij ons nooit meer hoopte te zien, dat vond ik wel positief.
'Het gaat zoals het gaat', zegt hij zelf altijd en als het dan gaat zoals het gaat en je hoeft je daarover niet al teveel zorgen te maken, dan moet je dat ook maar niet meer doen. Gebreken krijgen we nu eenmaal allemaal, sprak zij die ook nogal eens loopt te tobben vrolijk.
Snel een foto gemaakt want zoveel bloemetjes zie je nog niet, ik heb er ook maar eentje want we hadden een beetje haast, Feyenoord was aan het spelen, dus ja. Ik denk dat dit speenkruid is? Dat is toch wel erg vroeg.
Het was een heerlijke zondag, waarop we lekker gewandeld hebben. Vanmiddag liep Heleen gezellig mee en dronken we bij haar een lekker kopje thee (dat rijmt).
Deze dagen wordt het Watersnoodpad gelopen. Je kunt elke dag meelopen of maar een stukje en onderweg kan je je melden bij de verslaggevers van Omroep Zeeland als je iets wilt vertellen. Wij deden dat onderweg aan elkaar, bijzonder ook om tot de conclusie te komen dat onze vaders wellicht samen op Beldert hebben gestaan om te constateren dat het niet goed ging komen met het water die nacht. We woonden toen misschien een paar honderd meter van elkaar vandaan.
We deden voor half twee al twee rondjes Korteweg, want de rest van de dag moesten we naar Tholen voor het jaarlijkse duivenuitje. Best gezellig voor ons, maar niet voor Didi. Gelukkig hebben we Heleen, al kan ze dat wat wandelen betreft nog niet erg waarderen. Wel had ze dit keer haar brokjes opgegeten, dus er is vooruitgang.
Er is taart, eten en drinken en de dames knutselen als de heren iets anders doen.
Dit keer maakten we een soort lentetaart, met bloembolletjes, witte druifjes geloof ik, best leuk! En ik kreeg een vogelvoerhuisje, omdat Joop en ik het nog steeds goed konden vinden, je moet toch iets verzinnen om iemand wat te geven. En bij het naar huis gaan nog een bos bloemen en een doos appels, dus we gingen niet voor niets.
De tekening waar ik eergisteren aan begon is ook weer af, hij is een beetje groen geworden Irene 
Vanmiddag mijn ingelijste tekening opgehaald bij Zwart. Ik ben er echt heel blij mee, hij vond het zelf ook erg leuk natuurlijk. Zwart passe partout en een aluminium lijst. De maat is nu 50x70.
Nu nog twee bijpassende uitzoeken, volgens hem maakt de kleur niet zoveel uit omdat de techniek en de lijst hetzelfde zijn, zo leer je nog eens wat. Eind volgende week kan ik ze brengen, hij doet ze er dan weer netjes in. Ik kan ze wel zelf makkelijk omwisselen, het zijn wissellijsten.
Gewoon weer fijn gekleurd vandaag.
En stof gezogen. Wij hebben een automatisch ventilatiesysteem dat de hele dag aan staat. Ik vind altijd dat ik veel stof heb, vooral in de wc en de badkamer, daar zitten de dinges, in de keuken ook trouwens. Nu heb ik de laatste tijd de gewoonte veel te vegen met zo'n stok met lap waar het aan blijft hangen dus niet gaat waaien, dan veeg je toch veel bij elkaar in een veegbeurt, maar ik ben bang dat de stofzuiger daar toch meer werk van maakt, dus vandaag zoog ik vooral en ben ik van plan dat weer vaker te doen. Ik ben benieuwd.
En dan heb je ineens een internetstoring van een paar uur, het moest niet mogen! En als dan eindelijk het spul weer werkt doet alles het behalve mijn laptop natuurlijk.
Verder ging het wel vandaag hoor, koud was het! Gewandeld en rommel opgeraapt, Heleen is een goed voorbeeld, zij loopt haast elke dag te rapen en vindt soms zelfs volle blikken bier.
Morgen verder ik vind het welletjes.
Er zijn nog steeds mensen die denken dat ik een voorbedrukt papier heb of zoiets, maar dat is echt niet zo hoor. Er ontstaat iets waar ik bij zit. Ik heb nu dit maar heb nog geen idee hoe het verder gaat, het zou nog zomaar een eend kunnen worden of een auto, oh wacht...
De dagen zijn eigenlijk zo voorbij. Als de torenklok acht uur slaat, denk ik vaak, 'nog even'.... maar dan plots is het bijna negen uur en dat vind ik veel te laat. Want dan doe ik een rondje en eer ik dan terug ben is het tien uur geweest. Afijn zo gaat dat de dag door eigenlijk, steeds later dan je dacht en snel om, dat is dan wel weer fijn.
Het was warm een nieuw record, flink lopen zweten onder het wandelen, waarom ze daar dan opeens de ijsmeesters er weer bij moeten halen...
Na het wandelen nog even naar Bolle voor brokjes waar ik een oud buurmeisje tegenkwam, we hebben gezellig een tijdje staan kletsen bij de kamerplanten.
Ik dacht nog: 'Die zakken worden ook alsmaar zwaarder, je kunt wel merken dat ik niet meer zoveel sjouw. Volgende keer moet Joop maar brokjes halen'. Toen ik de zak in de kofferbak deed zag ik het verschil... 'Tijdelijk 3kg extra!'
